MILGRAM (Μίλγκραμ): τὸ ἀπηγορευμένο πείραμα καὶ ἡ ἐφαρμογὴ του εἰς τὴν Ἑλλάδαν καὶ τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν
Τὸ πείραμα Μίλγκραμ – Ἡ δύναμις ἐπιβολῆς τῆς ἐξουσίας – Ἡ εὐκολία ὑποταγῆς εἰς τὴν ἐξουσίαν
Ἐμπνευστὴς τοῦ πειράματος: 1961: Stanley Milgram: ἐπίκουρος καθηγητὴς ψυχολογίας εἰς τὸ πανεπιστήμιον Yale τῆς πολιτείας Connecticat τῶν Η.Π.Α.
Στόχος τοῦ πειράματος: Ὁ νεαρὸς καθηγητὴς θέλησε νὰ μελετήσῃ τὰ αἴτια, τὰ κίνητρα καὶ ὅ,τιδήποτε ἄλλο ἐπέβαλεν εἰς τοὺς νεαροὺς, καὶ φαινομενικῶς ἀγνοὺς
νέους τῆς Χιτλερικῆς Γερμανίας, νὰ ὑπακούσουν καὶ ἐκτελέσουν τὰς ἀπανθρώπους διαταγὰς τῆς ἐξουσίας. Καὶ μόνον τὰ, ἐν Ἑλλάδι, ἐγκλήματα τῆς γερμανικῆς πολεμικῆς μηχανῆς εἶναι ἱκανὰ νὰ προβληματίσουν, ὄχι ὅμως καὶ νὰ ἀπαντήσουν εἰς τὸ ἐρώτημα:
«Ποία τὰ ὅρια ὑποταγῆς μίας ἀνθρωπίνης συνειδήσεως εἰς τὴν δύναμιν τῆς ἐξουσίας;».
Εἰς τὸ ἐρώτημα τοῦτο θέλησε νὰ εὕρῃ τὴν ἀπάντησιν ὁ νεαρὸς καθηγητὴς Milgram. Τὰ πορίσματα τοῦ πειράματος ἀποδεικνύουν ὅτι μεγαλόστομες καὶ βαρύγδουπες ἔννοιαι ὡς «ἐλευθερία», «δημοκρατία», «ἰσότης», «ἐλευθερία ἐπιλογῆς», «αὐτοπροσδιορισμὸς», «πρωτοβουλία» καὶ τόσαι ἄλλαι τοῦ καθημερινοῦ λεξιλογίου τῶν δημοκρατικῶν καὶ συνάμα χριστιανικῶν κυβερνήσεων τῆς Εὐρώπης ἤ, ἀκριβέστερον, τῆς, ἐξ Εὐρώπης προερχομένης, λευκῆς φυλῆς τοῦ πλανήτου, χάνουν κάθε ὑπόστασιν, ἐκμηδενίζονται, ἐκφυλίζονται, γελοιοποιοῦνται εὐχερέστατα ὅποτε καὶ ὅταν τὸ θελήσῃ ἡ «ἐξουσία».
Αἱ ἀναλογίαι τοῦ πειράματος μὲ τὴν σύγχρονον κοινωνίαν Ἑλλάδος-Εὐρώπης
Εἰς τὴν ἐλευθέραν φύσιν ἕνας λύκος τρέπει εἰς φυγὴν ὁλόκληρο κοπάδι βισσώνων. Κάθε βίσσωνας ἔχει ὕψος 3,00 ἔως 3,50 μ. καὶ ζυγίζει 900 ἔως 1000 κιλὰ. Ὁ λύκος, εἰς τὸ πείραμα, ἀντιπροσωπεύει τὴν ἐξουσίαν. Τὰ καθήκοντα τοῦ λύκου εἰς τὴν περίπτωσιν τῆς Ἑλλάδος ἔχουν ἀναλάβει ἡ φίλη, σύμμαχος καὶ ἑτέρος Γερμανία, συνεπικουρουμένη ὑπὸ τῶν λοιπῶν λύκων τῆς ἀγέλης τῆς Εὐρωπαϊκῆς ἐνώσεως καὶ τοῦ διεθνοῦς νομισματικοῦ ταμείου, ἐνῶ δὲν ἀπουσιάζουν καὶ τὰ λοιπὰ μέλη τῆς ζούγκλας τὰ ὁποία, λόγῳ ἀδυναμίας, περιορίζονται εἰς τὰς προειδοποιητικὰς κραυγὰς τῶν παρατηρητῶν ἤ ζώων-φυλάκων, τὰ ὁποία ὅμως ἀδυνατοῦν νὰ ἀποτρέψουν τὴν κατασπάραξιν τοῦ βίσσωνος ὑπὸ τῆς Γερμανίας. Πρόκειται γιὰ τοὺς κράζοντας παπαγάλους ἤ πιθήκους περὶ τοῦ ἐπερχομένου, πλὴν, ἀναποφεύκτου κινδύνου, τῆς καταστροφῆς καὶ τῆς κατασπαράξεως τοῦ ἐπιλεγμένου θύματος, καὶ ἔν προκειμένῳ, τῆς Ἑλλάδος.
