E-mail επικοινωνίας: kanapedatosblogspot@yahoo.gr

Ελληνικες οικογενειακες επιχειρησεις κολοσσοι που κατερευσαν

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012








Αυτοί είναι οι εγχώριοι οικογενειακοί όμιλοι που χάθηκαν στη σκόνη του κραχ και οι οικογενειακές εκείνες επιχειρήσεις που την τελευταία διετία έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Eταιρείες που ενώ ήταν στο παρελθόν ακμαίες και ισχυρές, σήμερα βρίσκονται μεταξύ φθοράς, αφθαρσίας, άρθρου 99 ή ακόμα και χρεοκοπίας.

Το Πρώτο Θέμα παρουσίασε τις ελληνικές «παραδοσιακές» οικογένειες με δυναμικό παρών στην οικονομική ζωή του τόπου που τώρα καταρρέουν.



PETZETAKIS

Ο άρχοντας των πλαστικών έγινε φυγάς

Υπήρξε φίλος με την επιχειρηματική και πολιτική ελίτ της χώρας. Αστός, μπον βιβέρ, γλυκομίλητος άνθρωπος, με αγάπη στην καλή ζωή, τις «ακριβές» γυναίκες, τα σπορ αυτοκίνητα κι όλα αυτά που θα ποθούσε ο καθένας. Με μία διαφορά όμως: ο κ. Γιώργος Πετζετάκις δεν τα ποθούσε απλά, τα είχε κιόλας. Ωσπου με βίαιο τρόπο τα έχασε πριν από 15 ημέρες. Ο φίλος και συνεργάτης του βιομηχάνου κ. Χάρης Λαμπρόπουλος, στα τέλη του 2011, όταν και τον πρωτοσυνέλαβαν για χρέη προς το Δημόσιο, δήλωνε αγανακτισμένος στο «ΘΕΜΑ»: «Ο Γιώργος δεν είναι δα και ο φοροφυγάς που κάποιοι θέλουν να παρουσιάσουν. Δεν είναι δα και ο… Ρωχάμης». Ποιος θα του το ’λεγε πως λίγους μήνες αργότερα ο κολλητός του φίλος, στο όνομα του οποίου έπινε νερό και ορκιζόταν, θα αντέγραφε τον διαβόητο κακοποιό. Φυγάς δεκάδες φορές ο Βαγγέλης Ρωχάμης, φυγάς λοιπόν εδώ και μία εβδομάδα ο πάλαι ποτέ άρχων των πλαστικών σωλήνων.

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που με την ανακοίνωση της δεκαετούς ποινής φυλάκισης χωρίς αναστολή του επιχειρηματία για χρέη 4 εκατ. ευρώ προς το κράτος έλεγαν πως ήταν θέμα ωρών η παρουσίασή του στην Αστυνομία. . Κι όμως, για μια ακόμη φορά ως και οι στενότεροι συνεργάτες και φίλοι του κ. Πετζετάκι διαψεύστηκαν. Το αγαπημένο παιδί της κοσμικής και επιχειρηματικής Αθήνας εδώ και εβδομάδες είναι εξαφανισμένο από προσώπου Γης.

Δύσκολα μπορεί εξάλλου να πιστέψει κανείς πως από μια περιουσία που άγγιζε περί τα 100 εκατ. ευρώ, με πολλά ακίνητα σε όλη την Αττική, κότερα, χρυσαφικά και σκάφη, δεν έχει μείνει τίποτα. Αν και ήταν γνωστή η ροπή του businessman στην πολυτέλεια, και πολύ περισσότερο της συζύγου του Ντονατέλας και ζούσαν σε ένα εκπληκτικό παλιό αρχοντικό στην Κηφισιά, με γήπεδα μπάσκετ και τένις, κανείς δεν πιστεύει πως αυτή τη στιγμή δεν έχει κάπου κρυμμένα τα απαραίτητα 4 εκατ. ευρώ τα οποία θα τον βγάλουν από τη δύσκολη θέση. Κι όμως, η περυσινή εξομολόγηση του κολλητού του κ. Πετζετάκι, κ. Λαμπρόπουλου, ίσως και να λύνει εν μέρει το μυστήριο αυτό. «Ο Γιώργος έφτασε στο σημείο να εκποιήσει προσωπικά περιουσιακά στοιχεία για να στηρίξει την εταιρεία και να πληρώσει το προσωπικό. Το πρόβλημα όμως των χρεών προς το κράτος δημιουργήθηκε από μια εταιρεία με την οποία ο όμιλος Πετζετάκις βρίσκεται εδώ και ενάμιση χρόνο σε δικαστική εκκρεμότητα: την ελβετική Javes Services, η οποία είχε τάξει ένεση ρευστότητας 300 εκατ. δολαρίων, όμως ξεγέλασε τον επιχειρηματία», τονίζει ο κ. Λαμπρόπουλος.

