Από το Blogger.

E-mail επικοινωνίας: kanapedatosblogspot@yahoo.gr

Η Kelly Brook και τα… δώρα της

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Τα Χριστούγεννα αργούν ακόμη αλλά η Kelly Brook αποφάσισε να κάνει από τώρα ένα δώρο προς τους θαυμαστές της.

Το μοντέλο από τη Βρετανία πόζαρε για να διαφημίσει νέα σειρά εσωρούχων για γνωστή εταιρεία.

Πόζες από την κολεξιόν ανέβασε και στο λογαριασμό που διατηρεί στο Instagram με τη σημείωση πως πρόκειται για τη «Χριστουγεννιάτικη Συλλογή».

Δείτε τις φωτογραφίες…








Τα είδαμε ΟΛΑ! Διάσημη τραγουδίστρια γδuθηκε πάνω στην πίστα και έμεινε… τσίτσιδη! [εικόνες]


Μπορεί πριν λίγα 24ωρα να την είδαμε με ένα διάφανο φόρεμα από τούλι, από το οποίο μπορούσε κανείς να δει ξεκάθαρα ότι είχε ξεχάσει να φορέσει τα εσώpουχά της, αυτή τη φορά όμως έκανε μια εμφάνιση πιο προκλητική!

Η Lady Gaga πέταξε τα «ρούχα» της σε κλαμπ του Λονδίνου!

Συγκεκριμένα, στο κλείσιμο της εμφάνισής της μπροστά στο κοινό νυχτερινού κλαμπ ομοφυλοφίλων, γδύθηκε και έμεινε τελείως γuμνή on stage με σηκωμένα τα χέρια στον αέρα. Τι άλλο θα δούμε από την εν λόγω τραγουδίστρια;




Έκοψε το πέος του αλλά ξέχασε να το πάρει μαζί στο νοσοκομείο!


Από που ν' αρχίσει και που να τελειώσει κανείς με την περιπέτεια που έζησε ένας κινέζος. Ο 26χρονος κινέζος έπασχε από κατάθλιψη. Ήταν μόνος και πολύ καιρό και αποφάσισε ότι το πεος του δεν του χρησίμευε σε τίποτα και αποφάσισε να το κόψει...

Όμως, λίγα λεπτά αργότερα το μετάνοιωσε και αποφάσισε να πάει στο νοσοκομείο! Πήρε το ποδήλατό του και με φρικτούς πόνους έφτασε στο νοσοκομείο.

Όμως οι γιατροί είπαν στον 26χρονο Γιάνγκ Χου: "Και που είναι το πεος σας;" 

Εκείνος απάντησε ότι είναι στο σπίτι.... Του είπαν ότι χωρίς το "εργαλείο" δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα.

Έτσι, πήρε πάλι το ποδήλατο του, γύρισε στο σπίτι και έφερε πίσω το κομμάτι που έλειπε...

Όμως, δυστυχώς, επειδή είχε περάσει πολλή ώρα και το σημείο δεν αιματωνόταν, οι γιατροί δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν στην επανασυγκόλληση..

Η ζωή του 26χρονου δεν είναι και από τις πιο ευτυχισμένες... Όπως λένε οι φίλοι του, έχει πε΄σει σε κατάθλιψη από τότε που μετακόμισε την πόλη και δεν έχει καταφέρει να κάνει ούτε μια σχέση.

Η ανάληψη που σόκαρε όλη την ΕΛΛΑΔΑ


Στα όρια της απόγνωσης και της απελπισίας βρίσκονται πλέον καθημερινά,...ολοένα και περισσότεροι συνάνθρωποί μας. Οι περιπτώσεις που καταγράφονται εξαιτίας της οικονομικής ανέχειας και στο νησί της Ρόδου είναι αναρίθμητες και πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι τα δράματα που συμβαίνουν σε οικογένειες του νησιού μας, εξαιτίας αυτών των οικονομικών συνθηκών, είναι ανυπολόγιστα.

Ένας νεαρός πατέρας περίμενε δύο ώρες μέχρι να αδειάσει η τράπεζα για να πλησιάσει στο ταμείο. Τότε παρέδωσε τα τρία βιβλιάρια καταθέσεων που είχε και ζήτησε να κάνει ανάληψη όλου του ποσού. Τότε ο ταμίας, πράγματι προχώρησε στην διαδικασία ενημέρωσης και με έκπληξή του διαπίστωσε ότι συνολικά τα βιβλιάρια είχαν μέσα το ποσό των 2 ευρώ και 80 λεπτών!
«Τα βιβλιάριά σας είναι άδεια» είπε ο ταμίας της τράπεζας θεωρώντας προφανώς ότι το ποσό αυτό ήταν μη «αναλήψιμο».
Ο νεαρός πατέρας, πλησίασε στο γκισέ και χαμηλόφωνα του είπε: «Γι' αυτό το ποσό έχω έρθει και περιμένω εδώ σήμερα. Με αυτό το ποσό, με 2,80 ευρώ, θα αγοράσω το γάλα για το παιδί μου»! Η περίπτωση αυτή, «πάγωσε» το προσωπικό της Τράπεζας αλλά και όλους όσους το πληροφορήθηκαν, καθώς ο νεαρός πατέρας, ήταν σε κατάσταση απόγνωσης και απελπισίας. Η περίπτωση αυτή πάντως, σύμφωνα με όσα δήλωσαν οι εργαζόμενοι της συγκεκριμένης τράπεζας δεν είναι η μοναδική, καθώς η οικονομική ανέχεια, έχει οδηγήσει χιλιάδες συμπολίτες μας σε παρόμοιες καταστάσεις απόγνωσης. Να περιμένουν από τα χαράματα έξω από τις τράπεζες για να δουν αν έχουν μπει (και πόσα θα είναι τα χρήματα της μισθοδοσίας ή της ανεργίας τους), να σπεύδουν να κάνουν συνεχείς ανανεώσεις των βιβλιαρίων τους για τυχόν τόκους στους λογαριασμούς τους, να παρακαλούν για την ρύθμιση των οφειλών και των δανείων τους και να αναζητούν τρόπους απίστευτους για να μπορέσουν να τακτοποιήσουν ότι μπορούν από τις οφειλές τους.
Αντίστοιχες είναι επίσης και οι καταστάσεις που διαδραματίζονται στα αρμόδια γραφεία της Δημόσιας Οικονομικής Εφορίας της Ρόδου, της ΔΕΗ, της ΔΕΥΑΡ και άλλων υπηρεσιών εξαιτίας της αδυναμίας που υπάρχει στην συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου να ανταποκριθεί πλέον ακόμα και στις βασικές τους υποχρεώσεις.
Πηγή: rodiaki.gr

- See more at: http://www.gkourou.com/


O Δίσκος της Φαιστού αρχίζει να αποκαλύπτει την ερμηνεία του!


Ένα από τα ευρήματα της Μινωικής εποχής που ασκούν μεγάλη γοητεία είναι ο Δίσκος της Φαιστού ο οποίος ανακαλύφτηκε στις 3 Ιουνίου 1908 στην αρχαία πόλη Φαιστός. Η πρόκληση ήταν πάντα το να αρχίσουμε και να τον κατανοούμε.

Ένα καλά φυλαγμένο μυστικό των Μινωικών χρόνων, ο δίσκος της Φαιστού που αποτελεί παγκόσμιο αίνιγμα αν και κρατούσε καλά κρυμμένο το περιεχόμενο του εδώ και χιλιετίες, τώρα πλέον με τις επιστημονικές προσπάθειες των ειδικών έχει αρχίσει να αποκαλύπτεται. Ο Δήμος Φαιστού αγκαλιάζει κάθε αυστηρά επιστημονική προσπάθεια προς την κατεύθυνση αυτή.

Έχοντας διαγράψει μία μακρόχρονη έρευνα πάνω στη φύση και τη δομή της Μινωικής Γλώσσας, ο Δρ. Γκάρεθ Όουενς μελετά εντατικά το κείμενο του Δίσκου της Φαιστού μέσα από την επιστήμη της Γλωσσολογίας την τελευταία πενταετία, με τη συμβολή του Καθηγητή Φωνητικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Τζον Κόουλμαν.

Οι «καρποί» αυτής της αυστηρά επιστημονικής προσπάθειας έχουν δώσει την ανάγνωση του Δίσκου της Φαιστού στο 95% του συνολικού κειμένου του, όπως επίσης και τη βεβαιότητα ότι ο Δίσκος είναι κείμενο θρησκευτικού χαρακτήρα, με τον Δρ. Όουενς μάλιστα να υποστηρίζει ότι πρόκειται για Ύμνο προς τη Μητέρα, υποστηρίζοντας και αποδεικνύοντας γλωσσικά τις θεωρίες παλαιότερων επιστημόνων όπως ο Σερ Άρθουρ Έβανς στις αρχές του 20ου αιώνα και ο Καθηγητής Στυλιανός Αλεξίου κατά τις δεκαετίες 1950-60.

Η Δήμαρχος κα. Μαρία Πετρακογιώργη δήλωσε: «105 χρόνια από την ανακάλυψη του Δίσκου της Φαιστού, εντείνεται η προσπάθεια για την πλήρη αποκρυπτογράφησή του. Πίσω από το δίσκο της Φαιστού, κρύβεται η μινωική γλώσσα. Ευχόμαστε στον Δρ. Owens, ότι καλύτερο στην αποκρυπτογράφηση του Δίσκου και να είσαστε σίγουροι ότι ο Δήμος θα είναι αρωγός σε αυτήν την προσπάθεια με όποιο μέσο διαθέτει.»

Σημειωτέον ότι όλες οι ερευνητικές δημοσιεύσεις του Δρ. Όουενς δημοσιεύονται δίγλωσσα στην ιστοσελίδα του ΤΕΙ Κρήτης www.teicrete.gr/daidalika, καθιστώντας τες ελεύθερα προσβάσιμες σε όλους.

http://www.tsantiri.gr/


Εάν έχεις πολλά νεύρα πρέπει να το διαβάσεις!


Οι καθημερινές δυσκολίες, οι απρόβλεπτες καταστάσεις, οι αφόρητες πιέσεις, η ένταση στην εργασία ή στο σπίτι, η απογοήτευση, έχουν κατάληξη τα νεύρα, τον θυμό και ξεσπάσματα πολλές φορές χωρίς λόγο και αιτία. Ξεσπάσματα σε λάθος χρόνο και απέναντι σε λάθος ανθρώπους.

Κάθε μέρα πολλοί συμπολίτες μας βρίσκονται αντιμέτωποι με τηλεφωνητές τραπεζών και με οξύθυμους υπαλλήλους. Αν μάλιστα είχε κάποιος την ατυχία να έχει πολλά προϊόντα σε πολλές τράπεζες τότε το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο. Κατά μέσον όρο μπορεί να δέχεται δέκα τηλέφωνα την ημέρα, όμως υπάρχουν και περιπτώσεις που μπορεί να φτάσουν και τα 30!!!. Κάθε μέρα είμαστε υποχρεωμένοι να συναλλαγούμε με δημόσιες υπηρεσίες που μπορεί να δημιουργούν πρόβλημα στην διεκπεραίωση κάποιου θέματος μας. Και οι δημόσιοι υπάλληλοι δέχονται την ίδια πίεση με όλους τους υπόλοιπους αλλά έχουν και οι ίδιοι την πίεση από τις τράπεζες και την καθημερινότητα. Επιπροσθέτως έρχονται προβλήματα εργασίας, προβλήματα οικογενειακά και όλη αυτή η πίεση γίνεται εκρηκτική. Άσε τα ακούσματα που κάθε μέρα είναι φόνοι, αυτοκτονίες, εκρήξεις, βομβιστικές ενέργειες, πυροβολισμοί, ληστείες, κλοπές και πόσα άλλα που σου μαυρίζουν την ψυχή.
Έτσι τυχαίνει να συναντάμε ανθρώπους ευέξαπτους, που μια κουβέντα να τους πεις μπορεί να “εκραγούν”.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν υπομονή και εξάπτονται εύκολα. Άλλοι χρειάζονται πολύ για να θυμώσουν. Επιπλέον, κάποιοι άνθρωποι έχουν «μάθει» να αντιδρούν επιθετικά και να υιοθετούν αυτή τη συμπεριφορά ως τρόπο αντιμετώπισης των δυσκολιών στη ζωή τους. Κάποτε μπορεί να συμβεί κάποιος να σας θυμώσει σε τέτοιο βαθμό που να σας κάνει να του επιτεθείτε φραστικά.

Όταν θυμώνουμε, νιώθουμε νεύρα, άγχος, οργή, και πολλές φορές εκδηλώνουμε επιθετικότητα Μας συμβαίνει όταν μας πληγώνουν, μας προσβάλλουν, μας υποτιμούν, μας τραυματίζουν ψυχικά ή ακόμα και μόνο με την αίσθηση ότι είμαστε πολύ κοντά στον να βιώσουμε αυτά τα αρνητικά συναισθήματα Η επερχόμενη απειλή του ψυχικού πόνου, ιδίως αν έχουμε πονέσει πολύ στο παρελθόν, μπορεί να πυροδοτήσει το συναίσθημα του θυμού. Σε αυτή την περίπτωση, το θύμα μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε θύτη, στρέφοντας την οργή του, σε αυτόν που το προκάλεσε, στον ίδιο ή ακόμα και σε τρίτα άτομα που δεν φταίνε. Το θέμα δεν είναι το αν θα θυμώσουμε αλλά το πώς θα εκδηλώσουμε αυτό το συναίσθημα. Φανταστείτε την αντίθετη περίπτωση, όπου κάποιος έκδηλα μας προσβάλλει και εμείς τον ακούμε χωρίς να αντιδρούμε

Ο θυμός είναι αποτέλεσμα μιας ματαίωσης, ενός επερχόμενου κίνδυνου ή της πίστης του ατόμου ότι συνέβη κάτι άδικο. Τα ερεθίσματα μπορεί να είναι διαπροσωπικά ή/και κοινωνικά. Μπορεί να αφορούν εξωτερικές καταστάσεις ή εσωτερικά ερεθίσματα (αναμνήσεις ή εικόνες του μυαλού από υποθετικές καταστάσεις). Με την καθοριστική συμμετοχή του εγκεφάλου, ειδικότερα του μεταιχμιακού συστήματος και του υποθαλάμου (αμυγδαλοειδής πυρήνας), τα παραπάνω ερεθίσματα οδηγούν στην αίσθηση του θυμού.

Ο θυμός ακολουθεί συχνά και το φόβο, όταν αυτός έχει περάσει, αλλά η συνεχιζόμενη ενόχληση από τα συμπτώματα άγχους πυροδοτεί ανησυχία (π.χ. η μαμά προς την κόρη: «γιατί έμεινες τόσο αργά έξω, νόμιζα ότι είχες πάθει κάτι»). Η γενική σωματική κατάσταση (κόπωση, πείνα, κούραση κ.α) του ατόμου επηρεάζει την πυροδότηση του θυμού και την έντασή του.

Τι συμβαίνει, όμως, όταν θυμώνουμε;
Όταν θυμώνουμε, καταλαβαίνουμε αρχικά το θυμό στο σώμα μας: συνήθως αισθανόμαστε ταχυπαλμία,δυσφορία στο θώρακα, αίσθημα ζέστης ή/ και κοκκίνισμα στο πρόσωπο.Στο γνωστικό επίπεδο κάνουμε μία σειρά αρνητικών –συνήθως απόλυτων, υπερβολικών ή υπεργενικευμένων– σκέψεων, φέρνουμε στο μυαλό μας σχετικές εικόνες από το παρελθόν ή προηγούμενες αντίστοιχες καταστάσεις που μας είχαν θυμώσει, οι οποίες παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας, ενώ χαρακτηριστικός είναι και ο επιθετικός εσωτερικός μονόλογος. Ταυτόχρονα, βιώνουμε και άλλα συναισθήματα, όπως απογοήτευση, ματαίωση, στεναχώρια,ενοχή ή φόβο, τα οποία εντοπίζουμε με δυσκολία, καθώς ο θυμός τείνει να επισκιάζει τα υπόλοιπα συναισθήματα που μπορεί εκείνη τη στιγμή να υπάρχουν.Τέλος, και οι άλλοι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν ότι έχουμε θυμώσει, από τις αντιδράσεις και τη συμπεριφορά μας, όπως νευρικότητα στις κινήσεις, υψηλός και κοφτός τόνος φωνής, αλλαγή στη στάση του σώματος.Όταν ο θυμός παραμένει και ο αρνητικός εσωτερικός μονόλογος συνεχίζεται φτάνουμε στην έκρηξη και την επιθετική συμπεριφορά, λεκτική ή/ και σωματική.

Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε το θυμό μας;
Προφανώς, δε θυμώνουμε όλοι οι άνθρωποι το ίδιο συχνά, με την ίδια ένταση, για τους ίδιους λόγους, ούτε έχουμε και τις ίδιες αντιδράσεις. Το βέβαιο είναι ότι από τη στιγμή που θα θυμώσουμε μεσολαβεί κάποιο χρονικό διάστημα –το οποίο ποικίλει κάθε φορά– μέχρι να εκραγούμε και να αντιδράσουμε επιθετικά. Ο στόχος λοιπόν είναι να καταφέρουμε, αρχικά να αποφεύγουμε τις εκρήξεις του θυμού, δηλαδή την επιθετική συμπεριφορά και στη συνέχεια να μάθουμε να διαχειριζόμαστε το θυμό μας, ώστε η ένταση του θυμού αλλά και η συχνότητα που εμφανίζεται σταδιακά να μειωθούν.

Τι όμως μπορεί να κάνει κάποιος για να προσπαθήσει να ελέγξει το άγχος, τα νεύρα και την ένταση;
Ο καθένας μας διαθέτει ήδη ένα ατομικό σχέδιο διαχείρισης του θυμού. Αυτό το ανακαλύπτουμε, αν σκεφτούμε γεγονότα του παρελθόντος, όπου είχαμε θυμώσει, αλλά τελικά καταφέραμε να ελέγξουμε το θυμό μας. Όταν σε μία συζήτηση καταλαβαίνουμε ότι θυμώνουμε, το καλύτερο είναι να τη διακόψουμε, να απομονωθούμε σε ένα χώρο και να σκεφτούμε πιο ψύχραιμα ή να κάνουμε μία δραστηριότητα, μέχρι να ηρεμήσουμε και να επιστρέψουμε στη συζήτηση. Είναι σημαντικό επίσης να βάζουμε ένα «stop» στον εσωτερικό επιθετικό μονόλογο και να εστιαζόμαστε στο πρόβλημα που πρέπει εδώ και τώρα να επιλύσουμε, χωρίς να ανακαλούμε άλλα γεγονότα του παρελθόντος. Συχνά μία βόλτα, η γυμναστική, αλλά και η κουβέντα με ένα πρόσωπο που εμπιστευόμαστε μπορούν να βοηθήσουν. Τέλος είναι σημαντικό να αρχίσουμε να παρατηρούμε πότε θυμώνουμε και για ποιους λόγους. Συνήθως τότε χρειάζεται να μάθουμε να τροποποιούμε τις σκέψεις που συνδέονται με τα αρνητικά συναισθήματα και ενεργοποιούν το θυμό.

Απλές συμβουλές, για να χαλαρώσουμε
- βαθιές αναπνοές από το διάφραγμα
- κάντε μια χαλαρωτική σκέψη, αληθινή ή φανταστική
- σκεφτείτε για λίγο με ψυχρή λογική. Αφήστε το συναίσθημα για αργότερα μέχρι να ηρεμήσετε, αφού ο θυμός κάνει παράλογους και τους πιο λογικούς.
- χρησιμοποιείστε το χιούμορ
- αλλάξτε περιβάλλον/κάντε ένα ήρεμο διάλειμμα
- απομακρυνθείτε/αποφύγετε να παρατηρείτε πράγματα που σας εξοργίζουν (π.χ. η ακαταστασία στο δωμάτιο των παιδιών σας). Αφήστε το για μια πιο ήρεμη στιγμή.

Ο θυμός είναι κάτι που αντιμετωπίζεται, αν κάποιος το θελήσει και προσπαθήσει για αυτό. Τότε τα οφέλη είναι ακόμα μεγαλύτερα γιατί παράλληλα βελτιώνεται και η αυτοεικόνα αλλά και οι διαπροσωπικές μας σχέσεις.

Αν βλέπετε ότι με τον καιρό και παρά τις προσπάθειές σας δεν μπορείτε να διαχειριστείτε το θυμό σας, τότε είναι καλό να ζητήσετε τη βοήθεια ενός ειδικού για να το προσπαθήσετε μαζί.

Καταναλώστε σοκολάτα άφοβα! Τα πέντε οφέλη για την υγεία!!


Η σοκολάτα αποτελεί για όλους μια αγαπημένη λιχουδιά την οποία όμως η πλειοψηφία καταναλώνει με… ενοχές.

Επιστημονικές έρευνες, όμως, έχουν αποδείξει ότι η σοκολάτα, πέρα από πολλές θερμίδες έχει και πολλά οφέλη για την υγεία, αφού συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού μας.

Συγκεκριμένα, η σοκολάτα προστατεύει την καρδιά, αφού έρευνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η συχνή κατανάλωση σοκολάτας περιορίζει τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου σε ασθενείς υψηλού κινδύνου.

Επίσης, συμβάλλει στη διατήρηση του βάρους,δ ιαψεύδοντας τα όσα πιστεύαμε μέχρι τώρα για τη σοκολάτα, πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι όσοι καταναλώνουν τακτικά σοκολάτα, όχι μόνο δεν είνα χοντροί, αλλά συνήθως είναι πιο αδύνατοι από εκείνους που δεν τρώνε. Τέλος, περιορίζει την όρεξη, αφού είναι τρόφιμο πλούσιο σε φυτικές ίνες καταστέλλουν το αίσθημα της όρεξης και αφυπνίζει την σκέψη.

Σύμφωνα με το επιστημονικό έντυπο Neurology, η σοκολάτα μπορεί να βοηθήσει τους ηλικιωμένους να διατηρούν υγιή τον εγκέφαλό τους και την σκέψη τους οξυδερκή.

http://www.newsbeast.gr/


Ποιός είναι μορφωμένος; Δείτε τι απάντησε ο Σωκράτης!!!


Όταν ρωτήσανε τον Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου, δεν ανέφερε τίποτε για την συσσώρευση γνώσεων. «Η μόρφωση είπε, είναι θέμα συμπεριφοράς…

Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;

1. Πρώτα απ’όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις , αντί να ελέγχονται από αυτές…
2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα & λογική..
3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές..
4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα..
5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους..
6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες & τις αποτυχίες τους..
7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους…»


Τελικά, μήπως η μόρφωση δεν είναι τόσο θέμα πανεπιστημίων όσο..παιδείας…Και η παιδεία μεταλαμπαδεύεται κυρίως στα παιδικά χρόνια, από την οικογένεια, τις κοινωνικές συναναστροφές, το σχολείο και ό,τι άλλο μαθαίνει το παιδί..

Μόρφωση είναι να ξέρεις να χειρίζεσαι ανόμοιες καταστάσεις, να γίνεσαι σοφότερος και να μπορείς να διαχειρίζεσαι τα πάθη σου..Αλλά ας μείνουμε σε αυτά που είπε ο Σωκράτης, προς το παρόν..

http://ellinonpaligenesia.blogspot.gr


Προσοχή στα ρούχα των παιδιών κάποια εξασθενούν το ανοσοποιητικό τους!!


Όσο απίστευτο και εάν ακούγεται, κάποια ρούχα, ευθύνονται για την εξασθένηση της αμυντικής δράσης του ανοσοποιητικού συστήματος των παιδιών και καθιστούν αναποτελεσματικά τα παιδικά εμβόλια κατά του Τετάνου και της Διφθερίτιδας.

Αυτό συμβαίνει γιατί μια σειρά από χημικές ουσίες που περιέχουν φθόριο και οι οποίες χρησιμοποιούνται ευρέως στα αδιάβροχα ρούχα, όταν συσσωρεύονται στο αίμα, πιθανώς "τρελαίνουν" και να εξασθενούν το ανοσοποιητικό σύστημα. Η ίδιες ουσίες δημιουργούν πρόβλημα και σε κάποια παιδικά εμβόλια.

Την πιθανή συσχέτιση μεταξύ χημικών ουσιών και εμβολίων αναδεικνύει για πρώτη φορά νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, αν και όπως τονίζουν οι επιστήμονες, δεν υπάρχουν ακόμη αποδείξεις ότι όντως είναι οι ίδιες οι χημικές ουσίες που φρενάρουν τους αμυντικούς μηχανισμούς που ενεργοποιούν τα εμβόλια.

Ο επιδημιολόγος Φίλιπ Γκραντζάν του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και η ομάδα του, μελέτησαν την επίπτωση που έχουν στα εμβόλια οι υπερφθοριωμένοι υδρογονάνθρακες (PFCs). Οι ουσίες αυτές μπορούν να μεταφερθούν ακόμη και πριν τη γέννηση, από τη μητέρα στο έμβρυο, ενώ μετά τη γέννηση διασπώνται και απορροφώνται δύσκολα από τον οργανισμό.

"Πρόκειται για μια εν δυνάμει απειλή όχι μόνο των παιδιών αλλά και της Δημόσιας υγείας" τόνισε ο επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Ιατρικού Συλλόγου των ΗΠΑ , το JAMA και συνέχισε:"Εκπλαγήκαμε όταν μελετούσαμε τις επιπτώσεις που μπορούν να έχουν οι υπερφθοριωμένοι υδρογονάνθρακες στους παιδικούς εμβολιασμούς. Είναι πιο τοξικοί για τον οργανισμό μας ακόμη και από τις διοξίνες, ενώ δεν αποκλείουμε να μένουν στο αίμα των παιδιών για όλη τους τη ζωή"

Προηγούμενες έρευνες σε πειραματόζωα έδειξαν ότι αυτές οι ουσίες ρίχνουν τις αμυντικές λειτουργίες του οργανισμού τους. Στη νέα έρευνα που έκαναν οι επιστήμονες του Χάρβαρντ, σε 600 νήπια και παιδιά, οι αναλύσεις έδειξαν ότι υπάρχει άμεση σχέση όσων παιδιών είχαν στο αίμα τους PFCs και εμβολιάζονταν. Ο οργανισμός δεν δημιουργούσε αντισώματα σε ποσοστό του -50% σε σχέση με τα άλλα παιδάκια που δεν είχαν PFCs στο αίμα τους. Δηλαδή είχαν μισές πιθανότητες να δημιουργηθούν στο αίμα τους αντισώματα από τα εμβόλια.

Το σχετικό πείραμα έγινε σε παιδάκια 7 ετών, τα οποία είχαν ήδη εμβολιαστεί από τα 5 χρόνια τους κατά του Τετάνου και της Διφθερίτιδας. Η μικρότερη ανταπόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος στα εμβόλια αυξάνει τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο για τα παιδιά, απέναντι στις ασθένειες για τις οποίες εμβολιάστηκαν.

Η έρευνα συνεχίζεται προκειμένου οι επιστήμονες να αξιολογήσουν περισσότερα αποτελέσματα.

πηγή: iatropedia.gr


Παγκόσμια Ημέρα Εγκεφαλικών Επεισοδίων. Αναγνωρίστε το εγκεφαλικό γρήγορα F.A.S.T. (video).



του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D.


Η 29η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό κατά των Εγκεφαλικών Επεισοδίων ως Παγκόσμια Ημέρα Εγκεφαλικών Επεισοδίων για την ενημέρωση του κοινού σχετικά με τη «σύγχρονη αυτή πανδημία», η οποία απειλεί, όχι μόνο την επιβίωση, αλλά και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων.


Τα εγκεφαλικά επεισόδια (ΑΕΕ) αποτελούν την τρίτη αιτία θανάτου στον δυτικό κόσμο, μετά τα καρδιαγγειακά νοσήματα και τον καρκίνο. Τα τελευταία 30 χρόνια, πάντως, έχει παρατηρηθεί μια μείωση κατά 45% στους θανάτους που οφείλονται σε ΑΕΕ. Σήμερα, το 70% των ανθρώπων που παθαίνουν εγκεφαλικό συνεχίζουν να έχουν την αυτονομία τους, ενώ το 10% αναρρώνουν πλήρως.



Το εγκεφαλικό επεισόδιο συμβαίνει όταν η ροή του αίματος προς τον εγκέφαλο μέσα από τις αρτηρίες διαταράσσεται ή διακόπτεται αιφνίδια. Το αίμα μπορεί να σταματήσει να ρέει σε μια αρτηρία επειδή εμποδίζεται από κάποιο θρόμβο αίματος ή πλάκα (αυτό ονομάζεται ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο) ή επειδή η αρτηρία έχει σπάσει ή υποστεί ρήξη (αυτό ονομάζεται αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο).

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση για τα Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (World Stroke Organization) :

Ένας στους έξι άνθρωποι στον κόσμο θα υποστούν αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια της ζωής τους
Κάθε 6 δευτερόλεπτα συμβαίνει ένας θάνατος από αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Κάθε 2 δευτερόλεπτα συμβαίνει ένα νέο εγκεφαλικό επεισόδιο.
15 εκατομμύρια άτομα το χρόνο παθαίνουν αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Πίσω από αυτά τα νούμερα, υπάρχουν αληθινές ζωές.
Και όμως :
* Το εγκεφαλικό μπορεί να προληφθεί,
* Αλλά εάν συμβεί, είναι σημαντικό να αναγνωρισθεί έγκαιρα και να μεταφερθεί ο ασθενής το συντομότερο δυνατό σε νοσοκομείο.


Τι συμβαίνει όμως στην Ελλάδα;



Δυστυχώς στα επόμενα χρόνια αναμένεται σημαντική αύξηση του αριθμού των εγκεφαλικών επεισοδίων λόγω γήρανσης του πληθυσμού, λόγω αύξησης του αριθμού των υπερτασικών και των διαβητικών και των αυξημένων ποσοστών παχυσαρκίας και δυσλιπιδαιμίας καθώς και εξαιτίας της αυξημένης καπνιστικής συνήθειας, ειδικά στην Ελλάδα.
 

Ενεργήστε γρήγορα F.A.S.T. αν:
1. Το πρόσωπό σας στραβώσει
2. Εχετε αδυναμία να σηκώσετε τα χέρια σας
3. Εχετε δυσκολία στην ομιλία
4. Καλέστε το 166 ή το 112 για πρώτες βοήθειες, χωρίς καθυστέρηση




Ποια είναι η πρόληψη του εγκεφαλικού επεισοδίου;


Άριστη ρύθμιση της αρτηριακής πιέσεως, 
του σακχάρου, 
των λιπιδίων, 
διακοπή καπνίσματος και 
άσκηση.



Read more: http://medlabgr.blogspot.com

Στην Ελλάδα που όλα επιτρέπονται απαγόρευσαν το μάζεμα της ρίγανης!


Σύμφωνα με αστυνομική διάταξη, οι κάτοικοι των Δωδεκανήσων μπορούν να μαζεύουν αρωματικά-ιαματικά φυτά, μόνον για ιδική τους χρήση.

Για εμπορικούς λόγους, επιτρέπεται μόνον έπειτα από έγγραφη άδεια της διευθύνσεως Δασών Δωδεκανήσου!

Η ίδια διάταξη προβλέπει ότι οι κάτοικοι των νησιών αυτών επιτρέπεται να μαζεύουν μέχρι 2 κιλά μανιτάρια, ενώ για την μεταφορά φυλλοχώματος από τα δάση, απαιτείται πρώτα άδεια.


Ειδικότερα, στην απόφαση του Δασαρχείου αναφέρονται τα εξής:

«Ι. Απαγορεύουμε

α) Την εκρίζωση, κοπή, συλλογή και μεταφορά παντός είδους αρωματικού, φαρμακευτικού, βαφικού, αρτυματικού, μελισσοκομικού, ανθοκομικού και διακοσμητικού φυτού, δενδρυλλίου, θάμνου, φρυγάνου ή πόας, από δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις, καθώς και από δημόσιες χορτολιβαδικές-βραχώδεις εκτάσεις, χωρίς την προηγούμενη άδεια της Διεύθυνσης Δασών Δωδεκανήσου. Εξαιρούνται της απαγόρευσης τα είδη που αναφέρονται στην παρακάτω παρ. ΙΙ της παρούσας, με τους όρους αυτής.

