Αι χασου μυρμηγκακι!

Επιτέλους, μετά από τέσσερα χρόνια γύρισα από το διαπλανητικό μου ταξίδι. Επέστρεψα την ώρα που η τηλεόραση μετέδιδε το διάγγελμα Σαμαρά. Βγήκε ο Σαμαράς (γρήγορα κατάλαβα ότι είναι πρωθυπουργός της χώρας μας) και θριαμβολογούσε! Προς στιγμήν, βλέποντας τον, μου δόθηκε η εντύπωση πως η Ελλάδα κινείτε με ρυθμούς ανάπτυξης του 10% τουλάχιστον, ότι οι αυξήσεις των μισθών δεν έχουν προηγούμενο και ότι η παγκόσμια οικονομία υποκλίνεται στη χώρα μας!  Το αίσθημα ικανοποίησης που μου δημιουργήθηκε δεν έχει προηγούμενο,  «βρε μπράβο η Ελλαδίτσα μας» σκέφτηκα  «πόσα πολλά κατάφερε μέσα σε τέσσερα χρόνια!» Ικανοποιήθηκα που επιτέλους έφτασε η στιγμή που ο Έλληνας θα φάει με χρυσά κουτάλια, που θα πάρουμε την ηγεμονική θέση που μας αξίζει πάνω στη γη!

Κάθισα αναπαυτικά λοιπόν στον καναπέ της αστρικής βάσης κι' άρχισα να παρακολουθώ προσεκτικά. Όμως, όσο πέρναγε η ώρα και συνέχιζε να μιλάει, τόσο προσγειωνόμουν στην πραγματικότητα. Γρήγορα κατάλαβα ότι ο λόγος όλων αυτών των θριαμβευτικών κραυγών ήταν γιατί πήραμε μια «δόση»! «Ε» σκέφτηκα «δεν πειράζει, μας χρώσταγαν και μας δίνουν πίσω χρήματα, καλό είναι και αυτό.»  Όμως σιγά-σιγά κατάλαβα πως δεν δίνανε πίσω χρωστικά αλλά μας δίνουν δανικά! Και ο Σαμαράς πανηγύριζε γιατί δανειζόμαστε! Μας δίνουν δανεικά και γι’ αυτό θριαμβολογούσε!  Εγώ έλλειπα τέσσερα χρόνια, ο Σαμαράς έχασε την επαφή με την πραγματικότητα!

Στράφηκα στον επίγειο συνεργάτη της αστρικής βάσης που καθόταν δίπλα μου και τον ρώτησα: «και ο Ελληνικός λαός Κύριε, έχει χάσει τα λογικά του; είναι το ίδιο ευχαριστημένος; θριαμβολογεί το ίδιο με τον πρωθυπουργό του;» Γύρισε με κοίταξε με βλέμμα παγωμένο και μου απάντησε: «ο Ελληνικός λαός λέει, πως όταν ο λύκος χαίρετε τα πρόβατα πρέπει να ανησυχούν».

Κοίταξα γύρω μου και αντιλήφθηκα πως καθόμουν  πια στον καναπέ του σπιτιού μου, η αστρική βάση είχε χαθεί και στη θέση του συνεργάτη μου ήτανε η γυναίκα μου,  όλες οι αναμνήσεις μου από τα διαπλανητικά ταξίδια έσβησαν, το μυαλό μου είχε κολλήσει μόνο σε μια παλιά τηλεοπτική φράση του Λαζόπουλου:  «ΑΙ ΧΑΣΟΥ ΜΥΡΜΗΓΚΑΚΙ».  

"καναπεδάτος"