SATO

Από τον Αρη στον… Πλούτωνατης κρίσης

Η εταιρεία που συνδέθηκε με τη Θεσσαλονίκη, η φίρμα της οποίας ταυτίστηκε όσο καμιά άλλη με τη μεγάλη ομάδα μπάσκετ του Αρη, των Γκάλη και Γιαννάκη τη δεκαετία του ’80, βραβεύτηκε για την καινοτομία της το 1987 και θεωρούνταν το 10 το καλό, σήμερα βρίσκεται στη δύσκολη θέση να έχει καταθέσει πρόταση υπαγωγής της στο άρθρο 99. Οταν πριν από 44 χρόνια ο κ. Σωτήρης Θεοδωρίδης κατέβηκε από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, ήταν αποφασισμένος να πετύχει το στοίχημα που είχε βάλει με τον εαυτό του, ότι θα κάνει δηλαδή το brand SATO συνώνυμο των επίπλων γραφείου. Παρόλο που ο πατέρας του Κωνσταντίνος Θεοδωρίδης ήταν επιφυλακτικός απέναντι σε αυτό του το εγχείρημα, εκείνος πήρε το ρίσκο – όπως έκανε και αργότερα με την Pasal. Κι έτσι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα οι περισσότερες επιχειρήσεις, αλλά και αρκετοί ιδιώτες, είχαν εξοπλίσει τα γραφεία τους με έπιπλά του. Ηταν 2008 όταν ο κ. Σωτήρης Θεοδωρίδης πήρε την απόφαση να παραδώσει το τιμόνι της εταιρείας στον γιο του Γιώργο και να στραφεί προς νέα αντικείμενα, όπως είναι τα εμπορικά κέντρα. Απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών και με σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης, ο κ. Γιώργος Θεοδωρίδης μαθήτευσε στο πλευρό του πατέρα του μέχρι να αναλάβει τη θέση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας. Ολοι μιλάνε για έναν πολύ αριστοκρατικό νεαρό, αληθινό κολεγιόπαιδο, με εξαιρετική ευγένεια και στυλ. Μόνο που εκείνος ανέλαβε την εταιρεία σε μία από τις πιο δυσχερείς οικονομικές συγκυρίες.

Το 2007 οι πωλήσεις του γκρουπ SATO έφταναν τα 100 εκατ. ευρώ, πάνω από 650 άτομα απασχολούνταν σε αυτήν, ενώ είχε πατήματα και σε τρίτες χώρες. Παράλληλα ο κ. Σωτήρης Θεοδωρίδης ανακοίνωνε μεγαλεπήβολα σχέδια στα εμπορικά κέντρα με τη δημιουργία του «Athens Heart». Ενός mall του οποίου η τύχη από την αρχή φάνηκε πως θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη, λόγω της μεγάλης κρίσης που ήδη έκανε αισθητή την παρουσία της στη χώρα μας και που για έναν περίεργο λόγο, ενώ όλοι πίστευαν πως πρώτο αυτό θα παρουσίαζε προβλήματα λόγω αυτής της συγκυρίας, η SATO -έστω και για λίγο, όπως λένε οι κακές γλώσσες- το πρόλαβε. Αν μπορεί να προσδιοριστεί ο κατήφορος που πήρε η SATO από κάτι, αυτό είναι η λέξη «ντόμινο». Τα πρώτα δείγματα του κραχ αφορούσαν μια σειρά από σήματα της βορειοελλαδίτικης οικογένειας, όπως τα Bo Concept, ENTOS, Maison Coloniale, Divani & Divani. Το αξιοπερίεργο, όμως, ήταν πως ενώ η επιχείρηση βούλιαζε, την ίδια στιγμή ο κ. Θεοδωρίδης έριχνε χρήμα σε μεγαλεπήβολα σχέδια εμπορικών κέντρων. Πολλοί, λοιπόν, είναι εκείνοι που θεωρούν θέμα χρόνου τη μετακύλιση του προβλήματος SATO και στη συγγενή Pasal Development, την εταιρεία διαχείρισης του «Athens Heart». Ενα εμπορικό κέντρο το οποίο επί δύο χρόνια βάζει και βγάζει πωλητήρια, ενώ προβλήματα δημιουργήθηκαν και ως προς μια επένδυση που ήθελε να υλοποιήσει στη Νέα Λάμψακο, ύψους 20 εκατ. ευρώ. Βέβαια δεν είναι λίγοι εκείνοι που λένε πως δεν είναι δυνατόν η SATO να ζητά προστασία από τους πιστωτές της δίχως να έχει κάποιο πλάνο και για τις άλλες δραστηριότητες των μελών της οικογένειας Θεοδωρίδη, όπως το «Athens Heart» και η επένδυση στην ενέργεια με τη SATO Energy. Μάλιστα οι πιστωτές κάνουν λόγο για προσπάθεια αναδιάρθρωσης της εταιρείας επίπλων που εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια όχι για να εξασφαλίσει κεφάλαια σωτηρίας προς αυτήν, αλλά για να μετακυλίσει χρήματα προς άλλες επενδύσεις εκτός εταιρείας.

.lak

Πίσω από τα σίδερα της φυλακής ο Λάκης Γαβαλάς

«Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες», λέει ο λαός μας. Και είναι αλήθεια πως αν και κανείς δεν το περίμενε, ο Λάκης Γαβαλάς αποδεικνύεται ισχυρή προσωπικότητα αντέχοντας πίσω από τα σίδερα εδώ και μήνες. Αν ένας επιχειρηματίας αντανακλά με την παρουσία του τις χαρούμενες και ανέμελες ημέρες της Ελλάδας, αυτός είναι ο εκκεντρικός πρώην χορευτής Λάκης Γαβαλάς. Οπως, όμως, συμβαίνει με κάθε καλό πάρτι που σέβεται τον εαυτό του, και ο Λάκης οργάνωνε πάντα τα πιο εντυπωσιακά πάρτι στο σπίτι του στη Φτελιά στη Μύκονο, έτσι και αυτό της χώρας μας κατέληξε σε ένα οδυνηρό hangover εξαιτίας της κρίσης χρέους. Ακόμα και η ψυχή του πάρτι, ο Λάκης Γαβαλάς, που κάποτε μετρούσε στη συλλογή του με τις πανάκριβες τσάντες Hermes, μετρά πληγές. Για την ακρίβεια, το μεγάλο του δημιούργημα, η .LAK, έβαλε τίτλους τέλους, με τον ίδιο να οδηγείται στον Κορυδαλλό και την οικογένειά του να έχει ρημάξει, αφού μέχρι και η αδελφή του Νότα οδηγήθηκε με χειροπέδες στον ανακριτή για υπόθεση φοροδιαφυγής 5 εκατ. ευρώ. Για όσους γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις στη .LAK, είναι γνωστό πως ο Λάκης Γαβαλάς σπάνια ασχολούνταν με το operational σκέλος των δραστηριοτήτων. Ηταν ο άνθρωπος που έβλεπε τα σχέδια, μιλούσε με τους ξένους προμηθευτές και κάθε μεσημέρι έτρωγε το φαγητό που μαγείρευε ειδικά γι” αυτόν η μαγείρισσα της εταιρείας, σερβιρισμένο σε πανάκριβα πιάτα με αναμμένα κεριά και μετακινούνταν με Rolls Royce. Βασισμένος ο όμιλος σε μια οικογενειακή δομή, όπου ο ίδιος ο επιχειρηματίας και συγγενικά του πρόσωπα (η αδελφή του Νότα και ο γαμπρός του Κώστας Πανουσόπουλος) είχαν τον πρώτο λόγο, ο Λάκης Γαβαλάς είχε επικεντρωθεί στο μάρκετινγκ, στις σχέσεις με τους διεθνείς οίκους μόδας όπως οι Burberry, Dolce & Gabbana, Dsquared και το σχέδιο ρούχων και κοσμημάτων. Τα «απεχθή», όπως τα ανέφερε, οικονομικά τα άφηνε για άλλους και, όπως φάνηκε από την ιστορία, τελικά την πάτησε. Η πορεία της .LAK, πάντως, ήταν προδιαγεγραμμένη. Ηδη από το 2009 είχαν ξεκινήσει οι πρώτοι τριγμοί, καθώς η πτώση των πωλήσεων σε συνδυασμό με τη μεταφορά του ομίλου σε ιδιόκτητες εγκαταστάσεις φόρτωσαν τους λογαριασμούς της εταιρείας με υπέρογκες δαπάνες. Η ραγδαία πτώση της κατανάλωσης -μέχρι και 40%- μέσα στη διετία 2009-2010 ήταν η θρυαλλίδα των αρνητικών εξελίξεων: ήταν η εποχή που η .LAK αποφάσισε να κλείσει μαγαζιά της σε περιοχές όπως η Γλυφάδα και η Πάτρα και να παγώσει την ανάπτυξή της σε Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, ΗΠΑ και Ιαπωνία.