Τὰ ἀποτελέσματα τοῦ πειράματος Milgram – ξεγύμνωμα ἐξουσίας, ἐκφυλισμὸς πολιτικῶν προσχημάτων
Ὁ Milgram ἐπέτυχε νὰ ξεγυμνώσῃ τὴν ἐξουσίαν διὰ τῆς ἐκφυλίσεως τῶν πάσης φύσεως πολιτικῶν προσχημάτων τῶν φορέων τῆς ἐξουσίας. Ἡ μεταλαμπάδευσις τῶν πορισμάτων τοῦ Milgram εἰς τὰς συνειδήσεις τῶν κυβερνομένων ἀνθρώπων, τῶν βισσώνων τῆς, κατὰ τὰ ἄλλα, πολιτισμένης κοινωνίας, θέτει εἰς κίνδυνον τὴν αὐθαιρεσίαν τῆς ἐξουσίας. Ἐκφυλίζει τὰ μεγαλόστομα ἐπιχειρήματα τῆς ἐξουσίας καὶ ἀφυπνίζει συνειδήσεις μὲ πιθανὸν, πιθανότατον ἀποτέλεσμα, τὴν μὴ δυνατότητα ἐπιβολῆς τῶν λύκων τῆς ἐξουσίας ἐπὶ τῶν κυβερνομένων βισσώνων. Ἡ δύναμις τῶν βισσώνων τεραστία. Στροφὴ τῶν βισσώνων κατὰ τῶν λύκων συνεπάγεται, μετὰ μαθηματικῆς βεβαιότητος, ἀφανισμὸν τῶν λύκων, πρᾶγμα ἀνεπίτρεπτον εἰς τὸν κανόνα τῆς ἀνθρωπιστικῆς ζούγκλας τῆς λευκῆς ἀρίας Εὐρωπαϊκῆς φυλῆς.
Ἡ ἀντίδρασις τῶν κυβερνήσεων, ἡ ἀντίδρασις τῆς ἐξουσίας εἰς τὸ πείραμα Milgram
ΑΡΑ… ὁ λαὸς δὲν πρέπει καὶ δὲν θὰ γαλουχηθῇ, δὲν θὰ ἐνημερωθῇ καὶ τὸ πείραμα δὲν θὰ ἐπεκταθεῖ καὶ χαρακτηρίζεται ὡς κατάπτυστον, μὴ σεβόμενον τὴν ἀνθρωπίνην προσωπικότητα, ἰσοπεδώνει τὴν ἐλευθέραν, δημοκρατικὴν, χριστιανικὴν καὶ γεμάτη ἀγάπη, διὰ τὸν συνάνθρωπον, συνείδησιν τοῦ ἀνθρώπου. ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΘΗ τὸ πείραμα, διέταξαν αἱ «ξεγυμνωμέναι» κυβερνήσεις, καὶ ἀπηγορεύθη. Σήμερον, ὅποιος τολμᾶ καὶ ὁμιλεῖ περὶ τοῦ πειράματος Milgram, ἐναντιώνεται εἰς τὴν «ὀμερτὰ» τῆς πολιτικῆς καὶ τῶν πολιτικῶν συμφερόντων καὶ τοῦτο πατάσσεται διὰ νόμου…
Κίνητρον τοῦ πειράματος: Οἱ Εὐρωπαῖοι καὶ αἱ πράξεις των
Εὐρωπαῖοι: λευκὴ φυλὴ διασοζωμένη μόνον ἐκ τῆς ὑπάρξεως δύο λαῶν, Ἑλλήνωνκαὶ Ῥωμαίων. Πρόκειται περὶ τῶν μοναδικῶν λαῶν τῆς Εὐρώπης οἱ ὁποῖοι παρήγαγον πολιτισμὸν. Διευκρινίζεται ἐνταῦθα ὅτι ἡ τεχνολογία δὲν παράγει πολιτισμὸν· ἀντιθέτως, ὁ πολιτισμὸς, ἡ γνῶσις, παράγει τεχνολογίαν. Ἅπαντες οἱ λοιποὶ, καὶ ἀνήκοντες