β) Την εκρίζωση, την συλλογή ανθέων, βολβών ή την αποκοπή βλαστών, συνολικά και χωρίς εξαίρεση φυτών της οικογένειας των Oρχεοειδών (Orchidaceae), της οικογένειας των Κρινοειδών (Liliaceae) και της οικογενείας των Παιωνιιδών (Paeoniaceae).

ΙΙ. Επιτρέπουμε

α) αποκλειστικά και μόνο για κάλυψη των ατομικών αναγκών, την συλλογή μετά την εποχή της ανθοφορίας, με κοπή του στελέχους (απαγορευμένης αυστηρά της εκρίζωσης) ειδών των φυτών τα οποία δεν προστατεύονται από διεθνείς Συμβάσεις ή την Εθνική Νομοθεσία, όπως, Ρίγανη (Origanum sp.), Φασκόμηλο ή Αλιφασκιά (Salvia.sp.), Θρούμπι (Satureja sp.), Θυμάρι (Thymus sp.), Μέντα (Mentha sp.), Ασφάκα ή Παπουλιά (Phlomis sp.). Καθώς και των ειδών Κάππαρη (Capparis sp.) και Κρίταμο (Crithmum sp.) κατά το κατάλληλο ανά είδος στάδιο συλλογής. Η επιτρεπόμενη ποσότητα συλλογής των παραπάνω ειδών ανέρχεται μέχρι του ποσού του μισού κιλού κατ’ άτομο την ημέρα.

β) για εμπορική χρήση και μόνο μετά από έγγραφη άδεια της Διεύθυνσης Δασών Δωδεκανήσου, την συλλογή και μεταφορά των παραπάνω ειδών σε μεγαλύτερες ποσότητες, η οποία θα εκδίδεται κατόπιν αιτήσεως από τον ενδιαφερόμενο και στην οποία θα καθορίζονται επακριβώς η ποσότητα, η περιοχή και το χρονικό διάστημα συλλογής ανά είδος.

Σημειώνεται ότι δεν ικανοποιούνται αιτήματα όταν οι περιοχές συλλογής εμπίπτουν σε ειδικό καθεστώς προστασίας βάσει συγκεκριμένων διατάξεων (περιοχές απόλυτης προστασίας, Natura, κ.α.) οι οποίες απαγορεύουν τη συλλογή όλων ή κάποιων ειδών της αυτοφυούς χλωρίδας ή όπου υπάρχει κίνδυνος υποβάθμισης της βιοποικιλότητας και της λειτουργίας του οικοσυστήματος.

ΙΙΙ. Επιτρέπουμε καθ ́ όλο το έτος, τη συλλογή μανιταριών (μυκήτων), μέχρι του ποσού των 2 κιλών κατ ́ άτομο και ανά ημέρα και μόνο με κοπή του υπέργειου τμήματος του μανιταριού.

Απαγορεύεται η συλλογή με εκρίζωση καθώς και η συλλογή ποσού μεγαλύτερου των 2 κιλών χωρίς προηγούμενη άδεια της Δ/νσης Δασών Δωδεκανήσου.

Τονίζεται ότι η εδωδιμότητα και η επιλογή των συλλεγόμενων μανιταριών γίνεται με απόλυτη και αποκλειστική ευθύνη του συλλέκτη.

ΙV. Επιτρέπουμε την απόληψη και μεταφορά φυτοχώματος (φυλλόχωμα), από δημόσια και ιδιωτικά δάση και δασικές εν γένει εκτάσεις, μόνο μετά από έγκριση της Δ/νσης Δασών Δωδεκανήσου.

ΙV. Επιτρέπουμε καθ ́ όλο το έτος τη συλλογή άγριων εδώδιμων καρπών ή καρπών για φαρμακευτική χρήση, απαγορευμένης της κλάδευσης των θάμνων και δένδρων, μέχρι του ποσού των 2 κιλών κατ’ άτομο και ημέρα.

Απαγορεύεται η συλλογή ποσοτήτων πέραν των παραπάνω χωρίς την άδεια της Δ/νσης Δασών Δωδεκανήσου.

Γενικοί όροι:

Η παρούσα ΔΑΔ ρυθμίζει τις δευτερεύουσες καρπώσεις σε δάση που:

α. δεν υπάρχουν εγκεκριμένες διαχειριστικές μελέτες ή πίνακες υλοτομίας,

β. υπάρχουν εγκεκριμένες διαχειριστικές μελέτες ή πίνακες υλοτομίας χωρίς πρόβλεψη δευτερευουσών καρπώσεων,

γ. αιτείται η συλλογή ειδών της αυτοφυούς χλωρίδας που δεν περιλαμβάνονται στις δευτερεύουσες καρπώσεις της διαχειριστικής μελέτης ή του πίνακος υλοτομίας, δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν αιτήματα για συλλογή ειδών τα οποία:

α. περιλαμβάνονται στον πίνακα Α του Π.δ.67/1980 (ΦΕΚ Α ́ 23) και είναι απόλυτης προστασίας

β. δεν περιλαμβάνονται στον πίνακα διατίμησης δασικών προϊόντων του τρέχοντος έτους και συνεπώς δεν υπάρχει καθορισμένο μίσθωμα

1. Δεν ικανοποιούνται αιτήματα όταν οι περιοχές συλλογής εμπίπτουν σε ειδικό καθεστώς προστασίας βάσει συγκεκριμένων διατάξεων (περιοχές απόλυτης προστασίας, Natura κ.α.) οι οποίες απαγορεύουν τη συλλογή όλων ή κάποιων ειδών της αυτοφυούς χλωρίδας ή όπου υπάρχει κίνδυνος υποβάθμισης της βιοποικιλότητας και προστασίας του οικοσυστήματος.

2. Η παρούσα ΔΑΔ ισχύει για τις εκτάσεις της περιοχής αρμοδιότητας της δ/νσης δασών Δωδεκανήσου για τα είδη και τις περιοχές συλλογής που δεν εμπίπτουν στους περιορισμούς που τίθενται στην παρ. 2 και 3 των γενικών όρων.

3. Η χρονική διάρκεια ισχύος των εγκρίσεων της Υπηρεσίας μας θα καθορίζεται κατά περίπτωση.

Σημειώνεται ότι όπου στην παρούσα αναφέρεται η έκφραση «άδεια της Δ/νσης Δασών Δωδεκανήσου», αυτή εκδίδεται μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου και όπου απαιτείται καταβάλλεται το αντίστοιχο μίσθωμα του ισχύοντος πίνακα διατίμησης δασικών προϊόντων. Στις περιπτώσεις που απαιτείται άδεια, προτεραιότητα έχουν οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής συλλογής και του νομού Δωδεκανήσου.

Τα δασικά προϊόντα της παρούσας, των οποίων η συλλογή επιτρέπεται χωρίς την προηγούμενη άδεια της δασικής αρχής, προορίζονται μόνο για τη κάλυψη ατομικών αναγκών, απαγορευμένης της χρήσης τους για εμπορικούς σκοπούς.

Οι παραβάτες της παρούσας και εκείνοι κατ’ εντολή των οποίων ενεργούν, διώκονται και τιμωρούνται σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής Νομοθεσίας, άρθρο 268 §3 και άρθρο 287 §22 του Ν.δ. 86/1969 όπως ισχύουν καθώς και με το άρθρο 28 του Ν.1650/86 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με το Ν. 4042/12. Τα δε παρανόμως συλλεγμένα προϊόντα κατάσχονται σύμφωνα με το άρθρο 271 του Ν.δ.86/1969 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με το Ν. 4138/2013.

Η ισχύς της παρούσας αρχίζει από τη δημοσίευσή της και ισχύει μέχρι της ανακλήσεώς ή τροποποιήσεώς της και καταργεί κάθε προηγούμενη που ρυθμίζει τα ίδια θέματα, η δε τήρησή της ανατίθεται στα όργανα της δ/νσης δασών Δωδεκανήσου, της Ελληνικής Αστυνομίας, της δημοτικής Αστυνομίας και σε κάθε φιλόνομο πολίτη.

Η Δ/ντρια Δασών Δωδ/σου

Μπαλατσούκα Αικατερίνη

δασολόγος MSc».

Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος-λαογράφος Γιώργος Λεκάκης μετά την παρούσα, που εξεδόθη και μάλιστα στο νησαίο σύμπλεγμα που ο Ιπποκράτης συνέλεγε βότανα για να φτιάξει φάρμακα για να ασκήσει την ιατρική του – τυχαίο; – η Κερκόπορτα ανοίγει… Δεκάδες παρόμοιες διατάξεις θα εισρεύσουν και θα εκδοθούν στην χώρα, με το προφανές πρόσχημα της προστασίας της φύσεως, των δασών, της οικολογίας, κλπ.

Αλλά οι δασάρχες και τα δασαρχεία που δεν έκαμαν τίποτε για την προστασία και καταγραφή των δασών μας…

Που δεν φρόντισαν να γίνουν οργανωμένα και σηματοδοτημένα μονοπάτια στα δάση, να τα χαίρεται ο ελληνικός λαός, περιουσία του οποίου είναι, και έτσι να τα σεβαστεί και να τα εκτιμήσει…

Που δεν φρόντισαν να κάνουν ομιλίες, διαλέξεις, εκδρομές και ξεναγήσεις σε σχολεία και παιδιά, για να καταλάβουν οι μικροί Έλληνες, η ελπίδα των δασών μας, την σημασία του δάσους και της προστασίας του…

Που οι ίδιοι αποχαρακτήρισαν περιοχές με υπουργικές αποφάσεις ή χειρότερα κατόπιν υπουργικών ή βουλευτικών «τηλεφωνημάτων»…

…Τώρα έρχονται να αποστερήσουν από πένητες νησιώτες, ένα βασικό μέσον προσπορισμού και επιβίωσης, που είναι η απλή συλλογή ρίγανης και κάππαρης σε σακκουλάκια, για να κυνηγήσουν ένα μεροκάματαο πείνας, αν την πωλήσουν το καλοκαίρι σε κάποιους διερχόμενους τουρίστες…

Θα ήθελα να ξέρω πώς θα καταφέρουν να πείσουν την ριγανοπώλησσα της Ψερίμου να μην το κάνει αυτό; Με τι καρδιά θα της πουν «τώρα πήγαινε και πέθανε»;Πώς θα σταματήσουν τους πτωχούς μεροκαματιάρηδες που αναρριχώνται πάνω στην Στρογγυλή να γεμίσουν το καΐκι περίφημη αλιφασκιά;Κι αν δεν το κάνουν αυτοί οι μεροκαματιάρηδες, το κράτος είναι άξιο να το κάνει; Όχι! Τότε πώς το κράτος αποστερεί από παραδοσιακά ιαματικά μέσα τους κατοίκους του – τους οποίους έχει ήδη αποστερήσει από την απρόσκοπτη πρόσβαση στην υγεία, στην φαρμακευτική αγωγή, την οποία ο φτωχός δεν μπορεί πια να πάρει, και στον ιατρό του; Και ποιον ιατρό; Αυτόν που δεν έχουν τα (μικρά) Δωδεκανήσια;

Όλα αυτά είναι προς προβληματισμό… Και δεν εξετάζονται στην στυγνή αστυνομική απόφαση μιας δασολόγου, που δεν έχει ιδέα τι θα πει λαογραφία, ήθη κι έθιμα ενός τόπου… Που δεν ξέρει πως το εθιμικό δίκαιο υπερτερεί του νομικού… Που δεν ξέρει, εν τέλει, πως η αποστέρηση ενός λαού από την παραδοσιακή του θεραπευτική αγωγή, τα βότανα, και γενικά την αποκοπή του από την παράδοσή του, τα βασικά μέσα επιβιώσής τους, αποτελούν στοιχεία γενοκτονίας του, βάσει διεθνών συνθηκών, που έχει υπογράψει και η χώρα μας και έχουν αυξημένη νομική ισχύ…

Προσοχή, γιατί εάν ανοίξει αυτή η κερκόπορτα, μιας φαινομενικά απλής, αφελούς και εν τέλει «προστατευτικής» αστυνομικής διατάξεως ενός δασαρχείου, έρχονται ορδές οι υπόλοιπες…

Τα αρωματικά βότανα φύονται και υπάρχουν στην ελληνική φύση εδώ και εκατομμύρια χρόνια! Και για να εξακολουθούν να υπάρχουν, να φύονται και να προσφέρουν τις ιαματικές τους δυνατότητες στους κατοίκους αυτών των περιοχών, σημαίνει πως ο λαός γνωρίζει καλύτερα από τον κάθε σπουδαγμένο την χρήση και χρησιμότητά τους, την προστασία και την σημασία τους… Αφήστε λοιπόν τον βοτανοσυλλέκτη λαό μας ελεύθερο να κάνει αυτό που χρόνια γνωρίζει και κοιτάξτε να σώσετε τα δάση από τους καταπατητές με τις επαύλεις, γιατί η Ιστορία καταγράφει τα πάντα και τιμωρεί από μόνη της… Χωρίς καν ψηφισθεί κανένας νόμος…

Και σε κάθε περίπτωση, αυτά είναι επιστημονικά θέματα που λύνονται σε επιστημονικούς διαλόγους και όχι με αστυνομικές-τρομοκρατικές διατάξεις… Πρώτα θα ενημερώσει κανείς τον λαό, θα του εξηγήσει γιατί είναι κακό αυτό που κάνει, και εάν συνεχίσει να το κάνει, τότε εκδίδει αστυνομικές διατάξεις… Αυτό λέει η δημοκρατία… Όλα τα άλλα (τα «απαγορεύουμε», τα «επιτρέπουμε», κλπ.) είναι πρακτικές που μόνο δημοκρατικές δεν είναι…

ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ο άπειρος χειρουργός!



Με τη χολή σου εντάξει; Την έκανες την επέμβαση που έλεγε…

-Μπα, όχι. Μπήκα στο χειρουργείο, αλλά δεν άντεξα. Φοβήθηκα. Πριν με ναρκώσουν οι γιατροί, τους την κοπάνησα και βγήκα έξω.

-Δεν είμαστε καλά. Τι φοβήθηκες μωρέ; Πιο απλή επέμβαση από τη χολή δεν υπάρχει. Είναι πιο απλή κι από τις αμυγδαλές και την σκωληκοειδίτιδα.

-Δεν αντιλέγω αλλά, να, ήταν επάνω από το κεφάλι μου και δύο νοσοκόμοι και ο αναισθησιολόγος και όλο αυτό έλεγαν και ξανάλεγαν… «μη σε νοιάζει», «όλα καλά θα πάνε», «μια γελοία επέμβαση είναι, θα δεις»…

-Καλά σου έλεγαν. Έτσι είναι. Συνεχίζω και δεν σε καταλαβαίνω. Εσύ γιατί φοβήθηκες;

-Φοβήθηκα γιατί δεν τα έλεγαν σε μένα. Στον γιατρό που θα με χειρουργούσε τα λέγαν…


Τι είναι το φούσκωμα στην κοιλιά; Που οφείλεται ο τυμπανισμός και ποια η κατάλληλη δίαιτα για πρόληψη της πρησμένης κοιλιάς;



Το κοιλιακό φούσκωμα είναι μια αίσθηση διόγκωσης της κοιλιάς. Οφείλεται κυρίως σε διαταραχή της φυσιολογικής κινητικότητας δημιουργώντας αυξημένα αέρια.

Ο αέρας στο έντερο είναι ένα μείγμα από διαφορετικά συστατικά που μπορεί να δημιουργούνται από αυξημένη κατάποση αέρα, αυξημένη παραγωγή η μειωμένη απορρόφηση εξαιτίας απόφραξης. Αυξημένα αέρια δημιουργούν φούσκωμα όπως επίσης άλλα συμπτώματα όπως αυξημένη αποβολή αερίων από τον πρωκτό η ερυγές.