BABIS VOVOS

Κατέρρευσαν οι πύργοι του Βωβού

Ηταν μια ανέμελη οικογένεια κατασκευαστών. Οι ιδιοκτήτες της ομάδας μπάσκετ του Αμαρουσίου, που λάτρευαν όσο τίποτε άλλο τα μπουζούκια, τις παρέες με το τζετ σετ της χώρας, τα ράλι και τη Μύκονο, οι άνθρωποι που χάρη σε μια σειρά ευνοϊκών γι’ αυτούς ρυθμίσεων μετέτρεψαν τη λεωφόρο Κηφισίας σε «Βωβούπολη», δηλαδή μια βαλκανική Νέα Υόρκη. Η οικογένεια του Μπάμπη Βωβού βασίστηκε στο όνειρο του κάθε Ελληνα: τις κατασκευές. Και πραγματικά τα κατάφερε. Μέχρι που η πρόσφατη κρίση τής χτύπησε την πόρτα. Η απόφαση πολλών επιχειρήσεων να ξενοικιάσουν τα γραφεία που η «Μπάμπης Βωβός» νοίκιαζε σε αυτές για χρόνια, το τσουνάμι που ακολούθησε την τραγική οικονομική κατάσταση της Ελλάδας στον κλάδο του real estate και μια σειρά ατυχών επιλογών όπως ο Βοτανικός οδήγησαν την εταιρεία στον προθάλαμο του άρθρου 99. Αν έλεγε κάποιος πριν από πέντε χρόνια πως ο συνήθως υπερόπτης και εστέτ Μπάμπης Βωβός των εκατομμυρίων, του οποίου τα παιδιά ήταν ικανά να πάνε για ένα short weekend στο Ντουμπάι και ζούσαν στις μεζονέτες με την εσωτερική πισίνα που τους είχε χτίσει, θα ζητούσε προστασία έναντι των πιστωτών του, θα τον περνούσαμε για τρελό. Κι όμως, η εταιρεία αυτή τη στιγμή δεν έχει καν τη δυνατότητα να καταβάλει μισθούς και αποζημιώσεις ύψους 5 εκατ. ευρώ στους εργαζομένους της, έχει διατηρήσει μόλις 30 υπαλλήλους, όταν πριν από λίγο καιρό είχε περίπου 300, και παλεύει για να βγει από τη δύσκολη θέση. Ακόμα και ο γνωστός για την αγάπη του στην καλή ζωή και τα ράλι Αρης Βωβός (με διακρίσεις σε εθνικό επίπεδο, μεταξύ άλλων, και στο Ράλλυ Ακρόπολις) έχει κλειστεί στον δικό του κόσμο, έχει διακόψει τις κοινές εξόδους στα μπουζούκια με τη σύζυγό του Βίκυ και η μόνη πολυτέλεια που επιτρέπει στον εαυτό του είναι το γκολφ. Μάλιστα η οικονομική κρίση που χτύπησε την οικογένεια πριν από δύο χρόνια έφερε κρίση και στη σχέση του με τη σύζυγό του. Το ζευγάρι είχε φτάσει πολύ κοντά στο διαζύγιο, ενώ άφησαν το υπέροχο σπίτι τους στο Κεφαλάρι και ζουν σε ένα άλλο που νοίκιασαν στην Πολιτεία. Το ίδιο συμβαίνει και με την πάντοτε κοσμική αδελφή του Αντα, η οποία έχει σταματήσει εδώ και καιρό να προκαλεί τα βλέμματα με τα υπερβολικά της ψώνια, ή με την προσωπική της ζωή (υπήρξε εποχή που τα περιοδικά δεν κυκλοφορούσαν αν δεν είχαν φωτογραφία της Αντας με τον αγαπημένο της τότε, πλαστικό χειρουργό Ζήση Μπουκουβάλα, που αργότερα παντρεύτηκε την Αλκηστη Πρίνου). Στον αντίποδα των δύο, η τρίτη αδελφή τους, η πάντοτε μετρημένη Ναταλί, δικαιώνεται για τους χαμηλούς τόνους που ανέκαθεν κρατούσε δουλεύοντας στην οικογενειακή επιχείρηση. Το μεγάλο χαστούκι για την αυτοκρατορία του Μεσσήνιου Μπάμπη Βωβού ήρθε το 2010, όταν δηλαδή φάνηκε το αδιέξοδο σε σχέση με το εμπορικό κέντρο του Βοτανικού. Η χρονοτριβή του Συμβουλίου της Επικρατείας (ακύρωσε έπειτα από προσφυγή κατοίκων την ανέγερση του mall) αλλά και η αναπροσαρμογή των σχεδίων της ΠΑΕ Παναθηναϊκός προκάλεσαν καθυστερήσεις στον σχεδιασμό του γκρουπ. Κι ας έλεγε εδώ και δύο χρόνια δεξιά κι αριστερά πως το project «είναι ζωντανό» τόσο για χρηματιστηριακούς όσο και για λόγους επιβίωσης. Επίσης και πολυεθνικές επιχειρήσεις όπως οι Wind, MediaMarkt και άλλες αποχώρησαν από τα κτίρια που νοίκιαζαν στην κατασκευαστική, δημιουργώντας σημαντικές τρύπες. Ο Μπάμπης Βωβός έκανε τα πρώτα του βήματα στην περιοχή της Μεσσηνίας. Ο πατέρας του, προκειμένου να έχει ένα καλό μέλλον, τον πίεζε τότε να γίνει αγροφύλακας, όμως ο επιχειρηματίας, που είχε άλλα όνειρα για τη ζωή, σπούδασε τελικά στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Καθοριστική στην πορεία του υπήρξε η δεκαετία του ’80. Επειτα από επαφές που είχε σε ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία αποφασίζει να φέρει πρώτος στην Ελλάδα τις κατασκευές από γυαλί. Επίσης, διαβλέποντας το πήξιμο του κέντρου της Αθήνας, ξεκινά κατασκευές επί της λεωφόρου Κηφισίας. Και τα καταφέρνει χάρη στις ικανότητές του αλλά και τις πολιτικές διασυνδέσεις που είχε. Η μεταφορά του συντελεστή δόμησης μετέτρεψε την εταιρεία σε κολοσσό, ενώ δεν είναι τυχαίο πως πλέον το Μαρούσι ονομάζεται «Βωβούπολη». Από το 2000, ο Αρης Βωβός προσπαθεί να πάρει τη σκυτάλη, ωστόσο ο πατέρας του εξακολουθεί να έχει παντού τα μάτια του. Πολλοί είναι αυτοί μάλιστα που θυμούνται τον Μπάμπη Βωβό να προσβάλλει ακόμα και ανοιχτά τον γιο του όταν προσπαθεί να αρθρώσει λόγο για δουλειές. Κι αυτό διότι ο Μπάμπης Βωβός ένιωθε πως είχε το αλάθητο. «Ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις», συνήθιζε να λέει, προφανώς αυτάρεσκα για τις δικές του επιχειρηματικές δυνατότητες. Σήμερα πάντως ο αυτοκράτορας των κατασκευών βρίσκεται κλεισμένος στο σπίτι του στο Παλαιό Ψυχικό, σκεπτόμενος τα λάθη που έκανε, αλλά και βλέποντας την κρίση να ρημάζει το δημιούργημά του. Τους πύργους που έχτιζε στην «άμμο» μιας χώρας που λέγεται Ελλάδα.

