Πώς το facebook μπορεί να δημιουργήσει ψυχωσικά επεισόδια και παραληρητικές κρίσεις;

Μία νέα έρευνα διεξαχθείσα από ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ στο Ισραήλ, βασισμένη σε εξεταζόμενες περιπτώσεις ατόμων, υποστηρίζει ότι το Facebook και άλλοι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα ψύχωσης και παραληρητικές κρίσεις, συνοδευόμενες από παραισθήσεις, σε ευάλωτους χρήστες που τελούν υπό το καθεστώς κοινωνικής απομόνωσης.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι τεχνολογίες των υπολογιστικά μεσολαβημένων επικοινωνιών μπορούν πράγματι να συντελέσουν αποφασιστικά στην πυροδότηση σοβαρότατων ψυχωσικών διαταραχών.

Στην εν λόγω ερευνητική εργασία, η οποία δημοσιεύτηκε στην Ισραηλινή Επιστημονική Επιθεώρηση Ψυχιατρικής και Λοιπών Σχετικών Επιστημών, υπό τον τίτλο «Ψυχωσικές συνδρομές σχετιζόμενες με το Διαδίκτυο - Ένα σημάδι των καιρών», οι ερευνητές, υπό την επίβλεψη του Δρ. Uri Nitzan της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ και του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Shalvata, επισημαίνουν ότι πληθαίνουν οι ψυχοπαθολογικές επιπλοκές και επιπτώσεις του Διαδικτύου, καθώς η χρήση ψηφιακών τόπων κοινωνικής δικτύωσης κερδίζουν ολοένα και περισσότερο σε δημοφιλία.

Η μελέτη εστιάστηκε σε τρεις περιπτώσεις ασθενών δίχως βεβαρημένο ιστορικό ψυχικής υγείας, οι οποίοι ζήτησαν ψυχιατρική βοήθεια εξαιτίας ψυχωσικών συμπτωμάτων, τα οποία έκαναν την εμφάνισή τους κατά τη διάρκεια μακροχρόνιας χρήσης ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης.

Τα συμπτώματα περιλάμβαναν την ολοένα εντεινόμενη αίσθηση «υπερπροσωπικής σχέσης με κάποιον ξένο άνθρωπο», «καχυποψία και έλλειψη εμπιστοσύνης όσον αφορά τους σκοπούς και την ταυτότητα του έτερου πόλου της επικοινωνίας», «ασαφή αίσθηση του εαυτού», «παρερμηνεία των πληροφοριών» και «ανεπιθύμητη προσωπική έκθεση στον κυβερνοχώρο».

Η μελέτη υπογράμμιζε επίσης ότι οι ασθενείς ήταν σχετικά άπειροι στη χρήση υπολογιστών, του διαδικτύου και άλλων σχετικών τεχνολογιών, ενώ ο βαθμός ευαλωτότητάς τους επιτάθηκε από τη δυσκολία τους να ερμηνεύσουν ορθώς τα διάφορα στοιχεία της κοινωνικής αλληλεπίδρασης σε ψηφιακό περιβάλλον.

Και οι τρεις περιπτώσεις εμβυθίστηκαν σε απώτατο βαθμό σε έντονες εικονικές σχέσεις προκειμένου να ξεφύγουν από τη μοναξιά τους, πράγμα που επέτεινε το ήδη «πρόσφορο έδαφος» για την εκδήλωση τέτοιου τύπου ψυχοπαθολογικής συμπεριφοράς.

Θα πρέπει να σημειωθεί πως τα εν λόγω άτομα δεν είχαν κάνει ποτέ στη ζωή τους χρήση ναρκωτικών ούτε είχαν ιστορικό ψυχωσικής συνδρομής, ενώ κοινό χαρακτηριστικό τους ήταν το μη διαχειρίσιμο άγχος, συνοδευόμενο από ακραίους ιδεασμούς.

www.iefimerida.gr