εἰς τὴν φυλὴν τῶν εὐρωπαίων, λαοὶ ἀπέδειξαν, μὲ τὸ πέρασμά των ἀπὸ διαφόρους τόπους,τὸν βάρβαρον ψυχισμὸν των καὶ τὴν καταστροφικὴν των μανίαν. Ἡ πανταχόθεν διέλευσις τῶν Εὐρωπαίων προεκάλεσεν ἐξαφάνισιν λαῶν, πολιτισμῶν, πολιτισμικῶν θησαυρῶν, ὀρυκτοῦ πλούτου, χλωρίδος, πανίδος καὶ ἄφησεν ὡς κληρονομίαν θλίψιν, συμφορὰν, πενίαν καὶ, πρωτίστως, μὴ ἀναστρεψίμους συνθήκας πνευματικῆς καὶ φυσικῆς ὑποδουλώσεως τῶν λαῶν (ὅρα Ἀφρικὴ, Λατινικὴ Ἀμερικὴ, χῶραι Ἀσίας). Οἱ Εὐρωπαῖοι δημοκράται κατέκλεψαν καὶ κατέστρεψαν τὰ πάντα (…σὰν τὸν λίβα ποὺ καίει τὰ σπαρτὰ…). Σήμερον, θεωρητικῶς καὶ προσχηματικῶς, ἀγωνίζονται διὰ τὴν διάσωσιν τῆς πανίδος τὴν ὁποίαν ἐξηφάνισαν πρὸς ἀπόλαυσιν, καὶ αἰτοῦνται βοηθείας διὰ τὴν στήριξιν τῶν κατοίκων τῆς Ἀφρικανικῆς ἠπείρου ἀλλὰ καὶ τῆς Λατινικῆς Ἀμερικῆς. Πρῶτα τοὺς διέλυσαν, τοὺς ἐνέταξον εἰς τὴν κατηγορίαν τοῦ «σκλάβου», τοῦ «δούλου», τοῦ «ὑποζυγίου», τοὺς ἐχρησιμοποίησαν δι᾽ ἴδιον ὄφελος, καὶ τώρα κόπτονται διὰ τὴν ἐνίσχυσίν των. Ξεχνοῦν οἱ ὑποκριταὶ ὅτι, πρὸ τῆς ἐμφανίσεώς των, οἱ λαοὶ αὐτοὶ ἤκμαζον…
Ἀναλογίαι τοῦ πειράματος μετὰ τῆς συγχρόνου οἰκονομικῆς καταστάσεως τῆς Ἑλλάδος
Αἱ συνθῆκαι ὑπὸ τὰς ὁποίας ἐσχεδιάσθη καὶ ὑλοποιήθη τὸ πείραμα Μίλγκραμ, ἀναλυόμεναι, σήμερον, εἰς βάθος, παρουσιάζουν ἐξαιρετικὰς ἀναλογίας μὲ ἐκείνας ὑπὸ τὰς ὁποίας ἐξελίσσεται τὸ σύγχρονον οἰκονομικὸν δρᾶμα τῶν Ἑλλήνων. Ὑπάρχουν μικραὶ διαφοραὶ, καὶ εἶναι ἐκεῖναι ἀκριβῶς αἱ ὁποῖαι στοιχειοθετοῦν τὴν ἐπιχειρηματολογίαν περὶ ὑπάρξεως σκοπιμότητος, δολιότητος καὶ προδοσίας προκειμένου νὰ ῥημαχθῇ ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς, καθ᾽ ὅν τρόπον ἐρημάχθη ἡ πανὶς Ἀφρικῆς καὶ Η.Π.Α. καὶ, τῆς καταστροφῆς ὁλοκληρωθείσης, ἄρχίζουν αἱ γοεραὶ κραυγαὶ τῶν εἰδημόνων δι᾽ ἀνάληψιν πρωτοβουλιῶν καὶ ἐνεργιῶν πρὸς σωτηρίαν τῶν ἐναπομενόντων ἐλαχίστων μνημειακῶν ζώων Ἀφρικῆς, Ἀμερικῆς καὶ, σήμερον, καὶ τῶν Ἑλλήνων τῆς Ἑλλάδος.