BODYLINE

Ο όμιλος που αδυνάτισε από την κρίση

Το πρώτο Bodyline ξεκίνησε τη λειτουργία του στις 14 Σεπτεμβρίου του 1968. Hταν η εποχή που το πρότυπο της «γεμάτης» καλλονής παραχωρούσε τα σκήπτρα στην Tουίγκι. Tα αδύνατα αλλά γυμνασμένα μοντέλα ήταν πια in, ενώ η επιστήμη τόνιζε τη σχέση υγείας και λεπτής σιλουέτας. Eτσι, τα Bodyline του κ. Λέοντα Λεβή σημείωσαν τεράστια επιτυχία. Στην ακμή του ο όμιλος διέθετε 30 studios στην Eλλάδα, από την Ξάνθη μέχρι τα Xανιά, και 3 στην Kύπρο. Aπασχολούσε, δε, σε μόνιμη βάση 1.700 άτομα, τα οποία τις περιόδους αιχμής ξεπερνούσαν τα 2.000. Ολα αυτά μέχρι που η κρίση οδήγησε τους Ελληνες σε πιο… φυσικές δίαιτες. Αποτέλεσμα του κραχ λοιπόν ήταν η Bodyline των Λέοντα και Εσθήρ Λεβή να χρωστάει στο κράτος μεγάλα ποσά και ο επιχειρηματίας στα 70 του χρόνια να περάσει μερικές ώρες στα κρατητήρια. Τα χρέη του ανέρχονταν στις 625.663,47 ευρώ. Το ποσό που χρωστά προέρχεται, σύμφωνα με πληροφορίες, κυρίως από ΦΠΑ που δεν αποδόθηκε. Το 2009 είχε προχωρήσει σε διακανονισμό, ο οποίος έληξε τον Οκτώβριο, χωρίς ο επιχειρηματίας να ανταποκριθεί. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Λεβή έχει χάσει ήδη σχεδόν τα μισά από τα περίπου 30 κέντρα αδυνατίσματος που διέθετε, ενώ μέσα στο επόμενο τετράμηνο οι οφειλές και τα χρέη του αναμένεται να εκτοξευτούν σε πάνω από 15 εκατ. ευρώ.

