Μπορείς να προπονείσαι μετά μουσικής αλλά μην περιμένεις αποτελέσματα

Η προπόνηση με τα ακουστικά στα αυτιά είναι λίγο πιο περίπλοκη από το χοροπηδάω ή τρέχω στο ρυθμό της μουσικής

Περίπου από την εποχή που χτυπούσαν τα τύμπανα στη ζούγκλα και μάζευες καρπούς από τα δέντρα για να μεγαλώσεις τα μωρά σου είναι γνωστό ότι μουσική έχει αυτό το κάτι που κάνει το σώμα σου να θέλει να ακολουθήσει στον ίδιο ρυθμό.

Αυξάνει το beat; Χοροπηδάς πιο γρήγορα. Μειώνεται; Ακολούθως. Που σημαίνει ότι μουσική και γυμναστική κάπως σχετίζονται ή κάπως θα μπορούσαν να συνδυαστούν.

Αυτό βέβαια είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από το γεμίζεις το mp3 με τραγούδια και φεύγεις για προπόνηση, βάζεις τα ακουστικά και τρέχεις στο διάδρομο, κάνεις squat στο κλουβί και κουνάς το κεφάλι σου αριστερά δεξιά σαν χαζοχαρούμενο ή κάνεις πάγκο και πας την μπάρα πάνω κάτω σαν καρτούν.

Είναι λογικό να θες να κάνεις διάδρομο χωρίς τη βαρεμάρα  του διαδρόμου, να θες κάνεις ελεύθερα χωρίς να μετράς επαναλήψεις. Είναι λογικό, επίσης, να πηγαίνεις γυμναστήριο μετά τη δουλειά και να θες να χαλαρώσεις.

Άλλο, όμως, το να σε παρακινεί η μουσική και άλλο το να ακούς μουσική όταν κάνεις προπόνηση.

Το οποίο μας φέρνει στο θέμα του κειμένου, την εξακριβωμένη σχέση μουσικής και προπόνησης. Οι έρευνες λένε ότι τα bpm -γνωστά περισσότερο από την ηλεκτρονική μουσική- πρέπει να ταιριάζουν με τον καρδιακό ρυθμό του αθλητή.

Σε ποδηλάτες αυτό σημαίνει έως και 7% λιγότερη κατανάλωση οξυγόνου συγκρίνοντας με μουσική υποβάθρου. Στο διάδρομο μπορεί να σημαίνει και 10% μείωση στη συνολική προσπάθεια.