Τὸ πείραμα
Ἀντιστοιχεῖαι
Οἱ Ἕλληνες
Milgram Ἐμπνευστὴς τοῦ πειράματος Γερμανοὶ – Τρόϊκα
διδάσκαλος γνώστης τῆς καταστάσεως καὶ συνειδητὸς παίκτης τοῦ πειράματος κυβέρνησις
μαθητευόμενος μὴ γνώστης καὶ μὴ συνειδητὸς παίκτης τοῦ πειρά-ματος Ἑλληνικὸς λαὸς
Στόχος
Νὰ εὑρεθῇ τὸ ὅριον τῆς δυνάμεως ἐπιβολῆς τῆς ἐξουσίας ἐπὶ τῆς ἀνθρωπίνης βουλήσεως.
Νὰ διαπιστωθῇ τὸ μέγεθος τῆς δουλοπρεπίας καὶ ὑποταγῆς τοῦ, φαινομενικῶς, ἐλευθέρας κρίσεως, βουλήσεως καὶ ἐνεργείας ἀνθρώπου. Στόχος
Πόρισμα
Ὁ ἄνθρωπος (ὁ Ἕλληνας), μολονότι ἐλεύθερος, ὑποτάσσεται εἰς τὴν βούλησιν τῆς ἐξουσίας καὶ προβαίνει, ἐν γνώσει του, εἰς ἀπανθρώπους ἐνεργείας εἰς βάρος τῶν συνανθρώπων του.
Ὁ Ἕλληνας, σήμερον, διὰ τῆς ἀδρανείας του πιστεύει ὅτι ὀφελεῖται, ἐν τῇ οὐσίᾳ ὅμως βλάπτεται καὶ καταστρέφει ἑαυτὸν καὶ τὸν συνέλληνα καὶ συνάνθρωπόν του. Πόρισμα
Τὰ βήματα ἐξελίξεως τοῦ πειράματος – αἱ ἀναλογίαι μετἂ τοῦ Ἕλληνος
Κοινοὶ θνητοὶ καλοῦνται νὰ συμμεθέξουνοἰκιοθελῶς, ἔναντι ἀμοιβῆς, εἰς πείραμα σχετικὸν μὲ τὴν μνήμην. Οἱ ἐθελονταὶ δύνανται νὰ ἀποχωρήσουν τοῦ πειράμα-τος ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴν ἄνευ ἐπιπτώσεων. Οἱ Ἕλληνες καλοῦνται νὰ συμμεθέξουν οἰκιοθελῶς, πλὴν, παρὰ τὴν θέλησὶν των καὶ ἄνευ ἀμοιβῆς εἰς τὸ πείραμα ἀνορθώσεως τῆς οἰκονομίας τῆς χώρας. Οἱ Ἕλληνες δύνανται νὰ ἀποχωρήσουν μεταναστεύοντες εἰς ἄλλην χώραν ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴν.
Οἱ ἐθελονταὶ χωρίζονται, κατόπινεἰκονικῆς κληρώ-σεως, εἰς «διδάσκαλον» καὶ εἰς «μαθητευόμενον». Οἱ Ἕλληνες χωρίζονται, μετὰ ἀπὸεἰκονικὰς ἐκλογὰς, εἰς «κυβέρνησιν» (λύκον) καὶ «λαὸν» (βίσσωνες).