FENA

Χειροπέδες για την grande dame της Θεσσαλονίκης

Αναστάτωση επικράτησε πέρυσι στην κοσμική Θεσσαλονίκη όταν αποκαλύφθηκε πως η άλλοτε «σιδηρά κυρία» της τοπικής μόδας, η ιδιοκτήτρια των γνωστών καταστημάτων FENA Φάννυ Κάτσου, ήταν το πρόσωπο πίσω από τη λιτή ανακοίνωση του ΣΔΟΕ που ανέφερε την πρώτη αυτόφωρη σύλληψη βάσει του νέου νόμου για οφειλές ΦΠΑ προς το κράτος. Η 62χρονη που οργάνωνε επιδείξεις μόδας στις οποίες συμμετείχαν γνωστά μοντέλα και είχε έντονη κοινωνική και φιλανθρωπική δράση και υψηλές γνωριμίες στη Βόρεια Ελλάδα (το μάρκετινγκ της FENA είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο πρωτοτυπίας που πλήρωνε τα αεροπορικά εισιτήρια πελατών από την Αθήνα για τη Θεσσαλονίκη, όπως και τη μεταφορά τους από το αεροδρόμιο, προκειμένου να ψωνίσουν από το μαγαζί της). Κατηγορήθηκε από το ΣΔΟΕ σε βαθμό κακουργήματος για μη απόδοση ΦΠΑ ύψους 400.000 ευρώ κατά το διάστημα Απριλίου – Αυγούστου 2011. Τα προβλήματα της FENA εδώ και καιρό ήταν γνωστά. Η άλλοτε κραταιά εταιρεία ένδυσης που εκπροσωπούσε στη Μακεδονία διάσημα σήματα όπως τα Escada, Betty Barclay, Gerry Weber και Tommy Hilfiger βρισκόταν ένα βήμα πριν από την καταστροφή, καθώς όλα έδειχναν πως είτε θα οδηγούνταν στο άρθρο 99 για προστασία από τους πιστωτές της είτε στην πτώχευση λόγω της κρίσης. Η άλλοτε ανθούσα επιχείρηση της Θεσσαλονίκης, που πήρε το όνομα της από τη δημιουργό της (Φάννυ – FENA), αδυνατώντας να αντεπεξέλθει στις οικονομικές της υποχρεώσεις, προσέφυγε στο Πρωτοδικείο της πόλης στις 10 Μαρτίου 2011 καταθέτοντας αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99. Η ενασχόληση της κυρίας Κάτσου με το εμπόριο ξεκίνησε το 1972, όταν δημιούργησε δύο καταστήματα στην Καλαμάτα, όπου ο σύζυγός της εργαζόταν ως γιατρός. Από μικρή είχε μέσα της το μικρόβιο του εμπορίου και της ένδυσης, ο πατέρας της, άλλωστε, διέθετε στη Θεσσαλονίκη βιοτεχνία ρούχων. Ετσι, μεγάλωσε μέσα στα υφάσματα και τα ραφτικά. Το 1978 μετακομίζει με τον σύζυγό της στη Θεσσαλονίκη και ανοίγει στο Ωραιόκαστρο τη δική της βιοτεχνία με την επωνυμία FENA. Τo 1985 εγκαταλείπει την παραγωγή και περνά στη χονδρική μέσω αντιπροσώπευσης γνωστών γερμανικών οίκων. Κοινωνικά η επιχειρηματίας συμμετείχε στον γνωστό για τις κοσμικές παρουσίες της γυναικείας ελίτ της Θεσσαλονίκης σύλλογο υπέρ των καρκινοπαθών «Στοργή». Φίλες της ήταν οι γνωστές Θεσσαλονικιές κυρίες Τίμη Μπακατσέλου και Δέσποινα Πορτοκάλη.