Εάν η κοιλιά είναι ορατά διογκωμένη σε συνδυασμό με φούσκωμα είναι πιο πιθανό ότι υπάρχει κάποια οργανική νόσος παρά λειτουργική που δημιουργεί τα συμπτώματα. Το φούσκωμα συσχετίζεται συχνά με κοιλιακό πόνο που μπορεί να ανακουφίζεται με την αποβολή αερίων η κοπράνων.


Ποιες οι αιτίες του κοιλιακού φουσκώματος;

Το κοιλιακό φούσκωμα μπορεί να είναι εκδήλωση πολλών διαταραχών, οι περισσότερες από τις οποίες δεν είναι σοβαρές και είναι αποτέλεσμα διαταραχής της γαστρεντερικής λειτουργίας. μερικά συχνά αίτια αναφέρονται παρακάτω.



Δίαιτα

Το σώμα μας κάνει πολύ καιρό να διασπάσει και να αποβάλλει το λίπος από το σώμα. Πολύ λίπος στη δίαιτα προκαλεί επεισόδια φουσκωμάτων Άλλα τρόφιμα προκαλούν φούσκωμα εξαιτίας αυξημένης παραγωγής αερίων. Αυτά τα τρόφιμα είναι το κουνουπίδι τα λάχανα τα φασόλια και οι ωμές σαλάτες.



Σύνδρομο δυσαπορρόφησης

Μια σειρά από διαταραχές υπάρχουν όταν το σώμα δεν μπορεί να διασπάσει και να απορροφήσει μερικά συστατικά των τροφών. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα συστατικά που παραμένουν παραπάνω παράγουν αέρια εξαιτίας μερικών χημικών αντιδράσεων η εξαιτίας των καλών μικροβίων στο παχύ που προσπαθούν σκληρά για τη διάσπαση αυτών των συστατικών. Μη ανοχή στη λακτόζη , κοιλιοκάκη και άλλες δυσανεξίες σε τρόφιμα είναι παραδείγματα διαταραχών που προκαλούν συμπτώματα με αυτούς τους μηχανισμούς.



Κατάποση αέρα

Εάν καταπίνεται μεγάλες ποσότητες αέρα το έντερο σας έχει πρόβλημα απορρόφησης η αποβολής του από το σώμα σας αρκετά γρήγορα. Αυτό σημαίνει ότι μένει στο σώμα σας και δημιουργεί τι αίσθημα του φουσκωμάτων . Άγχος η νευρικότητα, γρήγορο φαγητό, αναψυκτικά, κατάποση με καλαμάκι η μάσημα μαστίχας προκαλούν αυξημένη κατάποση αέρα.


Ευερέθιστο έντερο 

Είναι μια συνηθισμένη διαταραχή που οι ασθενείς έχουν επεισόδια εναλλαγής δυσκοιλιότητας και διάρροιας. Κοιλιακό φούσκωμα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της διάγνωσης.


Μερική απόφραξη εντέρου 

Μια απόφραξη σε κάποιο σημείο του εντέρου εμποδίζει τη μεταφορά τροφής και μπορεί να οδηγήσει σε φούσκωμα


Δυσκοιλιότητα 

Χαρακτηρίζεται με μείωση της συχνότητας των κενώσεων και μπορεί να προκαλέσει φούσκωμα



Έμμηνη ρύση 

Το φούσκωμα είναι συχνό σε γυναίκες στην περίοδο της έμμηνης ρύσης η είναι μέρος του προεμμηνηρισιακού συνδρόμου.


Άλλα αίτια

 Πολύ σπάνια. το φούσκωμα σας μπορεί να οφείλεται σε πολύ πιο σοβαρή νόσο έτσι είναι αναγκαίο να μιλήσετε τα συμπτώματα σας με το γιατρό σας. Οι παρακάτω καταστάσεις είναι λιγότερο συχνές αλλά δεν μπορεί να αγνοούνται:


Ασκίτης: Μερικές φορές μπορεί να αισθάνεστε φουσκωμένος εξαιτίας συλλογής υγρού μέσα στην κοιλιά που ονομάζεται ασκίτης. Αυτό είναι αποτέλεσμα ηπατικής νόσου.
Oγκοι: Πολύ σπάνια μπορεί να αισθάνεστε φουσκωμένα εξαιτίας ενός όγκου στην κοιλιάς όπως παγκρέατος ήπατος , ωοθηκών η αλλού. Η παρουσία μάζας η διόγκωσης πρέπει να σας τραβήξει την προσοχή για την πιθανότητα όγκου η καρκίνου
Λοίμωξη:Μερικές παρασιτικές λοιμώξεις προκαλούν ανώμαλες διατάσεις του παχέος) μεγάκολο που σχετίζεται με την αίσθηση του φουσκώματος. 

Έλεγχος της κοιλιακής διάτασης.
Εάν έχετε κοιλιακή διάταση είναι σημαντικό να σας δει γιατρός για να αποκλείσει οτι δε υπάρχει κάτι σοβαρό. Ειδικότερα εάν υπάρχει διάρροια, δυσκοιλιότητα, απώλεια βάρους η αιμορραγία από οπουδήποτε στο πεπτικό, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα ότι κάτι σοβαρό, παρά λειτουργικό πρόβλημα υπάρχει.


Ποιες τροφές προκαλούν αέρια; 
 
Πολλές τροφές που περιέχουν υδατάνθρακες μπορεί να προκαλέσουν αέρια. Τα λιπαρά και οι πρωτεΐνες προκαλούν λίγα αέρια.
Ενδεικτικές τροφές που μπορεί να προκαλέσουν αέρια:

φασόλια
λαχανικά, όπως το μπρόκολο, το λάχανο, το λαχανάκι Βρυξελλών, τα κρεμμύδια, οι αγκινάρες και τα σπαράγγια 
τα φρούτα, όπως τα αχλάδια, τα μήλα και τα ροδάκινα
τα ολικής αλέσεως, όπως το σιτάρι ολικής αλέσεως και το πίτουρο
τα ηδύποτα και τα φρουτοποτά
το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως το τυρί και το παγωτό, και οι συσκευασμένες τροφές που περιέχουν λακτόζη, όπως είναι το ψωμί, τα δημητριακά, και το dressing της σαλάτας
οι τροφές που περιέχουν σορβιτόλη, όπως είναι οι διαιτητικές τροφές και τα άνευ ζάχαρης γλυκά και τσίχλες 

Διατροφή

Οι γιατροί μπορεί να συστήσουν στους ασθενείς να καταναλώνουν λιγότερες τροφές που προκαλούν αέρια. Αυτό, όμως, για κάποιους ανθρώπους μπορεί να σημαίνει τον αποκλεισμό υγιεινών τροφών, όπως είναι τα φρούτα και τα λαχανικά, τα προϊόντα ολικής αλέσεως και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. 

Οι γιατροί μπορεί επίσης να συστήσουν τη μείωση των υψηλών σε λιπαρά τροφών για να μειωθεί το φούσκωμα και η δυσφορία. Αυτό βοηθάει το στομάχι να αδειάσει πιο γρήγορα, επιτρέποντας στα αέρια να κινηθούν στο λεπτό έντερο. 

Δυστυχώς, η ποσότητα των αερίων που προκαλείται από συγκεκριμένες τροφές ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Οι αποτελεσματικές διατροφικές αλλαγές εξαρτώνται από τη μάθηση που προκύπτει μέσω της δοκιμής και του λάθους, προκειμένου να διαπιστώσει κάποιος πόση ποσότητα δυσανεκτικής τροφής μπορεί να καταναλώσει χωρίς να έχει πρόβλημα. 

Τι μπορείς να κάνεις για να το αντιμετωπίσεις:


Κατανάλωσε πολλά υγρά και πιο συγκεκριμένα αρκετό νερό. Όσο αφυδατωμένος είναι ένας οργανισμός, τόσο περισσότερη κατακράτηση παρατηρείται και άρα το φούσκωμα είναι αναπόφευκτο.

Αποφεύγεις τη κατανάλωση ανθρακούχων ποτών. Παγιδεύουν αέρα στο στομάχι.

Τροφές, ενισχυμένες σε προβιοτικά, τα προβιοτικά (βακτήρια) συμβάλλουν στη διάσπαση των σακχάρων και των πρωτεϊνών, ενώ παράλληλα διευκολύνουν την πέψη.
Μείωση κατανάλωσης άλατος

Τροφές ενισχυμένες σε κάλιο, όπως ντομάτα, αγγούρι, μπανάνα κλπ. Συμβάλλουν στην διατήρηση της ισορροπίας των υγρών και κατά συνέπεια στην αποφυγή της κατακράτησης.
Τζίντζερ, μάραθος, μαϊντανός, βοηθούν στην καταπολέμηση του πρηξίματος και συμβάλλουν στη καλύτερη πέψη.





Ακόμη, προτείνεται:

η μείωση των μεγάλων και υπερβολικά λιπαρών γευμάτων,
η διατήρηση του φυσιολογικού σωματικού βάρους,
η μείωση της κατανάλωσης αεριούχων ποτών και αλκοόλ,
η συστηματική χρήση τροφίμων με προβιοτικά (ειδικούς ζωντανούς μικροοργανισμούς, αντίστοιχους με αυτούς που αποτελούν την εντερική χλωρίδα). Αποκαθιστούν την ισορροπία της εντερικής χλωρίδας και μειώνουν τον μετεωρισμό,
το αργό μάσημα της τροφής με κλειστό στόμα, το μην μάσημα τσίχλας και η αποφυγή του ύπνου μετά από το γεύμα,
η πόση αφεψημάτων με γλυκάνισο ή φασκόμηλο μετά απο το γεύμα.
ο περιορισμός της κατανάλωσης γαλακτοκομικών, σόγιας, καλαμποκιού, αγγουριού, πιπεριάς, ραπανακιών, ρεβιθιών, φακής, μήλων
η αποφυγή βρώσης μπρόκολου, κουνουπιδιού, λάχανου Βρυξελλών, λάχανου γενικώς, ωμών κρεμμυδιών, φασολιών, μπιζέλιων.

Read more: http://medlabgr.blogspot.com


Έκανε το ΛΑΘΟΣ να ευχηθεί δημοσίως να βρει αγόρι… Δείτε τι ΕΠΑΘΕ… [εικόνες]


Που να φανταστεί ότι οι νεαροί που θα ανταποκρίνονταν στο κάλεσμά της θα ξεπερνούσαν τις 2.000…

«Είμαι η Zhang και νομίζω πως είμαι όμορφη, αλλά δεν μπορώ να βρω κάποιον να με αγαπήσει.

Όμως πιστεύω στη μοίρα και περιμένω να πραγματοποιηθεί η ευχή μου – ένα αγόρι να έρθει κάτω από το παράθυρό μου και να φωνάξει το όνομά μου! Αν θέλεις, θα σε περιμένω στις 11 Μαρτίου. Φώναξέ με και θα σε βάλω κρυφά στο δωμάτιο στην εστία μου».

Αυτή την απλή και ταπεινή ευχή έγραψε μια πιτσιρίκα από την Κίνα και την καρφίτσωσε στον τοίχο των ευχών που φτιάχτηκε για την Ημέρα της Γυναίκας.

Φυσικά η Zhang γνώριζε καλά πως «και οι τοίχοι έχουν αυτιά», εκείνο όμως που σίγουρα δεν θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ ήταν πως ο συγκεκριμένος τοίχος, αποδείχτηκε πως είχε τουλάχιστον 4 χιλιάδες, αφού, στις 11 Μαρτίου, οι νεαροί που υπάκουσαν στο κάλεσμά της ξεπέρασαν τις 2.000.


http://www.diaforetiko.gr/


Ελληνικά επώνυμα: Από πού βαστάει η σκούφια μας;


Όπως ακριβώς τα ονόματα έτσι και τα επώνυμα όχι μόνο σημαίνουν κάτι, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις μπορούν να μας δώσουν στοιχεία για τη γεωγραφική καταγωγή τους, την παλαιότητά, ακόμη και τη γλωσσική τους ιδιαιτερότητα.

«Τα περισσότερα ελληνικά επώνυμα προέρχονται συνήθως είτε από τοπωνύμια- όπως Μανιάτης από τη Μάνη, Μωραΐτης από το Μοριά- είτε από διάφορα παρατσούκλια τα οποία ενέπνεαν στους ανθρώπους», αναφέρει η κ. Φούλα Πισπιρίγκου, φιλόλογος, και προσθέτει: «Από εκεί και πέρα υπάρχουν και μερικές καταλήξεις οι οποίες υποδηλώνουν καταγωγή, όπως για παράδειγμα τα σε ‘ίδης’ και ‘άδης’ που είναι καταλήξεις των Ποντίων, τα σε ‘ογλου’ που είναι Μικρασιατικά και σημαίνουν ο γιος του τάδε, το ‘πουλος’ που απαντάται στην Πελοπόννησο, το «άκος» στη Μάνη και το «άκης» που είναι κρητικό».

Συνοψίζοντας, λοιπόν, μπορούμε να διακρίνουμε τα επώνυμα σύμφωνα με τη σημασία τους σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες, που δηλώνουν αντίστοιχα βαφτιστικό όνομα, καταγωγή, επάγγελμα και παρατσούκλια (ή προσωνύμια).

Πατρωνυμικά: Αυτά που χρησιμοποιούν για ρίζα τους βαφτιστικά ονόματα, είναι μαζί με τα παρατσούκλια το συχνότερο είδος των οικογενειακών ονομάτων. Τα συναντούμε σε ονομαστική πτώση (π.χ. Κωστής, Γεωργής), σε γενική (π.χ. Γεωργίου, Δημητρίου), αλλά και με πολλές καταλήξεις ή υποκοριστικά (π.χ. Στεφανίδης, Αθανασούλας).

Μητρωνυμικά: Αυτά τα οποία βασίζονται στο όνομα της μητέρας, για παράδειγμα Κώστας Ελένης (δηλαδή ο Κώστας της Ελένης). Είναι αρκετά σπάνια και χωρίζονται και αυτά σε κατηγορίες ανάλογα με το επάγγελμα της μητέρας ή του άντρα της (Καλογραίας, Μακαρονούς, Μαμμής, Τσαγκαρίνας), την καταγωγή της μητέρας (Αμουργιανής, Αραπίνης, Βλάχας), ακόμα και το… ελάττωμα της μητέρας (Βουβής, Καμπούρας).

Εθνικά: Είναι τα επώνυμα τα οποία δηλώνουν καταγωγή και φανερώνουν τον τόπο που γεννήθηκε ή έζησε αυτός που έχει το όνομα. Αναφέρονται συνήθως σε χωριά ή ευρύτερες γεωγραφικές περιοχές και οι καταλήξεις τους είναι δεκάδες. Οι πιο συνήθεις είναι οι εξής:

-(ι)ώτης: Τσιριγώτης, Λεπενιώτης, Ανδριώτης, Ηπειρώτης κτλ.
-ίτης: Μπεγλίτης, Πολίτης, Αργυροκαστρίτης κτλ.
-ιανος: Κουταλιανός, Ελεκιστριάνος, Ψαριανός, Σακαρετσιάνος, Χρυσοβιτσιάνος κ.α.
-ινός: Πατρινός, Παργινός, Ζακυνθινός, Καλαβρυτινός
-αίος: Κερκυραίος, Ρωμαναίος κτλ.

Επαγγελματικά: Επώνυμα τα οποία δηλώνουν επαγγέλματα τα οποία χάνονται στα βάθη των αιώνων. Από τα βυζαντινά χρόνια (Αμπελάς, Λαχανάς, Ζωναράς, Καμπανάρης, Γραμματικός, Παλαιολόγος, Δούκας, Λογοθέτης) μέχρι τα νεοελληνικά (Γελαδάρης, Αρκουδάρης, Περιβολάρης, Ψαράς, Σαμαράς, Κουρέας, Ασβεστάς, Βαγενάς).

Παρατσούκλια: Αποτελούν τον κύριο όγκο των επωνύμων μαζί με τα πατρωνυμικά και προέρχονται κατά κύριο λόγο από χαρακτηρισμούς που βασίζονται σε σωματικές (Βραχνός, Ζερβός, Καμπούρης, Λεβέντης), πνευματικές και ηθικές ιδιότητες (Βιαστικός, Αγέλαστος, Θλιμμένος, Κατεργαράκος). Μπορούν να προέρχονται όμως και από παρομοιώσεις με ζώα (Αλεπουδέλης, Γάτος, Ζυγούρης, Λύκος, Ποντίκης), με φυτά (Γαρούφαλος, Καρπούζης, Πιπέρης, Ρεβίθης) ή να υποδηλώνουν συγγένεια και ηλικία (Εγγονόπουλος, Κανακάρης, Ορφανός, Παπούλιας, Πατέρας).

Τα επώνυμα όμως, δεν εμφανίστηκαν μόνο με τον αρχικό τους τύπο. Πολλά από αυτά σχηματίζουν παράγωγα με διάφορες καταλήξεις ή είναι σύνθετα με την βοήθεια λέξεων οι οποίες χρησιμεύουν ως πρώτο συνθετικό. Όσον αφορά τις καταλήξεις, αποτελούν ένα γλωσσικό… GPS για να καταλάβουμε από ποιο μέρος της Ελλάδας κατάγεται κάποιος.

Έτσι έχουμε τα εξής:

-ίδης: Πόντος (Τουντουλίδης, Κοντογιαννίδης, Πετρίδης)
-άδης: Πόντος (Γεωργιάδης, Καλγρεάδης, Φωτιάδης)
-ούδης ή – ουδάς: Μακεδονία – Θράκη (Λαμπρινούδης, Νικολούδης, Σπανούδης, Φραγκούδης, Ψαρούδας, Μαρούδας)
-όγλου: Μικρά Ασία (Πεσμαζόγλου, Κουρατζόγλου, Ασλάνογλου)
-άκης: Κρήτη (Παπαδάκης, Σαββάκης)
-άκος: Μάνη (Παντελάκος, Δημητράκος, Μαυροειδάκος)
-πουλος: Κυρίως στην Πελοπόννησο (Νικολακόπουλος, Αβραμόπουλος, Ανδρικόπουλος)
-άτος: Κεφαλονιά (Δημητράτος, Γιανουλάτος, Γερολυμάτος)
-έλης: Μυτιλήνη, Αϊβαλί, Λήμνο, Ίμβρο (Παπαδέλης, Χαμαλέλλης, Χωριατέλλης, Ξαφέλλης, Κοντέλλης)
-ούσης: Χίος (Χαλκούσης,Παϊδούσης)

Ας δούμε λοιπόν την ετυμολογία μερικών εκ των πιο συνηθισμένων ελληνικών επωνύμων:

Παλαιολόγος: Από το μτγν.ρημ.παλαιολογώ, λέω, ομιλώ περί αρχαίων-παλαιών πραγμάτων. Επώνυμο της τελευταίας δυναστείας του Βυζαντίου. Συνηθέστατο επώνυμο σήμερα, κυρίως λόγω της χρησιμοποίησης του «Παλαιολόγος» ως βαφτιστικού.

Βασιλόπουλος: Αρκετά συνηθισμένο επώνυμο, με προφανή προέλευση από το βαφτιστικό Βασίλειος, με το επίσης σύνηθες τρόπο σχηματισμού επωνύμου με την κατάληξη -όπουλος.

Οικονόμου: Συχνότατο ελληνικό επώνυμο, κυρίως λόγω της σημασίας της λέξης οικονόμος ως εκκλησιαστικός αξιωματούχος, κληρικός, υπεύθυνος κυρίως για την οικονομική διαχείριση εκκλησίας ή μοναστηριού.

Παπαδόπουλος: Γιος ή απόγονος του παπά (παπαδοπαίδι), ίσως το πολυπληθέστερο όνομα στην Ελλάδα μαζί με την κατάληξη -οπουλος.

Καραγιάννης: Σύνθετο όνομα από τούρκικη λέξη kara = μαύρος, μελαχρινός συν το βαφτιστικό όνομα Γιάννης.

Κωνσταντόπουλος: Γιος ή απόγονος του Κωνσταντίνου. Ο Κωνσταντίνος προέρχεται από το λατινικό Constantinus.

Αγγελόπουλος : Επώνυµο πατρωνυµικό που προέρχεται από το βαφτιστικό όνοµα Άγγελος συν την κατάληξη –όπουλος.

Ρήγας: Από το νεοελληνικό ρήγας, λαϊκότροπα ο βασιλιάς (μεσαιωνικό ρήγας). Προέρχεται από το ελληνιστικό ρηξ, αιτιατική ρήγα, που προέρχεται από το λατινικό rex.

Χατζής: Σύνηθες πρόθεμα σε πολλά ελληνικά επίθετα (Χατζηνικολάου, Χατζηδημητρίου, Χατζόπουλος, Χατζίδης , Χατζηδάκης κ.α.). Σύμφωνα με τον Τριανταφυλλίδη: Άτονη προτακτική λέξη που ακολουθείται πάντα από το ενωτικό (-) και έμπαινε πριν από βαφτιστικά ή οικογενειακά ονόματα ως τιμητικός τίτλος για να δηλώσει ότι ένας ορθόδοξος χριστιανός επισκέφτηκε ως προσκυνητής τους Άγιους Τόπους.

Βουδούρης: Επώνυμο το οποίο έχει την ίδια αρχή με το Μπουντούρης, προέρχεται απο τη δημώδη/διαλεκτική λέξη βουδούρης (μπουντούρης) που δηλώνει το βραχύσωμο και παχύ άνθρωπο .Η λέξη προέρχεται απο το τουρκικό bodur, με την ίδια σημασία.

Μίχας: Πρόκειται για αρβανίτικη παραλλαγή του ονόματος Μιχαήλ-Μιχάλης. Σε ελληνόφωνους πληθυσμούς η υποκοριστική παραλλαγή του ονόματος ήταν συνήθως “Μίχος”.

Περδικάρης: Επαγγελματικό επώνυμο, απο το ουσ. περδικάρης(παλαιοτ. περδικάριος), απο το ουσ. πέρδικα(<αρχ.πέρδιξ) και το επίθημα που δηλώνει επάγγελμα –άρης(<ελνστ. –άριος). Πρόκειται δηλαδή για τον κυνηγό περδικών, ή τον έμπορο του κυνηγιού του. Ως επώνυμο αρκετά διαδεδομένο στον ελληνικό χώρο απο παλαιότερες περιόδους.

Πολίτης: Η ετυμολογία του επωνύμου αυτού είναι προφανής. Η περίπτωση να προέρχεται από μια οποιαδήποτε πόλη, εκτός από την Πόλη, δεν είναι τόσο πιθανή επειδή δεν υπήρχε λόγος να μην σχηματιστεί το επώνυμο π.χ. Γιαννιώτης από τα Γιάννενα, Σμυρνιός από τη Σμύρνη κ.ο.κ.

http://www.diaforetiko.gr/


Υπόγεια Αθήνα, στοές, σήραγγες, μυστικά ποτάμια. Η κρυφή πλευρά της πόλης!


Κατάδυση στον υπόγειο κόσμο της Αθήνας σημαίνει κατάδυση στη σκοτεινή της πλευρά, στο υποσυνείδητό της. Σημαίνει κατάδυση στους φόβους, στις ανασφάλειες και τις αμφιβολίες της, στην άβυσσο των δοξασιών, των θρύλων και των δεισιδαιμονιών, στην άβυσσο του αρχέγονου τρόμου, ενός τρόμου που καλύφθηκε στο πέρασμα του χρόνου με τόνους μπετόν, πέτρας και χώματος, λωρίδες ασφάλτου και θόρυβο.

Η νεομυθολογία της υπόγειας Αθήνας. Μάλλον δεν χρειάζεται να είναι κανείς «ειδικός» στα θέματα του μυστηρίου για να την γνωρίζει. Ο καθένας πλέον το έχει ακούσει. Άλλωστε είναι ένα ζήτημα που κατάφερε να γίνει πρωτοσέλιδο ακόμη και στην εφημερίδα Espresso (12 & 13/12/2000). Το υπέδαφος της πρωτεύουσας είναι γεμάτο από υπόγειες στοές. Αυτές συνδέονται μεταξύ τους και συνδέουν τις πιο απομακρυσμένες περιοχές της πόλης, ενώ ποιος ξέρει και τι μπορεί να συμβαίνει τα βράδια σε ορισμένες από αυτές. Η ιστορία έχει ως εξής.

Ξεκινάς το ταξίδι σου από κάποια από τις «γνωστές εισόδους» του κέντρου της πόλης. Από τα υπόγεια της Βουλής στο Σύνταγμα, την εκκλησία της Αγίας Δυνάμεως δίπλα στο Υπουργείο Παιδείας στην οδό Μητροπόλεως, την Ρώσικη Εκκλησία στην οδό Φιλελλήνων ή το κτίριο της οδού Ακαδημίας 58a με τον θρυλικό και απομακρυσμένο πλέον υπέρθυρο δράκο. Από εκεί συνεχίζεις το δρόμο και ανάλογα με την πορεία που θα ακολουθήσεις μπορείς να βγεις στους Αγίους Ισιδώρους στον λόφο του Λυκαβηττού, ή στις υπόγειες στοές κάτω από την Ακρόπολη όπου υπάρχει άλλωστε και ο «πραγματικός» μυστικός Παρθενώνας. Αν προχωρήσεις για ώρα μέσα στις σκοτεινές στοές μπορείς να φτάσεις ως το μοναστήρι της Καισαριανής στον Υμηττό, ή φυσικά στην σπηλιά «του Νταβέλη» στην Πεντέλη περνώντας και κάτω από το σπίτι της Δουκίσσης της Πλακεντίας.


Σύμφωνοι λοιπόν, όλοι φαίνεται πως έχουν ακούσει τις σχετικές ιστορίες, ή έστω τις πιο γνωστές απ’ αυτές, όμως πόσοι στ’ αλήθεια έχουν πράγματι προσπαθήσει έστω, να εισέλθουν σε κάποια από τις στοές για να εξετάσουν το θέμα; Πόσοι απ’ αυτούς έχουν στη συνέχεια ακολουθήσει τις περίφημες αυτές διαδρομές και έχουν διαπιστώσει με τα μάτια τους την αλήθεια;
Δυστυχώς οι απαντήσεις, για όσους αγαπούν τα μυστήρια, είναι μάλλον απογοητευτικές. Ελάχιστοι έχουν επιχειρήσει να μπουν σε κάποια από τις εισόδους των στοών, ξεπερνώντας το φόβο τους για το σκοτάδι και το άγνωστο που αυτές συμβολίζουν, καθώς κανείς δεν γνωρίζει τι είναι πιθανόν να συναντήσει στον υπόγειο αυτό κόσμο. Αλλά και για αυτούς τους λίγους, τους περισσότερο παράτολμους, που κάποτε μπορεί να το επιχείρησαν, το τέλος δεν ήταν αυτό που είχαν ονειρευτεί. Το υπόγειο ταξίδι συνήθως δεν προχωρά περισσότερο από μερικά μέτρα και οι στοές φαίνεται να μην οδηγούν πουθενά αλλού. Όταν, λοιπόν, οι περισσότερες είσοδοι της Υπόγειας Αθήνας έχουν ερμητικά σφραγιστεί και κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να ανοίξει δύο – τρεις καινούργιες, αρκούμαστε στη Φαντασία μας για να εξερευνήσουμε στοές και λαγούμια.

Κυρίες, κύριοι, καλωσήρθατε στην «Κλειδωμένη Υπόγεια Αθήνα».
Ωραία ως εδώ. Οι σκεπτικιστές μπορούν να χαμογελάσουν και τρίβοντας τα χέρια από ικανοποίηση να πουν: «Αν δεν υπάρχουν χειροπιαστές αποδείξεις, τότε δεν υπάρχει κανένα ζήτημα. Φαίνεται πως πρόκειται απλά για ένα θέμα που ξεκίνησε από φήμες και συνεχίστηκε παίρνοντας διαστάσεις νεομυθολογίας». Μια στιγμή όμως, είπαμε πως: «Μια αληθινή κατάσταση μπορεί να λάβει διαστάσεις νεομυθολογίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι αληθινή η κατάσταση». Ακόμη κι αν δεν υπάρχουν (ή τουλάχιστον δεν τις γνωρίζουμε) ατράνταχτες αποδείξεις για την ύπαρξη στοών από ανθρώπους που έχουν περπατήσει σε αυτές ή από υπόγειους χάρτες που περιγράφουν με ακρίβεια τις διαδρομές, υπάρχουν, ωστόσο, στοιχεία που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε.

Για τον ερασιτέχνη κυνηγό μυστηρίων, κάθε συλλογισμός μπορεί να πυροδοτήσει διαδοχικές διανοητικές εκρήξεις. Μία ερώτηση, ένας συνειρμός μπορούν να αποτελέσουν το κλειδί. Όταν τα κλειδιά για την Υπόγεια Αθήνα έχουν χαθεί ή σαπίζουν σε σφηνωμένα συρτάρια, μόνο μέσο εξερεύνησης είναι οι υπάρχουσες πληροφορίες, η Φαντασία και διάθεση συλλογιστική. Μπορεί κάτι να μας ξέφυγε…


Ανοίγουμε τον χάρτη της Αθήνας και προσπαθούμε να παρατηρήσουμε. Γραμμές, σχέδια, τετραγωνάκια, χρώματα, γράμματα. Αγγίζουμε τον χάρτη, μα το μόνο που νιώθουμε είναι το χαρτί, μία επιφάνεια τίποτα περισσότερο. Κάτω από το χαρτί με τα σχεδιάκια δεν υπάρχει τίποτα, κανένα βάθος. Κάτι ξένο απλώνεται κάτω και πέρα από το χάρτη. Ο Χάρτης δεν είναι η Αθήνα. Το μάτι μας πέφτει στην Ακρόπολη και το αφήνουμε να περιπλανηθεί στους δρόμους γύρω της, όπως το μάτι του δορυφόρου. Εστιάζουμε όπου μας κάνει εντύπωση, ψάχνουμε για άγνωστα μέρη, τοποθεσίες πάνω στον χάρτη που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ, παράξενα ονόματα, η φαντασία μας οργιάζει. Και τα ερωτήματά μας παραμένουν αναπάντητα. Αχαρτογράφητα. Ο χάρτης είναι ελλιπής. Απουσιάζουν τα υπόγειά του, θριαμβεύουν οι ταράτσες του. Ο δορυφόρος ερωτοτροπεί με την επιφάνεια, με το πρόσωπο, δεν ενδιαφέρεται για τα μύχια. Το μόνο που μπορούμε, είναι λάθρα να υποθέτουμε και λάθρα να φανταζόμαστε. Η Υπόγεια Αθήνα κρύβει τα Μυστικά της. Χρειαζόμαστε άλλη όραση για να τα εξερευνήσουμε.