Ὁ διδάσκαλος δὲν ἔχει ἰδέαν περὶ τοῦ τὶ «θέατρον» ἐπακολουθεῖ.
Ὁ μάθητευόμενος εἶναι γνώστης τῶν λεπτομερειῶν τοῦ πειράματος,
Διὰ τὴν Ἑλλάδαν οἱ ῥολοι ἀντιστρέφονται:
Ἡ κυβέρνησις ἔχει πλήρην γνῶσιν ἀκολουθουμένου θεάτρου.
Ὁ λαὸς δὲν γνωρίζει τὶ τοῦ ξημερώνει.
Ὁ μαθητευόμενος καθίζεται εἰς μίαν καρέκλαν ὅπου τὸν δένουν χειροπόδαρα καὶ τὸν τὸν συνδέουν μὲ ἠλε-κτρόδια. Ὁ λαὸς, καθίζεται εἰς τὰς «καρέκλας» τῆς οικίας του, ὅπου δένεται πνευματικῶς καὶ οὐσιαστικῶς χειροπό-δαρα μέσῳ τῆς ἀσυρμάτου ἠλεκτρονικῆς ἐπικοινωνίας, μὲ τὰ μέσα ἐπιλεκτικῆς καὶ παρα-μορφωτικῆς ἐνημε-ρώσεως.
Κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ πειράματος, διὰ κάθε λανθα-σμένην ἀπάντησιν τοῦ μαθητοῦ, ὁ διδάσκαλος, ἰδίᾳ βουλήσει, διεχετεύει, μέσῳ συσκευῆς ἠλεκτρικὸν ῥεῦμα, αὐξανομένης συνεχῶς ἐντάσεως, πρὸς τὸ σῶμα τοῦ μαθητευομένου. Κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ἀνορθώσεως τῆς οἰκονομίας, διὰ κάθε λανθασμένην ἐνέργειαν τοῦ διδασκάλου, ὁ διδάσκαλος, ἰδίᾳ βουλήσει, βομβαρδίζει ἀνηλεῶς τὸν λαὸν μὲ πληροφορίας διὰ τὰς ἐπερχομένας συμφορὰς εἰς περίπτωσιν ὁλικῆς καταρεύσεως τῆς οἰκονομίας καὶ ἐπιβάλλει μέτρα συνεχῶς αὐξανομένου βάρους.
Ὁ ὑπεύθυνος τοῦ πειράματος διαβεβαιώνει τὸν διδά-σκαλον ὅτι κάθε αὔξησις τῆς ἐντάσεως τοῦ ῥεύματος:
ἐπιβοηθᾷ τὰ μέγιστα εἰς τὴν ἐνίσχυσιν τῆς μνήμης
ἡ ἔντασις τοῦ ἠλεκτρικοῦ ῥεύματος δὲν εἶναι θανα-τηφόρα
Ἡ τρόϊκα, ὑπεύθυνη ἀνακάμψεως τῆς οἰκονομίας, δια-βεβαιώνει τὸν λαὸν ὅτι κάθε νέον οἰκονομικὸν βάρος:
ἐπιβοηθᾷ τὰ μέγιστα εἰς τὴν ἐνίσχυσιν τῆς οἰκονο-μίας
τὰ ἐπιβαλλόμενα οἰκονομικὰ βαρη δὲν εἶναι θανα-τηφόρα
Ὁ μαθητευόμενος λαμβάνει μίαν σελίδαν ὅπου ἀνα-γράφονται ζεύγη λέξεων τὰ ὁποία ὑποχρεοῦται νὰ ἀποστηθίσῃ. Ὁ λαὸς λαμβάνει τόνους πληροφοριῶν διὰ τὴν ἐπερχο-μένην οἰκονομικὴν καταστροφὴν, καὶ καλεῖται νὰ κατανοήσῃ τὰς συνεπείας.
Κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ πειράματος ὁδιδάσκαλος δίδει μίαν λέξιν καὶ ὁμαθητὴς ὑποχρεοῦται νὰ ἐκφω-νήσῃ τὸ ζεύγος της. Κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ἀνορθώσεως τῆς οἰκονομίας ἡ τρόϊκα ὁρίζει ἕνα μέτρο καὶ ἡ κυβέρνησις ὑποχρεοῦ-ται, διὰ τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ μέτρου νὰ προσπορίσῃ οἰκονομικὰ ὀφέλη. Ὁ λαὸς ὀφείλει νὰ μὴν ἀντιδράσῃ.
Εἰς περίπτωσιν λάθους ὁ διδάσκαλος διοχετεύει ῥεῦμα συγκεκριμένης ἐντάσεως ἡ ὁποία φθάνει σταδιακῶς ἀπὸ τὰ 30V εἰς τὰ 450V (βολτ) Εἰς περίπτωσιν ἀποκλείσεων ἐκ τῶν στόχων ἡ κυβέρ-νησις προσθέτει νέους φόρους οἱ ὁποῖοι φθάνουν σταδιακῶς μέχρι καὶ τὴν φορολόγησιν τῶν τέκνων.
Ὁ διδάσκαλος ἐνημερώνεται ὅτι οὐδεμία ἠλεκτρικὴ τάσις εἶναι θανατηφόρα Ἡ κυβέρνησις ἐνημερώνεται ὅτι οὐδεὶς φόρος προκα-λεῖ θανάτους.
Τὸ πείραμα ξεκινᾶ καὶ ὁ διδάσκαλοςἐκφωνεῖ τὴν μίαν λέξιν ἐξ ἑκάστου ζεύγους. Ὁ μαθητευόμενος ἐκφωνεῖ τὴν ἀντιστοιχούσαν λέξιν-ζεῦγος. Ἡ διόρθωσις τῆς οἰκονομίας ξεκινᾶ καὶ ἡ κυβέρνησις ἐπιβάλλει τὸν πρῶτον φόρον. Ὁ λαὸς συμμορφοῦται πρὸς τὰς ὑποδείξεις.
Διὰ κάθε λάθος ὁ διδάσκαλοςδιοχετεύει ἠλεκτρικὸν ῥεῦμα συνεχῶς αὐξανομένης ἰσχύος. Διὰ κάθε ἐκτροπὴν ἐκ τῶν στόχων, ἡ κυβέρνησις ἐπιβάλλει νέα βαρύτερα οἰκονομικἀ μέτρα μειώσεως μισθῶν καὶ ἐργασιακῶν δικαιωμάτων.
Ὁ διδάσκαλος αὐξάνει, ἄνευ συστολῆς καὶ ἐνδιασμοῦ τὴν ἔντασιν τοῦ ῥεύματος. Ἡ κυβέρνησις ἐπιβάλλει ἄνευ συστολῆς καὶ ἐνδιασμοῦ φόρους.
Στὰ 150V ὁ μαθητὴς ἀρχίζει νὰ φωνάζῃ διαμαρτυρό-μενος διὰ τὴν ἔντασιν τοῦ ῥεύματος. Ἡ ἀπώλεια εἰσοδήματος φθάνει τὸ 50%. Ὁ λαὸς δια-μαρτύρεται εἰρηνικῶς εἰς τὴν πλατείαν Συντάγματος. 3.000 περίπου Ἕλληνες αὐτοκνονοῦν.
Ὁ διδάσκαλος προβληματισμένος διὰ τὴν τύχην τοῦ μαθητοῦ, στρέφεται πρὸς τὸν ὑπεύθυνον τοῦ πειράμα-τος, ἀλλὰ ἐκεῖνος τὸν διαβεβαιώνει ὅτι:
ὁ μαθητευόμενος οὐδένα κίνδυνον διατρέχει,
ὀφείλει νὰ συνεχίσῃ τὸ πείραμα διότι ἔχει ὑπογράψει τὸ σχετικὸ συμφωνητικὸν.
Ἡ κυβέρνησις, «ἀνυσηχούσα διὰ τὴν ἐξουσία», στρέφε-ται πρὸς τὴν τρόϊκα, ὑπεύθυνη τοῦ πειράματος, ἀλλὰ ἐκείνη διαβεβαιώνει ὅτι:
ὁ λαὸς οὐδένα κίνδυνον διατρέχει,
ὀφείλει νὰ συνεχίσῃ τὰ αὐστηρὰ μέτρα διότι ἔχει ὑπογράψει τὸ μνημόνιο.