ELITE

Πάτησε την μπανανόφλουδα της κρίσης

Υπήρξε η μεγαλύτερη ελληνική παπουτσοβιομηχανία, με μεγάλη ανάπτυξη και επιτυχίες. Το 2008, μάλιστα, βραβεύτηκε στο Vigevano της Βορείου Ιταλίας ως μια εκ των κορυφαίων επιχειρήσεων στον κλάδο της. Ο λόγος για την οικογενειακή εταιρεία Elite του πολύ καλού επιχειρηματία κ. Δημήτρη Χριστοδουλάτου. Ενός επιχειρηματία που υπήρξε ένα από τα πρώτα θύματα της κρίσης στα μέσα του 2009 λόγω του τραβήγματος του χαλιού που του επιφύλαξαν οι πιστωτές του. Σύνθημα του ίδιου και της εταιρείας του είναι «η άνεση επί ποδός». Για να κατακτήσει όμως αυτή την «άνεση», ο κ. Χριστοδουλάτος, πρόεδρος της βιομηχανίας Elite, δεν πέρασε και πολύ «άνετα». Χρειάστηκε δουλειά, κόπο και αγωνία. Η πρώτη οικογενειακή επαφή με τον χώρο της υπόδησης έγινε λίγο μετά τον πόλεμο. Ηταν η δεκαετία του ’50, όταν ο πατέρας του επιχειρηματία, ωθούμενος από την εσωτερική μετανάστευση, έφυγε από την πατρίδα του -την Κεφαλονιά- για την Αθήνα. Εκεί, χωρίς κανένα εφόδιο, θα μάθει την τέχνη του παπουτσή. Γρήγορα, χάρη στο μεράκι του, θα γίνει ο καλύτερος παντοφλοποιός της Αθήνας. Σύντομα ο κ. Χριστοδουλάτος αποφασίζει ποιο θα είναι το μέλλον του. Οι δύο του αδελφές δεν θέλησαν να ασχοληθούν με τον κλάδο υπόδησης κι έτσι το 1975, τελειώνοντας τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, μπαίνει αμέσως στη δουλειά. Είναι μόλις 23 ετών και ο πατέρας του έχει φτάσει ήδη τα 68, οπότε χρειάζεται κάποιον στο πόδι του. Η διετία 1978-1980 είναι η πιο δυναμική για τον νεαρό τότε επιχειρηματία, ο οποίος αποφάσισε να συνεταιριστεί με τον φίλο και συνεργάτη του κ. Ζαχαρά. Η εταιρεία στράφηκε και στον χώρο της λιανικής, με δικά της σημεία πώλησης, αξιοποιώντας τη μέθοδο του franchising. Στην ακμή της τα σημεία πώλησης έφτασαν περίπου τα 40, ενώ η Elite προχώρησε σε επενδύσεις και προς την Ανατολική Ευρώπη (Λιθουανία) αλλά και τη Μέση Ανατολή (Ντουμπάι). Παράλληλα, η Elite έφερε στην Ελλάδα τη φίρμα Bata, που αποτελεί έναν παγκόσμιο ηγέτη στον χώρο της υπόδησης, διαθέτοντας 9.000 καταστήματα.

ΑΤΛΑΝΤΙΚ

Ο «Ατλας» που τελικά λύγισε

Ενα ακόμα λουκέτο προστέθηκε πριν από μερικούς μήνες στο ζοφερό σκηνικό της ελληνικής οικονομίας. Οι κακοί χειρισμοί ετών της ιδιοκτήτριας οικογένειας της αλυσίδας σούπερ μάρκετ «Ατλάντικ» μέχρι το 2010 μπορούσαν να καλυφθούν λόγω της σχετικά καλής πορείας της χώρας. Οταν όμως η κατάσταση χειροτέρεψε, μια σειρά από παθογένειες οδήγησε την επιχείρηση στην καταστροφή, όπως έγινε και με μια σειρά προμηθευτών της. Κάπως έτσι, τον Αύγουστο του 2011 η εταιρεία κήρυξε πτώχευση, αφήνοντας στον δρόμο 2.500 εργαζομένους και δημιουργώντας καίριο πρόβλημα σε 2.000 προμηθευτές της. Η εταιρεία απέτυχε να ενταχθεί στο άρθρο 99, αφού μόλις το 6,7% των πιστωτών της συμφώνησε με τη συγκεκριμένη πρόταση. Κι όμως, η Ατλάντικ μόλις προ διετίας συμπεριλαμβανόταν στις πέντε μεγαλύτερες αλυσίδες σούπερ μάρκετ της χώρας με 3.700 εργαζομένους. Το 2009 η εταιρεία διέθετε 151 καταστήματα, τα περισσότερα εκ των οποίων τα πούλησε σε ανταγωνιστές τους τελευταίους μήνες της ζωής της. Η εταιρεία ξεκίνησε από τα ανατολικά προάστια της Αθήνας, πιο συγκεκριμένα από το Ελληνικό. Βασίστηκε σε προμήθειες της Αεροπορίας και κατόπιν μέσω σειράς συγχωνεύσεων γιγαντώθηκε και εισήχθη στο Χρηματιστήριο. Ο κ. Μανώλης Αποστόλου κατόρθωσε να μεγαλώσει σημαντικά την εταιρεία ώσπου η κρίση, σε συνδυασμό με τη μεγάλη κόντρα του με τον επίσης επιχειρηματία των σούπερ μάρκετ κ. Γαληνό Λαουτάρη, οδήγησε την κατάσταση στα άκρα.