Ο ΝΤΑΒΕΛΗΣ, Ο ΤΡΕΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
Το νερό της βροχής αλλά και ανθρώπινα χέρια κατέσκαψαν τα βουνά γύρω από την Αθήνα. Λατομεία, ορυχεία, λατρευτικές σπηλιές χρωστούν στον άνθρωπο τη διαμόρφωσή τους. Ληστές, επαναστάτες, μοναχοί, βοσκοί, στρατός έχουν χρησιμοποιήσει κατά καιρούς τους πέτρινους όγκους που περικυκλώνουν την Αθήνα. Το πιο φημισμένο βουνό της Αθήνας στο πεδίο των παράξενων μελετών είναι η πολυσυζητημένη Πεντέλη. Στην αρχαιότητα τροφοδοτούσε τους Αθηναίους με το περίφημο πεντελικό μάρμαρο από το οποίο είναι κατασκευασμένος και ο Παρθενώνας. Αιώνες μετά η σπηλιά των Αμώμων που βρίσκεται στο βουνό και κάποτε αποτελούσε λατρευτικό και ασκητικό χώρο, όπως μαρτυρούν και τα μικρά εκκλησάκια που στέκουν στην είσοδό της, συνδέεται με καθοριστικό τρόπο με τον φοβερό λήσταρχο Νταβέλη και έκτοτε γίνεται γνωστή με το όνομα «Σπηλιά του Νταβέλη». Η λαϊκή φαντασία ήθελε τον Νταβέλη να μπαινοβγαίνει απαρατήρητος στην πόλη των Αθηνών χρησιμοποιώντας ένα εκτεταμένο δίκτυο στοών που με κομβικό σημείο την Πεντέλη οδηγούσε σε διάφορες περιοχές της Αθήνας, ενώ επέτρεπε και την διαφυγή σε μακρινά σημεία εκτός της πόλης. Μία από αυτές τις στοές μάλιστα υποτίθεται πως οδηγούσε στα υπόγεια της θερινής έπαυλης της Δούκισσας της Πλακεντίας στην Πεντέλη. Η αλληλεπίδραση φαντασίας και πραγματικότητας στο τρίπτυχο Πεντέλη- Νταβέλης- Δούκισσα της Πλακεντίας, με εξαιρετικά γόνιμο τρόπο μας έδωσε τον πιο συναρπαστικό σύγχρονο θρύλο των Αθηνών.
Το ενδιαφέρον για τα μυστήρια της Πεντέλης αναζωπυρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και τις αρχές του ’80, όταν ξεκίνησαν τα θρυλικά στρατιωτικά έργα που έλαβαν χώρα στην περιοχή της σπηλιάς με άκρα τότε μυστικότητα. Οι θεωρίες συνωμοσίας της εποχής μιλούσαν για δημιουργία υπογείων αποθηκών πυρηνικών και για επαφές με εξωγήινους. Μια άλλη θεωρία ήθελε μεγάλες ποσότητες λατύπης από το βουνό να ταξιδεύει για ύποπτους λόγους στην Αμερική. Τα μυστηριώδη μέχρι και σήμερα έργα σταμάτησαν στις αρχές περίπου της δεκαετίας του ’90, όταν η περιοχή εγκαταλείφθηκε μ’ έναν μάλλον βιαστικό και ακατανόητο τρόπο. Τα ίχνη που άφησαν αυτά τα έργα στο χώρο είναι κάτι παραπάνω από εμφανή. Αινιγματικές και σχεδόν κωμικές δυο στοές στέκουν εκατέρωθεν της σπηλιάς των Αμώμων. Μοιάζουν σαν ο στρατός να προσπαθούσε να προσεγγίσει την σπηλιά από …τα πλάγια. Πολλές θεωρίες έχουν αναφερθεί για τη χρησιμότητα αλλά και την παραδοξότητα των ημιτελών, όπως φαίνεται, αυτών έργων. Το σίγουρο είναι ότι κάποτε υπήρξε ενδιαφέρον, ο στρατός προσπάθησε να ανοίξει σήραγγες. Να υποθέσουμε ότι το μετάνιωσε στην πορεία ή ότι ευοδώθηκαν άλλα έργα που εξυπηρετούσαν καλύτερα τα όποια συμφέροντα; Αχ, Πεντέλη! Με τόσο κόσμο μαζεμένο εκεί πάνω τα ραντάρ έπιαναν παράσιτα.
Η μόνη είσοδος στοάς που υπάρχει ανοικτή σήμερα εντός της σπηλιάς, δεν οδηγεί παρά μερικά μέτρα πιο βαθιά σε μια υπόγεια μικρή λίμνη. Μόνο υποθέσεις μπορούμε πλέον να κάνουμε για την πιθανή ύπαρξη και άλλων στοών πριν την έναρξη των έργων. Από το βουνό βέβαια δεν εξαλείφθηκαν τα παράξενα φαινόμενα, με υπόκωφους μηχανικούς θορύβους, θεάσεις αγνώστων όντων και παρεμβολές σε μηχανήματα να συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Φαντάζει πάντως παράλογο ο ελληνικός στρατός ή όποιες δυνάμεις εκμεταλλεύονταν με κάποιο τρόπο το πεντελικό όρος να έπαψαν ξαφνικά να ενδιαφέρονται για αυτό. Η Αθήνα χρειάζεται αεράμυνα, χρειάζεται καταφύγια και χρειάζεται υπόγειες βάσεις. Στοιχειώδης στρατηγική προετοιμασίας πολέμου. «Αν θέλεις ειρήνη, προετοίμαζε τα βουνά σου…» Η κοινή λογική προστάζει ότι αν οι ιθύνοντες, έπαψαν να ασχολούνται με την Πεντέλη, δεν είναι γιατί έχασαν το ενδιαφέρον τους, αλλά γιατί έστρεψαν την προσοχή τους αλλού.

Κάπου εδώ, ξεκίνησαν να ακούγονται ιστορίες για τον Υμηττό. Ο Υμηττός ή αλλιώς Τρελός(!) βρίθει από τρύπες και ανοίγματα με μαρτυρίες για ανθρώπους που χάθηκαν για πάντα στα βάθη του. Φημολογείται ότι οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις δεν είχαν παρά να εκμεταλλευτούν τις ήδη υπάρχουσες διόδους. Άλλες μαρτυρίες μιλούν για θεάσεις UFO, παράξενων φώτων ή ακόμη και πλασμάτων. Είναι γεγονός πάντως ότι απαγορεύεται η παραμονή στον Υμηττό μετά τη δύση του ηλίου.


Ο Υμηττός θεωρείται θετικός πόλος σε ένα παράξενο κύκλωμα που περιζώνει την Αθήνα. Αντίθετα, αρνητικός πόλος θεωρείται η Πεντέλη και εξισορροπιστής ο χαρακτηριστικότερος λόφος των Αθηνών: Ο Λυκαβηττός. Στο κέντρο της Αθήνας, στέκει πράσινος ακόμα και φυλάει τα μυστικά του. Κλειδαμπαρωμένες είσοδοι προς το εσωτερικό του, εκκλησάκια κτισμένα πάνω στον βράχο και πάνω από στοές, ημιτελή έργα και άφαντες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Το 1885 ο ρομαντικός κλασικιστής αρχιτέκτονας Ερνέστος Τσίλερ ατενίζει τον Λυκαβηττό, επιθυμεί να τον ονομάσει «Αερικόν Θεραπευτήριον» και ονειρεύεται κήπους ένυδρους, καταρράχτες και κιονοστοιχίες με θέα την Ακρόπολη. Φαίνεται, γνωρίζει ότι ο Λυκαβηττός κρύβει υπόγεια ποτάμια, τα σχέδιά του όμως μένουν στα συρτάρια. Από το Λυκαβηττό βλέπεις τον λόφο του Στρέφη, θυμάσαι κάποιον που σου είπε ότι μεταξύ Λυκαβηττού και Στρέφη κάποτε ήταν δάσος με νεράιδες(στο παρελθόν δεν χτίζονταν σπίτια εκεί, αλλά όταν οι παραδόσεις ξεχάστηκαν και άρχισε να οικοδομείται, δημιουργήθηκε μια «νέα πόλη»,η σημερινή περιοχή Νεάπολη) και χαμογελώντας αποστρέφεις το βλέμμα σου. Εξάλλου πάντα ο λόφος σε αποπροσανατόλιζε, ακριβώς όπως και οι αλλοπρόσαλλες κατασκευές στα πλευρά του, λες και ο χώρος ήταν κομβικό σημείο, σταυροδρόμι.

Από τα υπόγεια μυστήρια της Αττικής δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα ορυχεία και τα μεταλλεία της. Στο Λαύριο, όπου οι Αθηναίοι διατηρούσαν στην αρχαιότητα μεταλλεία αργύρου, υπάρχουν ακόμα και σήμερα άνθρωποι που αναφέρουν παράξενες όσο και εξωφρενικές ιστορίες για τις στοές των ορυχείων. Ορυχεία και νταμάρια αποτέλεσαν για μεγάλο ή μικρό χρονικό διάστημα πολλοί από τους λόφους και τα βουνά της Αθήνας. Η φύση των εργασιών προϋπέθετε διάνοιξη εισόδων και εξόδων στους ορεινούς όγκους. Πολλές φορές, ωστόσο, οι εργασίες διακόπτονταν απότομα και δίχως εμφανή δικαιολογία. Οι χάρτες των στοών των ορυχείων αποτελούν συλλεκτικά αντικείμενα μεταξύ των ερευνητών των υπόγειων στοών αλλά και των επίδοξων κυνηγών θησαυρών. Πολύτιμοι οδηγοί είναι και οι γνώστες των στοών που κάποτε δούλευαν εκεί. Οι ιστορίες που διηγούνται αφορούν δαιδαλώδη δίκτυα, άγνωστα ακόμα και στους πιο έμπειρους, μυστηριώδη φώτα και φωνές, χαμένους συντρόφους, ξεχασμένα κοιτάσματα, συναισθήματα τρόμου και αποπροσανατολισμού. Οι άνθρωποι αυτοί κυριολεκτικά μετοίκησαν στην Υπόγεια Αθήνα και έζησαν εκεί ένα μεγάλο μέρος της ζωής τους. Στις διηγήσεις τους πάντα αναφέρουν τον φρικτό φόβο τους να αποκλειστούν στα έγκατα της Γης, όσο και την λυτρωτική ανακούφισή τους όταν αντίκριζαν τον Ήλιο μετά από ώρες σκοταδιού.


ΥΔΑΤΙΝΟΙ ΘΕΟΙ ΣΤΑ ΕΓΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Ένα άλλο άγνωστο κεφάλαιο της Υπόγειας Αθήνας είναι οι διάφοροι ποταμοί που την διέσχιζαν και πλέον ρέουν υπογείως. Πολλές φορές κατά τη διάρκεια ανασκαφών, ανεγέρσεων οικοδομών και των εργασιών του Μετρό οι εργάτες συνάντησαν κομμάτια των ποταμών αυτών που παλαιοί περιηγητές αλλά και κάτοικοι θυμούνται. Η Αθήνα είχε ανέκαθεν πολλούς ποταμούς-χειμάρρους και ήταν πλούσια σε νερά, με το 80% των νερών να απορροφούνται από το έδαφος. Μελέτες (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 29/12/2002) έχουν αποδείξει ότι κάτω από την Αθήνα, σχεδόν σε κάθε δρόμο της, κρύβεται ένα μπαζωμένο ρέμα ή ένα υπόγειο ποτάμι που συνεχίζει να κυλά. Μόνο στο Λεκανοπέδιο της Αττικής έχουν μπαζωθεί και τσιμεντοποιηθεί περίπου 550 χιλιόμετρα ρέματα και χείμαρροι. Τα ποτάμια μπαζώθηκαν προκειμένου να πραγματοποιηθούν τα οικιστικά όνειρα των κατοίκων της ΑΘήνας αλλά σε πολλά σημεία τους συνεχίζουν να κατεβάζουν νερό και να αποτελούν απειλή όταν φουσκώνουν από τις νεροποντές.
Ο Ιλισός, το μεγαλύτερο ποτάμι που διέσχιζε την Αθήνα, ξεκινούσε από τον Υμηττό και σήμερα κυλάει εξ ολοκλήρου υπογείως. Συνεχίζει κάτω από τη Μιχαλακοπούλου, περνάει από την Βασ. Σοφίας μπροστά από το Παναθηναϊκό Στάδιο, συνεχίζει στην Καλλιρρόης, για να καταλήξει μετά την Καλλιθέα στη θάλασσα. Οι Αθηναίοι θεωρούσαν τον Ιλισό ιερό και στις όχθες του διατηρούσαν βωμούς πολλών θεών. Η σπουδαιότητά του, ωστόσο διαφαίνεται περισσότερο από το γεγονός ότι εκεί τελούνταν τα Μικρά Μυστήρια τα οποία σχετίζονταν τόσο με τα Ελευσίνια Μυστήρια, όσο και με Διονυσιακές τελετουργίες. Από το ιερό ποτάμι το μόνο που απομένει τώρα εμφανές είναι η στεγνή και χορταριασμένη κοίτη του δίπλα στην οποία είναι χτισμένη η Αγία Φωτεινή του Ιλισού. Στον Ιλισό χυνόταν ο Ηριδανός που ξεκινούσε από τον Λυκαβηττό και κατέβαινε από το Κολωνάκι. Κατά τη διάρκεια των εργασιών του Μετρό στην πλατεία Συντάγματος, ανακαλύφθηκε η αρχαία κοίτη του. Ο ποταμός συνεχίζει στις οδούς Μητροπόλεως και Ερμού, στην Αρχαία Αγορά και καταλήγει στον Κεραμεικό. Την κοίτη του Ηριδανού συνάντησε το Μετρό και στο Μοναστηράκι, γεγονός που ανησύχησε ιδιαίτερα τους υπεύθυνους, καθώς το ποτάμι φούσκωσε κάποιες φορές επικίνδυνα κατά τη διάρκεια των εργασιών. Ακόμα και σήμερα, ο υπόγειος ποταμός κατεβάζει 20-30 κυβικά νερού την ώρα, ενώ τις βροχερές μέρες το νερό υπερδιπλασιάζεται και από τα νερά του πλημμυρίζει η Ποικίλη Στοά και η Αρχαία Αγορά.

Από το Λυκαβηττό ξεκινούσε και ο Βοϊδοπνίχτης που χωριζόταν, με ένα μέρος του να περνάει από την οδό Δημοκρίτου και στην οδό Ακαδημίας προς το Αρσάκειο. Από τα Τουρκοβούνια ξεκινούσε ο Κυκλόβορος, ένας από τους μεγαλύτερους χειμάρρους της Αθήνας, έφθανε στο Πεδίον του Άρεως και διαμέσου της οδού Μάρνη κατέληγε στην πλατεία Βάθης. Το Παγκράτι και τον Βύρωνα διέσχιζαν ο Αλασσώνας και το ρέμα «Πήδημα της Γριάς» αντίστοιχα. Στο Φάληρο χύνονταν ο Βουρλοπόταμος (ή Ξηροτάγαρος) και το ρέμα της Πικροδάφνης. Το ρέμα του Ποδονίφτη κυλάει κάθετα τους δήμους Χαλανδρίου, Ψυχικού, Φιλοθέης και Ν. Ιωνίας, διασχίζει υπόγεια τη Λεωφόρο Κηφισίας καταλήγοντας στον Κηφισό. Οι σχετικές πανεπιστημιακές μελέτες συγκρίνουν την σημερινή τσιμεντούπολη με τις παλαιότερες διαμορφώσεις της όπου γεωργικές εκτάσεις, χωράφια και ποτάμια διέσχιζαν τη γη. Η εικόνα των πανάρχαιων ποταμών που πότιζαν την Αθήνα και απορροφούσαν τα νερά της βροχής έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Λόγω των επιχωματώσεων και των αλλοπρόσαλλων οικιστικών σχεδίων τα υπόγεια ποτάμια φουσκώνουν και πλημμυρίζουν κάθε φορά που βρέχει λίγο παραπάνω, υπενθυμίζοντάς μας την μακραίωνη ύπαρξή τους που χλευάζει τις όποιες προσπάθειες εξαφάνισής τους. Στις υπόγειες πια διαδρομές τους τα ποτάμια συνεχίζουν τις πορείες τους μουρμουρίζοντας φευγαλέα μυστικά μηνύματα κάτω από τα πόδια μας…


«ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΗΡΙΟ»
Ο Μητροπολιτικός Σιδηρόδρομος, το «Μέγα Θηρίο», μεταφέρει σήμερα τους δικούς του μυημένους στην Υπόγεια Αθήνα. Κατά τη διάρκεια των εργασιών που επίσημα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1992 αποκαλύφθηκε ένας άγνωστος κόσμος κάτω από την επιφάνεια. Πριν ξεκινήσουν οι εργασίες η εταιρία κατασκευής του Μετρό, χρηματοδότησε και υποστήριξε τεχνικά ανασκαφές έκτασης 69.000 τετραγωνικών μέτρων, τις εκτενέστερες που έγιναν ποτέ στην Αθήνα. Το Υπουργείο Πολιτισμού σχεδίασε και επέβλεπε τις αρχαιολογικές έρευνες που ομολογουμένως ολοκληρώθηκαν σε αρκετά σύντομο χρονικό διάστημα. Ο Κεραμεικός, το Ολυμπιείο, το Σύνταγμα, η Ακαδημία και το Μοναστηράκι χαρακτηρίστηκαν Περιοχές Υψηλού Αρχαιολογικού Κινδύνου, ενώ σε κάθε σταθμό, οι ανασκαφές αλλά και αργότερα τα μηχανήματα εκσκαφής, αποκάλυπταν πληθώρα αναπάντεχων ευρημάτων από τη νεολιθική έως και τη σύγχρονη εποχή. Εκτεταμένα αποχετευτικά δίκτυα, υδραγωγεία, δημόσια λουτρά, νεκροταφεία, εργαστήρια, δρόμοι, τείχη και μία μυστηριώδης αίθουσα γεμάτη με λυχνίες ελαίου διακοσμημένες με ερωτικές σκηνές, περιλαμβάνονταν μεταξύ των πολύ σημαντικών ευρημάτων.