Τὸ συμφωνητικὸν ἐπιτρέπει εἰς τὸν διδάσκαλον νὰ ἀποχωρήσῃ ἐλευθέρως ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴν ἄνευ ἐπιπτώσεων. Τὸ μνημόνιο δὲν εἶναι ὑπεράνω τοῦ Συντάγματος τῆς χώρας. Ἡ κυβέρνησις δύναται νὰ ἀποχωρήσῃ ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴν, ἄνευ ἐπιπτώσεων, πλὴν αὐτοδεσμεύ-εται ἀποδεχομένη τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ ἀγγλικοῦ διακαί-ου καὶ, ἄρα, τὴν δήμευσιν τῆς δημοσίας περιουσίας εἰς περίπτωσιν μὴ ἀποπληρωμῆς τῶν τοκογλυφικῶν δανείων.
Ὑπὸ τὴν πίεσιν τοῦ καθηγητοῦ, ὁ διδάσκαλος ὑπερνι-κᾶ τοὺς τυχὸν ἠθικοὺς ἐνδιασμοὺς καὶ συνεχίζει νὰ ὑποβάλλῃ τὸν μαθητευόμενον εἰς τὸ μαρτύριον τοῦ ἠλεκτροσὸκ. Ὑπὸ τὴνπίεσιν τῆς τρόϊκα αἱ κυβερνήσεις ἐπιμένουν, ἀποδεικνύουσαι ὅτι μοναδικὸς ἐνδιασμὸς των εἶναι ἡ διατήρησις τῆς ἐξουσίας, καὶ συνεχίζουν ὑποβάλλου-σαι τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν εἰς τὸ οἰκονομικὸν μαρτύριον.
Εἰς τὰ 362 V ὁ μαθητευόμενος βρυχᾶται ὡς θηρίον καὶ χάνει τὰς αἰσθήσεις του. Μὲ τὴν ἀνεργία, τὴν ἀνέχειαν καὶ τοὺς ἀστέγους εἰς τὰ ὕψη, μὲ 3.500 αὐτοκτονίες καὶ μὲ τὰ σκάνδαλα τῶν πολιτικῶν νὰ μὴν ἔχουν τέλος, καὶ τὴν κειμένην νομο-θεσίαν νὰ ἐπιβάλλῃ τὴν ἀνενδίαστον παραγραφὴν των σκανδάλων τῶν πολιτικῶν, ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς χάνει πλέον τὰς αἰσθήσεις του καὶ καθίσταται ἀνίκα-νος ἀντιδράσεως.
Εἰς τὸ σημεῖον αὐτὸ εἰσέρχεται εἰς τὴν αἴθουσαν τοῦ πειράματος ὁ ἴδιος ὁ Milgram, ὁ ὁποῖος, προκειμένου νὰ ἀπαλύνῃ τὸ ἠθικὸν φόρτον τοῦ διδασκάλου, τοῦ ἐπεξηγεῖ ὅτι:
τὸ πείραμα ἤτο εἰκονικὸν,
ὁ μαθητὴς οὐδέποτε ἐδέχθη ἠλεκτροσὸκ.
Εἰς τὸ σημεῖον τοῦτο εἰσέρχονται ἡ τρόϊκα, ἡ Εὐρώπη, τὸ Διεθνὲς Ληστρικὸν Ταμεῖον καὶ προκειμένου νὰ γελοιοποιήσουν ἔτι περισσότερον τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν:
συγχαίρουν τὴν τροϊκανὴν κυβέρνησιν τῆς Ἑλλάδος
ἀναδεικνύουν τὸν πρωθυπουργὸν τῆς Ἑλλάδος ὡς τὸν τέλειον πολιτικὸν τῆς Εὐρώπης
άποστέλλουν εἰς τὴν κυβέρνησιν ἐπεξεργασμένον ξύλον, εἰς τὸ ὁποῖον ἔχουν προσδώσει τὴν μορφὴν χρήματος καὶ τυπικὴν ἀξίαν.