GLOU

Βλέπουν φως στο τούνελ

Δεκτή έγινε πρόσφατα η αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 της εταιρείας ένδυσης Γλου. Οι αρμόδιες Αρχές έκριναν πως το business plan των αδελφών Ακη και Γιώργου Γλου είναι βιώσιμο, ενώ δεν έλαβαν υπόψη τους τις αντιδράσεις του μοναδικού προμηθευτή που δεν ήθελε την υπαγωγή, της γερμανικής εταιρείας Puma, με την οποία η ελληνική οικογένεια βρίσκεται σε σύγκρουση. Ηδη, πάντως, οι κύριοι Ακης και Γιώργος Γλου έχουν κατορθώσει να ανακάμψουν εν μέρει, καθώς έκλεισαν μαγαζιά, περιόρισαν ζημιογόνες δραστηριότητες, μείωσαν αποθέματα, αποδεσμεύτηκαν από ενοίκια και ταυτόχρονα στράφηκαν και σε άλλες δραστηριότητες. Είναι εξάλλου γνωστό εδώ και καιρό πως η οικογένεια του κ. Γιώργου Γλου έχει συμμετοχή σε πολύ επιτυχημένα μαγαζιά εστίασης στον Πειραιά. Πάντως, οι αδελφοί Γλου το τελευταίο διάστημα εκτιμούν πως θα υπάρξουν περιθώρια για περαιτέρω κινήσεις από τη μεριά τους, καθώς μπορεί η κρίση να τους δυσκόλεψε πολύ, με αποτέλεσμα τη σημερινή κατάληξη της εταιρείας, όμως το concept των μαγαζιών με προσιτές τιμές στην ένδυση θα επανέλθει.

Η εμπορική δραστηριότητα της οικογένειας Γλου χρονολογείται από τη δεκαετία του 1950. Τότε ο Δημήτρης Γλου, πατέρας των Αντώνη και Γιώργου, είχε πάγκο μικροπωλητή στην οδό Γούναρη στον Πειραιά. Οι δύο γιοι του άνοιξαν μόλις το 1985 το πρώτο κατάστημα με είδη ένδυσης και αθλητικών ειδών στον Πειραιά. Αμφότεροι είναι αθεράπευτα ερωτευμένοι με τον Πειραιά, καθότι έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει εκεί, και φανατικοί οπαδοί του Ολυμπιακού, εξ ου και η παρουσία του κ. Γιώργου Γλου στο Δ.Σ. της ΠΑΕ Ολυμπιακός και μετέπειτα στο Δ.Σ. του Ερασιτέχνη. Η δεκαετία του 1990 ήταν για πολλούς «η περίοδος της αφθονίας». Κάπως έτσι, το 1994, οι αδελφοί Γλου αρχίζουν να δραστηριοποιούνται στη χονδρική αγορά αθλητικών ειδών, συνάπτοντας στη συνέχεια συνεργασία με την Puma. Εναν χρόνο προτού κάνει την εμφάνισή της η κρίση στην ελληνική οικονομία, το 2007, ο όμιλος Γλου διέθετε 59 καταστήματα στην Ελλάδα (από τα οποία 23 λειτουργούσαν με τη μέθοδο franchise) και ένα κατάστημα στα Τίρανα. Το δίκτυο μεγάλωσε τον επόμενο χρόνο, καθώς άνοιξαν δύο νέα καταστήματα «Quicksilver» και επεκτάθηκαν στη Θεσσαλονίκη, στη Μύκονο και στο Ηράκλειο Κρήτης. Ακολούθησε η Κύπρος -Λευκωσία και Λεμεσός- και αμέσως μετά ήρθε και η Ρουμανία, ενώ τα σχέδια για την εκτός συνόρων ανάπτυξη έδιναν κι έπαιρναν.

Share this article :

0 σχόλια:

Speak up your mind

Tell us what you're thinking... !

Φιλικες σελιδες

 
Support : Creating Website | Johny Template | Mas Template
Copyright © 2011. Καναπεδάτος - All Rights Reserved
Template Created by Creating Website Inspired by Sportapolis Shape5.com
Proudly powered by Blogger