Σαββατοκυριακο: Star Trek (2009)

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Ο James Tiberius Kirk (Chris Pine), είναι ένας τολμηρός και ριψοκίνδυνος νέος που αναζητά σκοπό στη ζωή του. Ο Spock (Zachary Quinto), μεγαλώνει στον πλανήτη Βούλκαν στιγματισμένος λόγω της (κατά το ήμισυ) γήινης καταγωγής του, είναι ο πρώτος από το είδος του που γίνεται δεκτός στην Starfleet Academy. Διαμετρικά αντίθετοι χαρακτήρες, ο Kirk και ο Spock θα είναι από τους επίλεκτους που στελεχώσουν το πλήρωμα του πιο προηγμένου διαστημόπλοιου, του USS Enterprise. Επικεφαλής ο κυβερνήτης Christopher Pike (Bruce Greenwood) ενώ μαζί τους ο γιατρός του σκάφους Leonard McCoy (Karl Urban), ο αρχιμηχανικός Montgomery Scott (Simon Pegg), η υπεύθυνη επικοινωνιών Uhura (Zoe Saldana) και το 17χρονο παιδί-θαύμα Chekov (Anton Yelchin).

Spock, Kirk, Αστρόπλοια, διάστημα... Αν οι λέξεις αυτές δεν σας λένε κάτι, τότε το κείμενο αυτό έχει πολλή δουλειά να κάνει. Αν πάλι ξέρετε περί τίνος πρόκειται, ίσως έχετε δει ήδη την ταινία και θα έπρεπε να διασαφηνίσουμε τις λεπτομέρειες, καθώς ο J.J. Abrams αποφάσισε να μεταφέρει και πάλι στη μεγάλη οθόνη την διαστημική Saga που μπορεί να περηφανεύεται πως έρχεται δεύτερη, μόνο μετά από τον μαυροφορεμένο, ασθματικό τύπο, τον Κύριο Vader.

Τι και αν η επιτυχία του τηλεοπτικού (και εξαιρετικού παρεμπιπτόντως) BattleStar Gallactica, έκανε τους παραγωγούς να καθυστερήσουν το Star Trek; Το μεράκι της παραγωγής και.. τα λεφτά δεν κρύβονται και αν η ταινία αρχίζει κάπως ανορθόδοξα: ενώ απευθύνεται κυρίως στους μουτζαχεντίν της τηλεοπτικής σειράς, πιάνει την ιστορία από την αρχή, από τη γέννηση δηλαδή του Kirk και την ανταρσία του Spock, για να καταλήξει στη πρώτη μεγάλη μάχη που δίνουν από κοινού και στη γέννηση της διάσημης φιλίας τους, που στη συνέχεια τους έφερε στα πέρατα του διαστήματος, έτσι για να τους μάθεις και εσύ ο ανίδεος.

'Born to be wild' και χωρίς πατέρα ο ένας, ημιάνθρωπος, ημιεξωγήινος με περισσότερους συναισθηματισμούς από όσους θα επέτρεπαν οι γνήσιοι εξωγήινοι ο άλλος, οι δύο ήρωες μοιάζουν να μην έχουν συναισθηματική στέγη και έτσι κατατάσσονται στο στρατό, όπου η πειθαρχία και η ομαδικότητα πέφτει σαν ασβέστης και καλύπτει τα προσωπικά τους issues. Και όταν στην πρώτη πτήση του Star Trek τα πράγματα, σκουραίνουν και το αστρόπλοιο κινδυνεύει, ο ένας θα βάλει την τόλμη του και ο άλλος την ευφυΐα του, για να γεννηθεί ένα δίδυμο ηγετών...

Το καλό με το «Star Trek» είναι ότι πέρα από εξαιρετικά οπτικά και ηχητικά εφέ, τη σφιχτή, αγχωτική - άνθρωποι που τρέχουν και η κάμερα τους κυνηγά χωρίς να νετάρει - σκηνοθεσία του Abrams, δε παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά και έτσι μας προσφέρει μια scifi extravaganza, με μπόλικα χιουμοριστικά στιγμιότυπα, που χρωματίζουν τους αρχικά γκριζωπούς και μονόχνοτους χαρακτήρες του και τους φέρνουν δίπλα μας στην αίθουσα, να ανησυχούν μαζί σου όταν από το cockpit παρατηρείς τα εξωγήινα πυρά να σκίζουν τη σάρκα του USS Enterprise. Οι ερμηνείες των βασικών πρωταγωνιστών στέκονται στο ύψος που τους επιτρέπει το budjet και είναι ανεκτές, χωρίς να υπερβαίνουν την ανθρώπινη υπόστασή τους και ο πληγωμένος πατριώτης εξωγήινος κακός που έρχεται από το μέλλον για να καταστρέψει το σύμπαν, μέσα στη γραφικότητα των φωνασκιών του, καταντάει ισορροπημένα απειλητικός και.. συμπαθής, όταν αποκαλυφθούν τα κίνητρά του.

Εν κατακλείδι η ταινία μας κέρδισε (αν και 'εκτός' της Trek μυθολογίας), γιατί δεν προσποιείται κάτι που δεν είναι και δεν προσπαθεί να περάσει μηνύματα ή να πάρει τον εαυτό της πολύ στα σοβαρά. Στέκεται απλά στο ύψος των περιστάσεων, θαρραλέα μα και περήφανη να μας υπενθυμίζει πως... "η μάχη κάνει τους άντρες".