Επρεπε να απειλησει τους πιστωτες με πτωχευση η Ελλαδα λεει τωρα ο Ρουμελιωτης

Αποσπάσματα από το βιβλίο "Το άγνωστο παρασκήνιο της προσφυγής στο ΔΝΤ"του Παναγ. Ρουμελιώτη, πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ, δημοσιεύει το περιοδικό "Επίκαιρα".
Στα αποσπάσματα αυτά ο Παναγ. Ρουμελιώτης τονίζει ότι η Ελλάδα θα έπρεπε εξ'αρχής, πριν εισέλθει στο μνημόνιο, να απειλήσει τους πιστωτές με πτώχευση, δηλαδή να δηλώσει αδυναμία αποπληρωμής του χρέους και να ζητήσει την επαναδιαπραγμάτευσή του.
Η θέση αυτή του Παναγ. Ρουμελιώτη εξαιτίας του τότε ρόλου του, ως εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ, αποκτά ιδιαίτερα βαρύνουσα σημασία και αποτελεί κόλαφο για τον Γ. Παπανδρέου και ολόκληρο το αστικό κατεστημένο.
Η Iskra και οι απόψεις της έρχονται να επιβεβαιωθούν πλήρως, αφού αυτή η ιστοσελίδα ήταν σχεδόν μόνη στο χώρο της Αριστεράς (πολλοί ανακάλυψαν πολλά αρκετά αργότερα), η οποία έθετε εξαρχής, ως προϋπόθεση, τη στάση πληρωμών στο χρέος και τη διαγραφή του χρέους (ή τουλάχιστον του μεγαλύτερού του μέρους) για τη διέξοδο από την κρίση.
Δυστυχώς, όμως, οι κυρίαρχοι κύκλοι στη χώρα μας λύσσαγαν και μόνο στο άκουσμα της λέξης"στάση πληρωμών", όπως λυσσάνε ακόμα περισσότερο σήμερα, ενώ θεωρούν και κάθε σκέψη για διεκδίκηση διαγραφής του χρέους ως, περίπου, ιεροσυλία!

Και όμως, η άποψη του Παναγ. Ρουμελιώτη για απειλή "πτώχευσης" με στόχο τη διαγραφή του χρέους (ή του μεγαλύτερου μέρους του) και η απεμπλοκή της χώρας από τα μνημόνια, είναι όσο ποτέεπίκαιρη και αναγκαία!
Δυστυχώς ,όμως, δεν φαίνεται να συγκλίνουν σε μια τέτοια θέση ούτε οι δυνάμεις της Αριστεράς, ενώ ομεγαλοαστικός πολιτικός και οικονομικός κόσμος συνεχίζει το βρώμικο ρόλο της εθελοδουλείας και της παράδοσης.
Αυτήν την ώρα ο τόπος χρειάζεται ένα πολύ μεγάλο ταρακούνημα που μπορεί να προέλθει μόνο από μια ενωτική αριστερή πρωτοβουλία και μια μεγάλη εργατική και λαϊκή εξέγερση!

Εν τω μεταξύ, μιλώντας στο Σκάι, ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης δήλωσε πως η τότε κυβέρνηση δεν διαπραγματεύτηκε τίποτα για να δείξει ότι είμαστε τα καλά παιδιά της Ευρώπης και κυρίως τηςΓερμανίας, σημειώνοντας πως «τα ελληνικά συμφέροντα έχουν θυσιαστεί προκειμένου να εξασφαλιστούν τα συμφέροντα των Ευρωπαίων εταίρων μας».
Όπως είπε στη συνέντευξή του στον Σκάι, η πρώτη Αποστόλη του ΔΝΤ στην Ελλάδα είχε γίνει ήδη από τις 18 Φεβρουάριου του 2010, καθώς ο Γιώργος Παπανδρέου χρησιμοποίησε συνειδητά την εμπλοκή του Ταμείου ως μέσο πίεσης προς την Ευρωπαϊκή Ένωση για να δεχθεί να δώσει βοήθεια στην Ελλάδα. Τέλος επισήμανε ότι το ΔΝΤ ήταν αντίθετο με τη δημιουργία του ειδικού λογαριασμού στον οποίο κατά προτεραιότητα δεσμεύονται τα ποσά για την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΣΤΟ ΔΝΤ»

«Στις 28 Ιουνίου του 2010, με κάλεσε και πάλι στο γραφείο του (ο Ντομινίκ Στρος Κάν) και μου είπε: "Πρέπει να πεις στον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και τον Υπουργό οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου να πιέσουν την ευρωζώνη να αποδεχτεί την αναδιάρθρωση του χρέους σας". Στις 5 Αυγούστου ενημέρωσα τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου και στην συνέχεια τον Πρόεδρο του ΟΔΔΗΧ Πέτρο Χριστοδούλου για τις θέσεις του Ντομινίκ Στρος Καν σχετικά με το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους. Και οι δύο ξαφνιάστηκαν, αλλά ο Πέτρος Χριστοδούλου φάνηκε να συμφωνεί με την αναδιάρθρωση. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ήταν περισσότερο επιφυλακτικός, γνωρίζοντας προφανώς τις αντιδράσεις των εταίρων μας στην ευρωζώνη και ειδικότερα του Προέδρου της ΕΚΤ Ζαν Κλοντ Τρισέ και του αντιπροέδρου της Λουκά Παπαδήμου», αναφέρει στο βιβλίο του ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης.
Στην συνέχεια ο πρώην εκπρόσωπος της χώρας μας στο ΔΝΤ αφηγείται την συνάντηση και τον διάλογο που είχε με τον Γιώργο Παπανδρέου. «Πες μου πως μπορώ να εξαναγκάσω τους εταίρους μας να δεχτούν την αναδιάρθρωση. Του απάντησα ότι με την βοήθεια του Ντομινίκ Στρος Καν θα μπορούσε να τους πείσει. Ο Γιώργος Παπανδρέου μου είπε ότι ήθελε προηγουμένως να συστήσει μια επιτροπή που θα εξέταζε το ζήτημα. Μου ζήτησε, μάλιστα, να συμμετέχω στην επιτροπή. Δυστυχώς, όμως, ουδέποτε με κάλεσαν να παρευρεθώ στις εργασίες της επιτροπής».
Παράλληλα υποστηρίζει πως η χώρα μας αρχικά θα μπορούσε να απειλήσει με πτώχευση χωρίς να αποχωρήσει από την ευρωζώνη. «Η πρώτη επιλογή ήταν να απειλήσει ότι θα πτωχεύσει, δηλαδή, να δηλώσει αδυναμία πληρωμής του δυσβάσταχτου δημόσιου χρέους και να καλέσει τους πιστωτές της σε αναδιαπραγμάτευση του χρέους της, αλλά παράλληλα να παραμείνει στην ευρωζώνη, εφόσον καμία χώρα – μέλος της ευρωζώνης δεν μπορεί να εκδιωχτεί από αυτή.»
«Αν η Ελλάδα έπαιρνε αυτήν την απόφαση θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την προκλητική στάση των Γερμανών επειδή οι Γερμανικές τράπεζες είχαν αγοράσει πολλά ομόλογα του ελληνικού δημοσίου», αναφέρει στο βιβλίο του.
Σχετικά με το πρώτο Μνημόνιο και την άποψη του ΔΝΤ, ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης υποστηρίζει πως το Ταμείο εκτιμούσε το πρώτο Μνημόνιο ως «ιδιαιτέρως σκληρό». «Η ευρωζώνη ζητούσε από την Ελλάδα να αποδεχτεί αυστηρότερους όρους χρηματοδότησης από εκείνους τους οποίους συνήθως επιβάλλει το ΔΝΤ στις χώρες που ζητούν την συνδρομή του. Πιο συγκεκριμένα ο Ντομινίκ Στρος Καν θεωρούσε ότι το επιτόκιο (5%) που ζητούσαν οι ευρωπαίοι – κυρίως η Γερμανία, η Αυστρία, η Φιλανδία και η Ολλανδία – ήταν υπερβολικά υψηλό και θα επιβάρυνε την δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας. Πίστευε, επίσης, ότι η περίοδος δημοσιονομικής προσαρμογής θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη από 3 χρόνια και η περίοδος αποπληρωμής του δανείου μεγαλύτερη από 2 χρόνια, ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να ανταποκριθεί ευκολότερα στις δανειακές της υποχρεώσεις».

http://www.iskra.gr/index.php