Μόνο στον Κεραμεικό, το σημαντικότερο αρχαίο νεκροταφείο της Αθήνας, βρέθηκαν περίπου 1200 τάφοι. Φρέατα αποκαλύφθηκαν στο Ζάππειο, στον Εθνικό Κήπο, στο Σύνταγμα, στην Οδό Αμερικής και σε άλλες τοποθεσίες που θα περνούσε το Μετρό. Στην οδό Σανταρόζα υπόγειες σήραγγες συνέδεαν φρέατα και δεξαμενές που αποτελούσαν τμήματα υδραυλικών συστημάτων (www.apodimos. gr). Αποχετευτικά συστήματα, Ρωμαϊκοί αγωγοί ομβρίων υδάτων και δίκτυα φρεάτων ήταν συνήθη ευρήματα σε μέρη όπως ο Σταθμός Λαρίσης, ο Ευαγγελισμός και η σήραγγα Παλαιολόγου.

Πολλά από τα εν λόγω υδρευτικά και αποχετευτικά δίκτυα χαρακτηρίζονται ως πυκνότατα και πολύπλοκα και οι ίδιες οι επίσημες πινακίδες που έχουν αναρτηθεί στους σταθμούς του Μετρό αποδεικνύουν την ύπαρξη πυκνών υπόγειων στοών, πηγαδιών και φρεάτων κατά την διάρκεια των εργασιών. Σύμφωνα με την επίσημη πινακίδα που έχει αναρτηθεί δίπλα από την γιγαντοαφίσα στον σταθμό του Μετρό στην Ακρόπολη σχετικά με το φρέαρ νο. 68, «τα συμβατικά μηχανήματα εκσκαφής συναντούσαν στην πορεία τους αρχαία ορύγματα-πηγάδια και δεξαμενές- το υλικό πλήρωσης των οποίων με τα πρώτα χτυπήματα εκχυνόταν στο δάπεδο της σήραγγας» (φωτογραφία από τα αρχεία της Α’ ΕΠΚΑ). Η γιγαντοαφίσα δεν δημιουργεί και τις καλύτερες σκέψεις για το τι απέγιναν τα χιλιάδες ευρήματα. Στις πινακίδες τονίζεται ιδιαίτερα έως ύποπτα η μικρή σημασία που είχαν τα περισσότερα ευρήματα, η χρήση των πηγαδιών και των φρεάτων αποκλειστικά σαν αποχετευτικών δικτύων και η διάσωση των περισσότερων αρχαιοτήτων σε αποθήκες. Ελάχιστο μέρος των ευρημάτων παρουσιάζεται στους σταθμούς και αφού δεν γνωρίζουμε που βρίσκονται τα ευρήματα, πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τους υπόγειους χώρους, τα νεκροταφεία και τις υπόγειες στοές που συνάντησαν τα μηχανήματα του Μετρό;

Για να αποφευχθούν τέτοιες συναντήσεις, οι σήραγγες διανοίχθησαν σε βάθος 20 μέτρων «πολύ χαμηλότερο από αυτό στο οποίο βρίσκονταν οι αρχαιότητες». Όπως αποδεικνύει η ζημιογόνα συνάντηση του Μετρό με το Αδριάνειο Υδραγωγείο σε βάθος 27 μέτρων στο σταθμό της Πανόρμου (Ελευθεροτυπία 12/07/2002) οι αρχαιότητες δεν περιορίζονταν στα είκοσι μέτρα κάτω από την επιφάνεια, αλλά εκτείνονταν πολύ βαθύτερα.Γιατί έχει αποκλειστεί η ύπαρξη αρχαιοτήτων σε μεγαλύτερα βάθη; Αν οι υπεύθυνοι δεν γνώριζαν τις ακριβείς τοποθεσίες αρχαιολογικών ευρημάτων λίγα μέτρα κάτω από την επιφάνεια, πώς θα μπορούσαν να γνωρίζουν για πολύ πιο βαθιά; Ό,τι υπάρχει από εκεί και κάτω πέρασε στην ανυπαρξία από τη στιγμή που το πρώτο βαγόνι μπήκε σε λειτουργία. Προφανώς δεν θα επιτραπεί σε κανέναν αρχαιολόγο να αναζητήσει θησαυρούς κάτω από τις σήραγγες του Μετρό, αν θίγονται ιδιωτικά συμφέροντα.

Εκτός από το αρχαιολογικό ενδιαφέρον, τα αποχετευτικά δίκτυα και τις υπόγειες σήραγγες (γνωστές και άγνωστες), τα μηχανήματα του Μετρό συνάντησαν ένα έδαφος που δυσκόλευε αφάνταστα το έργο τους. Οι γεωλογικοί σχηματισμοί που αποτελούν το υπέδαφος της Αθήνας ονομάζονται «Αθηναϊκός Σχιστόλιθος», με τις δυνάμεις της φύσης να έχουν δημιουργήσει ένα πολυσύνθετο υπόβαθρο με κερματισμένα, πτυχωμένα και παραμορφωμένα στρώματα. Η δε βραχoμάζα χαρακτηρίζεται αvoμoιoγεvής, αvισότρoπη και αποσαθρωμένη. «Ανοιχτές ασυνέχειες, καρστικά έγκοιλα σε ασβεστολιθικά πετρώματα και κατακερματισμένο υλικό σε συμπαγή πετρώματα» τονίζουν την ιδιαιτερότητα του «Αθηναϊκού Σχιστόλιθου» (www.ametro.gr) : Η Υπόγεια Αθήνα δείχνει να είναι σαθρή και διάτρητη. Μάλιστα, οι διαφοροποιήσεις αυτές, από τους πιο σκληρούς ως τους πιο χαλαρούς γεωλογικούς σχηματισμούς, δεν συναντούνται σε άλλες πόλεις με Μετρό, όπως το Παρίσι, η Μαδρίτη και το Βερολίνο! Σαν αποτέλεσμα, οι γεωτρήσεις που έγιναν δεν ήταν καθόλου αξιόπιστες, αφού κάθε λίγα μέτρα η μορφολογία του εδάφους άλλαζε. Τα υπερσύγχρονα μηχανήματα ΤΒΜ (Μετροπόντικες) αναγκάζονταν να αδρανοποιούνται για μεγάλα χρονικά διαστήματα και τη θέση τους έπαιρναν συμβατικές μέθοδοι προκειμένου να ολοκληρωθούν τα έργα. Ο ένας Μετροπόντικας ήταν καθηλωμένος για περίπου δύο χρόνια στην περιοχή της οδού Αγ. Κωνσταντίνου, ενώ ο άλλος έβρισκε ανυπέρβλητες δυσκολίες στις περιοχές της Ερμού και του Κεραμεικού και κάτω από τη Συγγρού συνάντησε ασταθή εδάφη, υπόγειες λίμνες και στοές.

Εξαιτίας του εδάφους αλλά και πιθανών λανθασμένων υπολογισμών σημειώθηκαν καθιζήσεις στην πλατεία Καραϊσκάκη, στην Αγίου Κωνσταντίνου, στην Ομόνοια, στην οδό Νίκης στο Σύνταγμα, στη λεωφόρο Βουλιαγμένης και στη Δουκίσσης Πλακεντίας. Θυμηθείτε το διάσημο πλέον περίπτερο στην Πανεπιστημίου 44, που η γη άνοιξε και το κατάπιε. Μόνο κάτω από το σημείο εκείνο βρέθηκαν δύο πηγάδια, μία υπόγεια στοά και ένας υπόγειος ποταμός!(Το Βήμα, 28/03/1999) Τσιμέντο ταχείας πήξεως κάλυψε το ανεπιθύμητο άνοιγμα, ενώ συνολικά 600.000 κ.μ. τσιμέντου χρησιμοποιήθηκαν για να γεμίσουν τις τρύπες που άφηναν πίσω τους οι Μετροπόντικες. Μία και μόνο εικόνα, του περιπτέρου που σε ζωντανή σύνδεση κατέρρεε, ήταν αρκετή για να τρομάξει τους υπεργήινους και να προβληματίσει τους υπεύθυνους. Σοβαρά ερωτηματικά τέθηκαν την περίοδο εκείνη ακόμα και για τη συνέχεια των έργων του Μετρό αφού η μία δυσκολία διαδεχόταν την άλλη. Εκτός από το σαθρό έδαφος και τις αρχαιότητες, τα μηχανήματα δεν μπορούσαν να προχωρήσουν τις ήδη καθυστερημένες εργασίες επειδή έπεφταν πάνω σε δίκτυα κοινωφελών οργανισμών, παράνομους και επομένως άγνωστους αγωγούς, μπαζωμένα ρέματα και ποτάμια, παλιές γαλαρίες και υπόγειες στοές τις οποίες οι γεωλόγοι δεν γνώριζαν που ακριβώς βρίσκονται.

Τα έργα, ωστόσο, ολοκληρώθηκαν και εδώ και έξι περίπου χρόνια ο Μητροπολιτικός Σιδηρόδρομος των Αθηνών εξυπηρετεί εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες προσφέροντας τις πολύτιμες υπηρεσίες του. Ανησυχίες όμως εκφράζονται για την αντοχή του ήδη επιβαρημένου και αποδεδειγμένα πλέον κούφιου υπεδάφους. Παρόμοιοι προβληματισμοί αφορούν και τις μελλοντικές επεκτάσεις του Μετρό ιδίως προς περιοχές όπως το Περιστέρι που παλιότερα λειτουργούσαν λιγνιτωρυχεία. Όσον αφορά τις μελλοντικές νέες γραμμές, στην «Κίτρινη», θα συνδέονται Μαρούσι, Άνω Λιόσια, Παγκράτι/ Καισαριανή, Κολωνάκι, Πανεπιστήμιο, Εξάρχεια, Δικαστήρια, Γαλάτσι, Άλσος Βεΐκου. Δεν έχουν ακουστεί λίγα για υπόγειες διαδρομές που περνούν κάτω από ορισμένα από τα παραπάνω μέρη. Γιατί δεν ξεκλειδώνονται άραγε οι ήδη υπάρχουσες υπόγειες στοές να εξυπηρετηθεί ο κόσμος;


ΥΠΟΧΘΟΝΙΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
Ας πάμε και μια βόλτα ως την Ακρόπολη (την γνωστή, όχι την υπόγεια). Ένας μικρός περίπατος, στην πιο όμορφη ίσως περιοχή της πρωτεύουσας, τον πεζόδρομο των οδών Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Αποστόλου Παύλου, αλλά και στο λόφο του Φιλοπάππου θα μας αποκαλύψει μια σειρά από σφραγισμένες με σιδερένιες πόρτες εισόδους σε μικρά σπήλαια ή «πηγάδια». Το ίδιο θα διαπιστώσουμε αν συνεχίσουμε και προς την αρχαία Αγορά, τον Κεραμεικό ή τους στύλους του Ολυμπίου Διός (κάπου εκεί κοντά όπου ο Δευκαλίων είδε κάποτε τα τελευταία νερά του κατακλυσμού να υποχωρούν σε μια ρωγμή του εδάφους). Αλλά και στους πρόποδες του «ιερού βράχου» θα δούμε κλειστά σπήλαια, όπως του Πανός και του Απόλλωνος.


Ο ιερός βράχος της Ακρόπολης με τους αμέτρητους λατρευτικούς χώρους, τα σπήλαια που αφθονούν στα διαβρωμένα του πετρώματα και τις ιερές πηγές που ξεπηδούν από τα σπλάχνα του, τυλιγμένος στην άχλη του μύθου στέκεται αινιγματικά στο πέρασμα του χρόνου κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των εξερευνητών με το πλήθος των θρύλων που μιλούν για θησαυρούς θαμμένους στο εσωτερικό του, αμύθητης αξίας αγάλματα και λαβυρινθώδεις στοές που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα.

Υπάρχει μάλιστα και ένας θρύλος που τοποθετεί κάτω από το έδαφος της Ακρόποληςέναν Παρθενώνα μεγαλοπρεπέστερο από αυτόν που όλοι γνωρίζουμε. Ο Παυσανίας, περιγράφοντας την Ακρόπολη αναφέρει διάφορα ιερά σπήλαια, μυστηριώδη πηγάδια και ανοίγματα του εδάφους, καθώς και μυστικές τελετές που συνδέονταν με όλα αυτά.

Στη νότια πλευρά της Ακρόπολης, πάνω από το θέατρο του Διονύσου περιγράφει σπήλαιο πάνω στο οποίο βρισκόταν τοποθετημένος τρίποδας, ενώ στο εσωτερικό του έφερε παράσταση του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος να σκοτώνουν τα παιδιά της Νιόβης. Το σπήλαιο σήμερα πέρα από κάποιους εναπομείναντες κίονες φιλοξενεί (φυσικά!) και ένα χριστιανικό εκκλησάκι. Περιγράφοντας τον ιερό χώρο του Ερεχθείου ο Παυσανίας αναφέρει στο εσωτερικό του παράξενου οικοδομήματος την ύπαρξη ενός πηγαδιού με θαλασσινό νερό. Το αξιοπερίεργο σχετικά με αυτό το πηγάδι δεν είναι τόσο το γεγονός ότι διαθέτει θαλασσινό νερό, όσο το γεγονός ότι όταν φυσάει νοτιάς ακούγεται μέσα του ήχος κυμάτων! Υποτίθεται ότι το πηγάδι αυτό το δημιούργησε ο Ποσειδώνας με ένα χτύπημα της τρίαινάς του ως σημείο προς τους Αθηναίους κατά τη διάρκεια της φιλονεικίας του με την Αθηνά για την κυριαρχία της πόλης. Άραγε υπάρχει κάποια υπόγεια διαδρομή που ενώνει το πηγάδι του Ερεχθείου με τη θάλασσα; Σήμερα πάντως το εσωτερικό του Ερεχθείου είναι απρόσιτο για το κοινό, και κανείς δεν μπορεί να είναι εκεί όταν φυσάει νοτιάς για να ακούσει τον φλοίσβο των κυμάτων που ταξιδεύει με τον άνεμο ως το βράχο της Ακρόπολης.
Δυτικά του Ερεχθείου σε συνέχεια με τον ναό της Αθηνάς βρίσκεται ναός της Πανδρόσου της μόνης κόρης του Κέκροπα που δεν παράκουσε την εντολή της θεάς να μην ανοιχθεί το καλάθι στο εσωτερικό του οποίου βρισκόταν το παράξενο οφιοειδές πλάσμα που ονομαζόταν Εριχθόνιος. Σχετική με αυτό το γεγονός – ίσως σε ανάμνησή του – ήταν μια μυστική τελετή την οποία περιγράφει ο Παυσανίας. Γι’ αυτή την τελετή προετοιμάζονταν δύο μικρές παρθένες – διαφορετικές κάθε φορά – οι οποίες κατοικούσαν για κάποιο χρονικό διάστημα κοντά στον ναό της Πολιάδος Αθηνάς και ονομάζονταν αρρηφόροι. Η τελετή διαδραματιζόταν κατά τη διάρκεια της νύχτας και είχε μυστηριακό χαρακτήρα.

Οι δύο αρρηφόροι τοποθετούσαν στα κεφάλια τους, κατά το πρότυπο των καρυάτιδων, καλάθια που τους έδινε η ιέρεια της Αθηνάς των οποίων το περιεχόμενο δεν γνώριζε ούτε η ιέρεια ούτε και οι ίδιες. Στη συνέχεια κατευθύνονταν προς τον περίβολο της Αφροδίτης των Κήπων ο οποίος βρισκόταν εκεί κοντά – στη βόρεια πλευρά της Ακρόπολης που είναι σήμερα κλειστή για το κοινό – και από εκεί κατέβαιναν μέσω ενός υπόγειου περάσματος στο εσωτερικό του βράχου. Εκεί κάτω άφηναν τα αντικείμενα που μετέφεραν και έπαιρναν κάτι άλλο που έβρισκαν εκεί ήδη τοποθετημένο και έφερναν πίσω μαζί τους καλυμμένο. Ο Παυσανίας είτε δεν ήξερε είτε δεν ήθελε να αποκαλύψει τη φύση των μεταφερομένων αντικειμένων, καθώς και τη σκοπιμότητα αυτής της τελετής για την οποία απ’ ό,τι φαίνεται ούτε και η ίδια η ιέρεια της Αθηνάς είχε επαρκή πληροφόρηση. Αλλά τότε ποιος είχε γνώση της φύσης όλων αυτών των αντικειμένων που πηγαινοέρχονταν μέσω υπογείων περασμάτων, χωρίς κάποιο προφανή λόγο με τέτοια μυστικότητα και μέσα στη νύχτα; Προφανώς κάποιος ή κάποιοι που κατείχαν ιδιαίτερες γνώσεις σχετικές τόσο με τις χθόνιες λατρείες, οι οποίες είχαν συνήθως μυστηριακό χαρακτήρα, όσο και με την ιδιαίτερη σημασία της χρήσης σπηλαίων και υπογείων στοών σε τέτοιου είδους τελετουργίες.

Ο λόφος του Φιλοπάππου βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Ακρόπολη προσφέροντας την ωραιότερη θέα προς τον Παρθενώνα. Εκεί δεσπόζουν καγκελόφρακτες οι υποτιθέμενες φυλακές του Σωκράτους που φημολογείται ότι συνδέονται με άλλο ένα τμήμα υπόγειων στοών. Μεταξύ των διαφόρων φραγμένων «πηγαδιών» που αφθονούν στο λόφο υπάρχει ένα που «κραυγάζει» ότι κάτι δεν πάει καλά. Λίγα μόλις μέτρα από την Δ. Αρεοπαγίτου, αλλά πάνω στην πλαγιά, κάποιος έφερε από το σπίτι του ένα βράδυ ένα στρώμα και μια καρέκλα και τα τοποθέτησε στο «πηγάδι». Επειδή μάλιστα τον ενδιέφερε η διάταξη των απορριμμάτων του, κατάφερε με κάποιον τρόπο να τοποθετήσει από ύψος τεσσάρων περίπου μέτρων, την καρέκλα όρθια στο στρώμα! Πρέπει να ήταν κάποιος πολύ τακτικός για να μην την πετάξει απλά μέσα…

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΤΑΝΥΞΗ ΥΠΟ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ
Στην Αθήνα ιδιαίτερη σχέση με την φημολογούμενη ύπαρξη υπογείων στοών και σηράγγων που συνδέουν διάφορα σημεία της πόλης έχουν και αρκετοί χριστιανικοί ναοί. Ένα καλό παράδειγμα είναι ο ναός των Αγίων Ισιδώρων στον Λυκαβηττό στο εσωτερικό του οποίου υπάρχει ένα άνοιγμα που σύμφωνα με την αναρτημένη μέσα στον ναό επιγραφή αποτελούσε έξοδο διαφυγής των πιστών κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Η ίδια επιγραφή αναφέρει ότι η υπόγεια διαδρομή έφτανε στο Γαλάτσι και από εκεί μέσω μιας άλλης οπής κατέληγε στην Πεντέλη. Η οπή όμως σήμερα δεν οδηγεί παρά μόνο λίγα μέτρα μακριά (βλ. άρθρο Άγιοι Ισίδωροι Λυκαβηττού, Η σφραγισμένη έξοδος, Μυστική Ελλάδα # 8, Μάρτιος 2005). Άραγε κάποιοι για λόγους που μόνο να φανταστούμε μπορούμε έκλεισαν την υπόγεια δίοδο ή απλά αυτή δεν υπήρξε ποτέ; Το ενδιαφέρον είναι ότι αν δεν υπήρξε, τότε η επιγραφή είναι η ατράνταχτη απόδειξη μιας εισβολής του φανταστικού στο πραγματικό! Η επιγραφή διασώζει έναν θρύλο αν όχι ένα γεγονός και στηρίζει την ύπαρξη αρχαίων υπογείων διαδρομών, έστω και στο επίπεδο του συλλογικού ασυνειδήτου.

Ένα ανάλογο παράδειγμα αποτελεί ο ναός της Αγίας Δυνάμεως στη γωνία των οδών Μητροπόλεως και Πεντέλης. Σύμφωνα με το ενημερωτικό φυλλάδιο που διανέμεται στο ναό, το εκκλησάκι που αποτελεί μετόχι της μονής Πεντέλης διαθέτει μία υπόγεια στοά που φτάνει ως το σκοπευτήριο Καισαριανής και χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας για τη μεταφορά πυρομαχικών. Τα πυρομαχικά αυτά κατασκευάζονταν από καλόγερους σε έναν υπόγειο χώρο του ναού που βρίσκεται σε βάθος 15 μέτρων κάτω από την Αγία Τράπεζα, από τον οποίο ξεκινούσε η στοά. Όπως μας πληροφορεί το φυλλάδιο «τους τοίχους του υπόγειου χώρου κοσμούν παλιές τοιχογραφίες και σκαλισμένες παραστάσεις πουλιών, φύλλων αμπέλου και αγγέλων που κρατούν ρομφαίες», γεγονός που υποδεικνύει ότι κάποτε αποτελούσε τόπο λατρείας. Η ύπαρξη μάλιστα κάποιων κιόνων εκεί ανάγει την ύπαρξη λατρευτικού τόπου στην αρχαιότητα. Το ιερό του ναού είναι βεβαίως κλειστό και για άλλη μία φορά αδύνατο να διαπιστωθεί η αλήθεια ή όχι των όσων επίσημα αναφέρονται για τα υπόγεια της Αγίας Δυνάμεως.
Μία άλλη εκκλησία της περιοχής του κέντρου που αποτέλεσε σταθμό στην νεομυθολογία της υπόγειας Αθήνας είναι η γνωστή ρώσικη εκκλησία στην Φιλελλήνων, στην περιοχή που κάποτε ονομαζόταν «Μπουμπουνίστρα» λόγω των ανεξήγητων κρότων που ακούγονταν κατά καιρούς από το υπέδαφος. Η Ρώσικη Εκκλησία γνωστή και ως εκκλησία της Παναγίας Λυκοδήμου διαθέτει μία κρύπτη αλλά η στοά που ξεκινά από αυτή δεν οδηγεί σε κάποιο δαιδαλώδες δίκτυο, αλλά αντίθετα σταματά σε ένα ρηχό αρχαίο πηγάδι (βλ. το πληρέστατο site www.iranon.gr ). Άλλοι χριστιανικοί ναοί που έχουν συνδεθεί με το θέμα της Υπόγειας Αθήνας είναι η Μονή Καισαριανής, η Μονή Αστερίου και η Ομορφοκκλησιά στο Γαλάτσι.

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΔΡΑΚΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Από τα πιο μυστηριώδη «αόρατα» σημεία του κέντρου είναι η πόρτα στην Ακαδημίας 58 a που αποτελεί δεύτερη είσοδο του νεοκλασικού κτιρίου της οδού Μαυρομιχάλη 6. Δημιούργημα και οικία του μεγάλου και ιδιαίτερου αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλερ , το κτίριο παραμένει εντυπωσιακό και αποπνέει μυστήριο. Η παράδοξη αρχιτεκτονική και διακόσμηση μπορούν να εξάψουν την φαντασία του ερευνητή, με αποκορύφωμα ένα μικρό βυζαντινό μουσείο, μεταγενέστερη προσθήκη, που μοιάζει (;) με εκκλησάκι και καλύπτει όλη την εσωτερική αυλή. Περίτεχνα τέμπλα, κόγχες και η μεγαλοπρέπεια ενός άλλου αιώνα ιντριγκάρουν τη σκέψη. Το γεγονός ότι ο Τσίλερ σύμφωνα με τα αρχεία της Μασονικής Στοάς της Ελλάδας (www.grandlodge.gr) υπήρξε Μασόνος μάλλον δεν είναι αρκετό για να υποστηρίξει και τα όσα περί μυστικών τελετών εντός του κτιρίου έχουν αναφερθεί κατά καιρούς. Ο μεταλλικός δράκος που στόλιζε την είσοδο από Ακαδημίας 58a αποκαθηλώθηκε πριν λίγα χρόνια, αφού έγιναν ανόητες και ύποπτες συνδέσεις με «σατανιστικές» τελετές στο χώρο του οικήματος. Δυστυχώς δεν υπάρχουν ούτε και είσοδοι που οδηγούν στον «κάτω κόσμο» παρά μόνο σκάλες που οδηγούν στον πάνω όροφο. Κανένα στοιχείο δεν αποδεικνύει τη σύνδεση της οικίας με υπόγειες στοές. Η πρόσβαση στην Ακαδημίας 58a από το εσωτερικό του σπιτιού έχει κλείσει με δύο τσιμεντένια χωρίσματα και στους δύο ορόφους, καθιστώντας οποιαδήποτε έρευνα αδύνατη.
Το κτίριο των παλαιών ανακτόρων που στεγάζει σήμερα το ελληνικό κοινοβούλιο υπήρξε ανέκαθεν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία αναφοράς των θρύλων που μιλούν για δαιδαλώδη δίκτυα στοών που διατρέχουν το υπέδαφος της Αθήνας. Η Βουλή χτίστηκε την περίοδο 1836-1840 από Βαυαρούς αρχιτέκτονες σ’ έναν ιδιόμορφο, υπερυψωμένο από τη μία πλευρά και σχεδόν επικλινή γεωγραφικό χώρο, ο οποίος πριν φιλοξενήσει το γνωστό σε όλους αυστηρό και επιβλητικό κτίριο είχε την ονομασία «Αναλαμπή»!

Ως κτίριο προορισμένο για βασιλείς και μάλιστα μιας χώρας που δεν είχε ακόμη σταθεροποιηθεί πολιτικά, είναι πολύ πιθανό να διέθετε υπόγειες διεξόδους που θα χρησιμοποιούνταν σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης. Εντυπωσιακό μάλιστα είναι το πολυεπίπεδο υπόγειο γκαράζ της Βουλής, η ύπαρξη του οποίου οδηγεί συνειρμικά στη φήμη που θέλει τα υπόγεια της Βουλής να συνδέονται με τα σπήλαια του απαγορευμένου μετά το σούρουπο Υμηττού δημιουργώντας μία μυστική έξοδο κινδύνου, διαθέσιμη στα μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου.

Το 1842, άρχισε η κατασκευή και του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία, που είναι το πρώτο κτίριο, εκτός των Ανακτόρων, που χτίστηκε στην πλατεία Συντάγματος. Για τις υπόγειες στοές της περιοχής έχουν επίσης ακουστεί πολλά. Τα Χριστούγεννα του 1944, μια ομάδα ανταρτών, εισερχόμενη από κάποια υπόγεια είσοδο της οδού Πειραιώς μετέφερε ένα τόνο δυναμίτιδας κάτω από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, όπου γινόταν συνάντηση των συμμάχων (ανάμεσά τους και ο Γ. Τσόρτσιλ και ο Γ. Παπανδρέου). Η έκρηξη δεν έγινε, γιατί η ασφάλεια του ξενοδοχείου ειδοποιήθηκε και εντόπισε εγκαίρως τα εκρηκτικά. Το σχέδιο των υπογείων δικτύων υποτίθεται πως είχε διαρρεύσει από την πολεοδομία Αθηνών (βλ. άρθρο του Jonathan Bright «Υπόγειες Πολιτείες», strange 23).

Για την περίπτωση του Συντάγματος είναι προφανές πως δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη ή μη υπογείων στοών για λόγους «εθνικής ασφαλείας». Αν πράγματι υπάρχει, όπως λέγεται, υπόγεια διαδρομή προς τα σπήλαια του Υμηττού, που θα οδηγούσε εκεί την πολιτική εξουσία (την παλαιότερη ή την σημερινή) σε περίπτωση κινδύνου, σίγουρα είναι μια πληροφορία που δεν θα έπρεπε να γνωρίζει ο καθένας, τουλάχιστον όχι στις ακριβείς λεπτομέρειές της.
Τώρα, το που μπορεί να οδηγούν όλες αυτές οι υπόγειες στοές δεν είναι το μεγαλύτερο μυστήριο σχετικά με αυτές. Κατά καιρούς έχουν υπάρξει φήμες και για το τι μπορεί να συμβαίνει κάποια βράδια εκεί, όταν κανείς δεν μπορεί να το δει. Πόσο πιθανό είναι τελικά να υπάρχουν «μυστικές οργανώσεις» που δρουν στην Αθήνα και τελούν «παράξενες λειτουργίες» στα υπόγεια γύρω από το κέντρο της πόλης, ακόμα και κάτω από τη Βουλή, πράγμα που θα σήμαινε ότι σε αυτές λαμβάνουν μέρος και δημόσια πρόσωπα υπεράνω υποψίας;

Ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 όταν ο Γιώργος Μπαλάνος, ο οποίος έχει συμβάλει καθοριστικά και σε αυτό το ζήτημα, δημοσίευσε έναν (θρυλικό πλέον) πρόλογο λίγων σελίδων στις «Ιστορίες της Μυθολογίας Κθούλου» (εκδόσεις Ωρόρα). Εκεί, ως συνήθως, αφήνοντας πολλά δυσνόητα υπονοούμενα, μεταξύ άλλων, για τις υπόγειες στοές της Αθήνας και τις πιθανές συνδέσεις τους με τη δράση μυστικών αδελφοτήτων, δίνει εντελώς νέα και διαφορετική όψη στο όλο θέμα. Φυσικά ήταν μερικά χρόνια νωρίτερα, όταν με το«Αίνιγμα της Πεντέλης» είχε κινήσει το ενδιαφέρον του κόσμου για το ζήτημα της σπηλιάς του Νταβέλη και της ευρύτερης περιοχής, που τελικά έφτασε, μέσα και από αρκετές παρεξηγήσεις, να αναφέρεται σε κάθε συζήτηση γύρω από την υπόγεια Αθήνα. Κάποια στιγμή στο παρελθόν ζητήθηκε και από κρατικές υπηρεσίες η βοήθειά του για να ερευνηθεί και να αντιμετωπιστεί ένας «υπόγειος κίνδυνος», όπως έχει ο ίδιος αποκαλύψει. Το θέμα φαίνεται πως συνδέεται και με αυτό της «Σκιάς» και τελικά και με τα παράξενα καπάκια που φέρουν σύμβολα παραδοσιακά αποκρυφιστικά, όπως τα πεντάκτινα αστέρια σε όλες τις πιθανές εκδοχές τους και άλλα περίεργα σχήματα, και βρίσκονται διάσπαρτα στους δρόμους της Αθήνας αλλά και άλλων πόλεων (βλ. Κάτι που έρπει …Σαν σκιά, Locus 7).

Μυστηριώδη καπάκια, τρύπια βουνά, εκκλησίες με μυστικές κρύπτες, υπόγεια ποτάμια, υποχθόνιες λατρείες, απόρρητες στρατιωτικές εγκαταστάσεις, απόκρυφες αδελφότητες με σκοτεινούς σκοπούς φτιάχνουν ένα περίπλοκο αλλά και συναρπαστικό μωσαϊκό που αποτελεί πρόκληση για κάθε επίδοξο εξερευνητή.

Η νεομυθολογία της υπόγειας Αθήνας είναι το ίδιο λαβυρινθώδης και γοητευτική με τις σήραγγες που υποτίθεται πως διατρέχουν την πόλη. Ίσως και περισσότερο…

http://athensmagazine.gr


Φιλικες σελιδες

 
Support : Creating Website | Johny Template | Mas Template
Copyright © 2011. Καναπεδάτος - All Rights Reserved
Template Created by Creating Website Inspired by Sportapolis Shape5.com
Proudly powered by Blogger