Zahra Muradi ή άλλιως όταν η ομορφιά της ζωής και η αλληλεγγύη νικούν το ρατσισμό

Λέγεται Zahra Muradi 21 ετών, μετανάστρια , που αφού θαλασσοπνίγηκε με βάρκα, από την γειτονική Τουρκία, πέρασε στην Μυτιλήνη, αναζητώντας καλύτερη μοίρα για την ίδια και το παιδί της, φιλοξενήθηκε στον καταυλισμό προσφύγων της Λέσβου εδώ και…

3 μήνες ενώ ταυτόχρονα περίμενε να γεννήσει. Όμως η μοίρα στάθηκε σκληρή γι’ αυτήν. Η νεαρή και όμορφη αυτή κυρία, έπεσε θύμα ρατσιστικής επίθεσης, προ 3ημέρου, και χτυπήθηκε αλύπητα από ρατσιστικές ομάδες με πέτρες στο στήθος, ενώ λίγες μέρες αργότερα γίνεται ρήξη αμνιακού σάκκου, και έρχεται επειγόντως, στο νοσοκομείο “Αλεξάνδρα” για να γεννήσει. Κατά την εισαγωγή της, την ενημέρωσαν ότι πρέπει να πληρώσει 1200 ευρώ για τον τοκετό και αν δεν έχει λεφτά να αφήσει κάποιο «ΑΦΜ» ώστε να μπορέσουν αργότερα, σιγά-σιγά, να πάρουν τα λεφτά.

Η αλληλεγγύη λειτούργησε. Με παρέμβαση από ντόπια γιατρό και της κίνησης “Το Χωριό του Όλοι Μαζί” η μετανάστρια μπόρεσε να γεννήσει! 

Σήμερα η Zahra Muradi βγήκε από το “Αλεξάνδρα” με το υγιέστατο παιδάκι της. (φώτο)

Η Zahra Muradi είναι μια πτυχή ενός μεγάλου προβλήματος που πυροδοτήθηκε μετά τη έκδοση ενός νόμου του υπουργείου υγείας, σύμφωνα με τον οποίο «αποκλείεται η πρόσβαση μεταναστών και ανασφάλιστων, γιατί προβλέπεται διπλασιασμός του κόστους της παροχής της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους μη έλληνες πολίτες της ευρωπαϊκής ένωσης και στους πολίτες των τρίτων χωρών». (ΦΕΚ Β 3096/23.11.12).

Ο ρατσισμός που απλώνει παντού τώρα πια τα πλοκάμια του, ακόμα και στα νοσοκομεία, δεν σταματάει με τον λιθοβολισμό, με το μαχαίρωμα, με την σφαίρα στον κρόταφο, με το λυσσαλέο χτύπημα μέχρι θανάτου, που γίνεται από τις ρατσιστικές συμμορίες. Ο ρατσισμός κρύβεται πίσω από το χρώμα και το φύλο που είναι συνήθως γυναικείο και μέσα απ’ αυτή την εγκύκλιο διαπερνάει τα ανώτερα στελέχη των διοικήσεων των νοσοκομείων, τους προϊστάμενους των λογιστηρίων και των ταμείων, τις προϊστάμενες και τις απλές νοσηλεύτριες των τμημάτων, που μέσα τους ελλοχεύει ο φόβος και η απειλή της φτώχειας, της απόλυσης και του κοινωνικού αποκλεισμού, τους ηλεκτρίζει και βγάζει κακία και κοινωνική καθυστέρηση. Βλέπουν τον εαυτό τους μέσα από τα πρόσωπα των μεταναστών. Μέσα τους λοιπόν είναι συγκαλυμμένες όλες οι αδυναμίες των ανθρώπων και όλες οι μορφές του ρατσισμού. Δηλαδή φυλετικός, θρησκευτικός, ρατσισμός φύλου, κοινωνικός ρατσισμός κ.λπ.

Με ποιο τρόπο μπορούμε να αντιδράσουμε σε αυτό το φαινόμενο;

· Ζητούμε, διεκδικούμε και παλεύουμε αγωνιστικά για την άμεση απόσυρση αυτού του εκτρωματικού – τρομοκρατικού νόμου.

· Κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από φύλο, φυλή, χρώμα, σχήμα ματιών, έχει δικαίωμα να αναζητήσει δωρεάν τις υπηρεσίες υγείας, διότι κάθε έχει αναφαίρετο δικαίωμα και πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας (ιδρυτικός νόμος του ΕΣΥ).

· Το διοικητικό, παραϊατρικό προσωπικό, οφείλει να παρέχει τις υπηρεσίες του, όπως ο νόμος ορίζει, χωρίς ρατσιστικές διακρίσεις, γιατί ο ρατσισμός είναι παιδί του φασισμού. Και ο φασισμός είναι μαύρος θάνατος για όλη την ανθρωπότητα, πολύ περισσότερο σήμερα, που ο ολοκληρωτισμός τείνει να γίνει ηγεμονική πολιτική πρόταση για τη χώρα μας.

Σαν άνθρωποι προσπαθούμε να κατανοήσουμε και να επιλύσουμε το ρατσιστικό φαινόμενο μέσα από τον πολιτισμό και την εκπαίδευση. Δηλαδή πιστεύουμε και πρέπει να αποδεχθούμε τη διαφορετικότητα του άλλου, την διαφορετική πολιτιστική, ηθική και θρησκευτική του ταυτότητα και να έχουμε ενδιαφέρον για το ξεχωριστό και το μη κατεστημένο, να κουβεντιάζουμε ακόμα και με τους φανατικούς πώς μπορούμε να προσεγγίσουμε το θέμα μέσα από ανταλλαγή απόψεων.

Πιστεύουμε ότι η υγεία και η γέννα επιβάλλεται να είναι απαλλαγμένα από εμπορευματικές σχέσεις και οι καλύτερες λύσεις είναι καλύτερες προσεγγίσεις μεταξύ των λειτουργών υγείας, του προσωπικού και των χρηστών υγείας.

Μέσα από τους απελευθερωτικούς διαλόγους μπορούμε να βάλουμε τις βάσεις για τις κοινωνικές αλλαγές και ανατροπές.

………………

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν

και χάνονται βαθιά στα περασμένα

οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν

μα όχι και το μίσος του για μένα

…….

Μα πάλι θε ν’ απλώσει σαν χολέρα

πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου

και δίπλα σου φτάσει κάποια μέρα

αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου

(Μπ. Μπρέχτ)

lesvosnews.net