Αναζητώντας έναν ευγενή σκοπό, ο εξαθλιωμένος σαμουράι Hanshiro επιθυμεί να διαπράξει το τελετουργικό της αυτοκτονίας (χαρακίρι) στον Οίκο των Ii, που διευθύνεται από τον Kageyu. Προσπαθώντας να απορρίψει το αίτημα του Hanshiro, ο Kageyu αφηγείται την τραγική ιστορία ενός πρόσφατου παρόμοιου αιτήματος από τον νεαρό σαμουράι Motome. Ο Hanshiro συγκλονίζεται από τις απάνθρωπες λεπτομέρειες της μοίρας του Motome, αλλά παραμένει πιστός στην απόφασή του να πεθάνει με τιμή. Κατά τη στιγμή του hara-kiri, ο Hanshiro κάνει μια τελευταία παράκληση να τον βοηθήσει ο σαμουράι του Kageyu, ο οποίος συμπτωματικά απουσιάζει. Καχύπτος και εξοργισμένος, ο Kageyu ζητά εξηγήσεις. Ο Hanshiro ομολογεί την σχέση με τον Motome, και αφηγείται την γλυκόπικρη ιστορία της ζωής τους ... Ο Kageyu σύντομα θα συνειδητοποιήσει ότι ο Hanshiro σχεδιάζει μια εκδικητική αναμέτρηση εναντίον του οίκου του.
(Κριτική από το φεστιβάλ Καννών 2011)
Θρίαμβος θα μπορούσε να είναι η μετάφραση! Μετά τους "13 ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ" πέρσι με τον μνημειώδες φινάλε, ο Μιίκε, εδώ αγγίζει μια από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του καθώς ο Κομπαγιάσι μοιάζει να ξαναγεννιέται. Μέσα από ένα ακόμα πιο εσωτερικό και άγριο βλέμμα και δράση, που αφήνει κατά μέρους οποιεσδήποτε ιδεολογίες έχουν να κάνουν με την πορεία της Ιστορίας και τον ανθρώπινο παράγοντα, ενώ αντίθετα αναδεικνύει το πρωτογενές αίσθημα της αδικίας και του κόστους για την πάλη ενάντιά της.
Μοντάζ, που τσακίζει κόκκαλα και σενάριο - ράπισμα στο πρόσωπο κάθε εξουσίας που παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά και λειτουργεί ασύδοτα, ακόμα και εάν είναι η εξουσία του κινηματογραφικού βλέμματος, που μαγνητίζει υπόγεια τον θεατή. Μετά τον Τακέσι Κιτάνο, ο Μιίκε (και ίσως αύριο ο Σιον Σόνο, όπως δείχνουν τα πράγματα) θεωρώ πως είναι οι πιο αιχμηρές ματιές μιας ιδιότυπης στυλιζαρισμένης έκφρασης της κρίσης στην ιαπωνική κοινωνίας. Αυτό ήδη διαφαινόταν σε κάποιες δημιουργίες στο περσινό κινηματογραφικό φεστιβάλ του Τόκιο, τον Οκτώβριο, ενώ αναδείχθηκε περίτρανα στο φετινό 64ο Φεστιβάλ των Καννών.
Ο σεναριογράφος επίσης αναφέρθηκε στην διαφορετική προσέγγιση που υπάρχει στο φιλμ του Μιίκε σε σχέση με το αντίστοιχο του Mασάκι Κομπαγιάσι. Εδώ μας είπε ο Κικούμι Γιαμαγκίσι, δεν έχουμε να κάνουμε με μια απλή σύγκρουση με την εξουσία, αλλά μια εξουσία η οποία εκτρέπεται στην χυδαιότητα και παρανομεί. Στο αρχικό κείμενο, η πρόθεση του κεντρικού χαρακτήρα δεν είναι ο φόνος, αλλα η επιστροφή στην πνευματική νομιμοποίηση των πράξεων μιας Αρχής, που στην περίπτωση του "HARA-KIRI: DEATH OF A SAMURAI", δεν είναι άλλη από την επιστροφή στο Bushido, τον κώδικα των Σαμουράι!
Kôji Yakusho... Kageyu
Naoto Takenaka
Hikari Mitsushima... Miho
Eita...Motome
Ebizô Ichikawa... Hanshirô Tsugumo
Takashi Sasano
Kazuki Namioka
Munetaka Aoki
Hirofumi Arai
Ayumu Saitô
Takehiro Hira
Baijaku Nakamura
Goro Daimon
Yoshihisa Amano
Ippei Takahashi
0 σχόλια:
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !