Η επιστήμη παίρνει μέρος, πια, στο κυνήγι μαγισσών για την γενετική μετάλλαξη που μπορεί να προκάλεσε την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του Άνταμ Λάντζα, του 20χρονου που δολοφόνησε εν ψυχρώ 20 παιδάκια σε σχολεία των ΗΠΑ. Σύμφωνα με άρθρο του διάσημου Κεντ Σέπκοβιτς (ειδικός σε λοιμώδεις νόσους) στην Daily Beast, το γεγονός πως η ίδια η επιστήμη δεν έχει ακόμα απαντήσεις, θα προκαλέσει τη γέννηση και άλλων, μεγαλύτερων και δυσκολότερων, ερωτημάτων.
Η προσπάθεια που γίνεται από όλους μας να κατανοήσουμε τα φρικτά γεγονότα στο δημοτικό του Νιουτάουν, έχει πάρει εδώ και λίγες μέρες άλλες διαστάσεις. Από το γραφείο του ιατροδικαστή στο Κονέκτικατ, βγήκε επίσημη ανακοίνωση, με την οποία ενημερώνει τον κόσμο πως αποφάσισε, σε συνεργασία με ειδικούς εμπειρογνώμονες, να εξετάσουν το αν ο Άνταμ Λάντζα είχε κάποια ευδιάκριτη γενετική ανωμαλία που μπορεί να τον οδήγησε σε αυτή τη συμπεριφορά. Η ελπίδα του, είναι, πως μέσα από αυτή την ανείπωτη τραγωδία, μπορεί να βγει κάτι θετικό για την κοινωνία. Ότι μπορούμε να αποκτήσουμε τη γνώση, με την οποία θα μπορέσουμε να αποτρέψουμε τον επόμενο σχιζοφρενή από κάποιο μακελειό, πριν να είναι αργά. Ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων, αφού ακόμα και αν εντοπιστεί πως ένα συγκεκριμένο γονίδιο, ή μια συγκεκριμένη ανωμαλία είναι εκείνη που μπορεί να μετατρέψει έναν απλό, ήρεμο άνθρωπο σε δολοφόνο, είναι, μάλλον, δύσκολο να την έχουμε εντοπίσει εκ των προτέρων στον κάθε ένα από εμάς…
Δεν είναι η πρώτη φορά που η επιστήμη σπεύδει σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Εδώ και πολλά χρόνια, επιχειρείται να ανακαλυφθεί η σχέση ανάμεσα στην παραφροσύνη και το μορφωτικό/διανοητικό επίπεδο του ατόμου αλλά και της κατάστασης του οργανισμού του. Ήταν μόλις τον 19ο αιώνα, όταν το νοσοκομείο St. Elizabeth στην Ουάσιγκτον (το οποίο ήταν το πρώτο ομοσπονδιακό ψυχιατρικό νοσοκομείο και τώρα πια έχει κλείσει), αποφάσισε να τρέξει μια έρευνα για τη μελέτη των σχιζοφρενών. Περίπου 1.500 εγκέφαλοι λήφθηκαν για αυτοψία και μάλιστα έχουν διατηρηθεί, ώστε να εξεταστούν και πάλι, στο μέλλον, όταν οι επιστήμονες της νέας εποχής, θα έχουν περισσότερες γνώσεις αλλά και καλύτερα εργαλεία δουλειάς, ώστε να μπορέσουν να καταλήξουν σε ένα εμπεριστατωμένο συμπέρασμα και να ξεκλειδώσουν το μυστήριο της τρέλας! Τα τελευταία χρόνια, τα δείγματα αποτελούν περιουσία του Εθνικού Μουσείου Υγείας και Ιατρικής της Αμερικής.
Κρύβεται, λοιπόν, στους διπλούς έλικες του DNA το μυστικό της παραφροσύνης; Είναι τόσο απλό; Τα γονίδια, μας έχουν παρουσιαστεί από την επιστημονική κοινότητα, με τέτοια απλότητα, που θα μπορούσε ακόμη και ένα παιδί να καταλάβει τη λειτουργία τους: είναι «διακόπτες» που ανάλογα με το αν βρίσκονται σε κατάσταση on ή off, μας δίνουν τα διάφορα χαρακτηριστικά μας: κόκκινα μαλλιά, αλλεργία στα θαλασσινά, ή σούπερ τρέλα που μπορεί να σε κάνει μαζικό δολοφόνο!
Είναι αστείο να πιστεύουμε πως με τη μελέτη του DNA του Λάντζα θα λύσουμε αυτό το πρόβλημα! Ίσως, κάποια μέρα, να μας δώσει μια απάντηση, όπως θα μας δώσουν απαντήσεις και οι εγκέφαλοι από το St. Elizabeth. Και αυτό, γιατί το DNA μας, είναι πολύ πιο μπροστά από εμάς. Δεν έχουμε καταφέρει να ερευνήσουμε παρά ελάχιστα σημεία από την πολύχρονη ζωή του και διαρκώς εξελίσσεται. Ναι, μπορεί να μας οδηγήσει σε συμπεράσματα, αλλά όχι σύντομα.
Ας πούμε πως αύριο, ανακαλύπτουν οι ερευνητές πως όντως ο Λάντζα είχε κάποια γενετική ανωμαλία. Αυτό τι θα σημαίνει για εμάς; Πως δεν έφταιγε ο ίδιος για ό, τι έκανε, αλλά καταπιέστηκε από το αλλοιωμένο του γονίδιο; Δηλαδή, είμαστε άβουλα όντα, που κάνουμε ότι μας ορίσει το γενετικό μας σύστημα. Κάτι σαν το Μatrix; Και τι θα συνεπάγεται αυτό για τον κόσμο μας; Φυσικά, η πρόοδος της επιστήμης, σε πολλά σημεία, συμβαδίζει με τις κοινωνικές αξίες (π.χ. στη γρήγορη αντίληψη ενός εμβρύου που πάσχει από σύνδρομο Down), όχι, όμως πάντα. Η ανακάλυψη, π.χ, του γονιδίου που μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του μαστού, έχει στερήσει τη δυνατότητας της ασφαλιστικής κάλυψης σε πολλές γυναίκες.
Η επιστημονική κοινότητα, τελικά, πριν ξεχυθεί στο συγκεκριμένο κυνήγι, θα πρέπει να ζυγίσει πολύ προσεχτικά τα κοινωνικά ζητήματα που θα προκαλέσει μια τέτοια ανακάλυψη. Θα πρέπει να βάλει στη ζυγαριά της κοινωνικής δικαιοσύνης το καλό και το κακό και τη βαθύτερη έννοια της ύπαρξης της ανθρώπινης οντότητας. Ναι, φυσικά και πρέπει να διατηρηθεί το δείγμα από το γονιδίωμα του νεκρού μανιακού δολοφόνου, αλλά να εξεταστεί, αργότερα, όταν τα τεχνολογικά μέσα θα είναι πολύ καλύτερα και -πάνω απ’ όλα- θα υπάρχει η απαραίτητη ψυχραιμία για μια τέτοια αναζήτηση. Τώρα, το μόνο που δεν θα καταφέρουν, είναι να προσφέρουν παρηγοριά στις οικογένειες των αδικοχαμένων παιδιών και εκπαιδευτικών.
http://www.koolnews.gr