Ταυτοχρόνως εἰσέρχεται εἰς τὴν αἰθουσαν καὶ ὁ μαθητὴς ἀκμαιότατος Ταυτοχρόνως ὁ Ἑλληνικὸς λαὸςἐξαφανίζεται ἐκ τοῦ προσκηνίου παντελῶς ἀποκαμωμένος
Ὁ Milgram πιστεύει ὅτι διὰ τῆς ἀποκαλύψεως τῆς ἀλη-θείας ὁ διδάσκαλος θὰ ξεπεράσει τὸ πρόβλημα τοῦ ἠθικοῦ ἐνδιασμοῦ τὸ ὁποῖον ἀντιμετώπισεν ἐπὶ τῷ ἀκούσματι τῶν πρώτων κραυγῶν τοῦ μαθητευομένου. Οἱ Γερμανοὶ πιστεύουν ὅτι δίδοντας τὰ εὔσημα εἰς τὸν Ἕλληνα πρωθυπουργὸν, οἱ κυβερνῶντες θὰ κερδίσουν ἐκ νέου τὴν ἐκτίμησιν τοῦ λαοῦ καὶ οὕτω θὰ ἀποφύ-γουν τὰς συνεπείας τοῦ μίσους τοῦἝλληνος.
Αἱ ἐλπίδες τοῦ Milgram διαψεύδονται. Οἱ διδάσκαλοι συμπεραίνουν ὅτι ὑπέκυψαν ἄνευ λόγου εἰς τὰς ἐπιτα-γὰς τῆς ἐξουσίας καὶ παρέβησαν τὴν συνείδησίν των προβαίνοντες εἰς ἀπανθρώπους ἐνεργείας.
Ἀντελήφθησαν ὅτι εἶναι ὀλιγώτερον ἄνθρωποι ἀπὸ ὅ,τι ἐπίστευον δι᾽ ἑαυτοὺς.
Αἱ ἐλπίδες καὶ φιλοδοξίαι τῶν Γερμανῶνἰκανοποι-οῦνται.
Οἱ Ἕλληνες διασκορπίζονται, διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν, εἰς τοὺς τέσσαρας ἀνέμους.
Οἱ Ἕλληνες ἀπώλεσαν τὸ μεγαλύτερο στήριγμά-των των ἤτοι τὴν κοινὴν γνώμην τῆς Εὐρώπης.
Συμπέρασμα
Ἡ δύναμις τῆς ἐξουσίας τοῦ καθηγητοῦ μετέτρεψεν τὸν κοινὸν θνητὸν εἰςἀπάνθρωπον πειραματιστὴν πρὸς«ὄφελος;» τῆς ἐπιστήμης. Ἡ δύναμις τῆς γερμανικῆς οἰκονομικῆς ἐξουσίας μετέτρεψεν τὰς, ἔτσι καὶ ἀλλέως ἀσθενοῦς ἐθνικῆς ἀντοχῆς, κυβερνήσεις τῆς Ἑλλάδος, εἰς πειθή-νια ἐκτελεστικὰ ὄργανα κατὰ τῶν ὁμοφύλων των. Ἡ δύναμις τῆςἐξουσίας τῶν κυβερνήσεων τῆςἙλλάδος μετέτρεψεν τὸν ὑπερήφανον καὶ ἔνδοξον Ἑλληνικὸν Λαὸν εἰς ἄβουλον καὶ δουλοπρεπὴ μᾶζα πρὸς ὄφελος τῆς Εὐρωπαϊκῆς καὶ παγκοσμί-ου οἰκονομικῆς ὀλιγαρχίας… Αἱ κυβερνήσεις τῆς Εὐ-ρώπης ἀπέδειξαν διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν τὸν βάρβαρον ψυχισμὸν των.ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ;
ΓΕΡΜΑΝΟΙ, καὶ συνοδοιποροῦντες πολιτικοὶ, κυβερνήσεις καὶ πολίτες, μία παροιμία τοῦ θυμοσόφου λαοῦ τῆς Ἑλλάδος λέγει: «τὰ στερνὰ νικοῦν τὰ πρῶτα»
Ἰωάννης Καραδημητρόπουλος
πηγή: exomatiakaivlepo.blogspot.co
.jpg)
