Η μαρτυρία της γυναίκας που βρήκε νεκρή τη Χριστίνα Ωνάση

Η καλύτερη φίλη της Χριστίνας Ωνάση και νονά της Αθηνάς μιλά για την απόφασή της να αποκαλύψει άγνωστες πτυχές της ζωής και, κυρίως, του μυστηριώδους θανάτου της τραγικής κληρονόμου.

Είκοσι πέντε χρόνια μετά τον θάνατο της Χριστίνας Ωνάση, το συμβάν που χάραξε και στοίχειωσε ανεπανόρθωτα η ζωή της, η Μαρίνα Δοδέρο αποφάσισε να γράψει βιβλίο για να κλείσει μια για πάντα τα στόματα που άνοιξε η φοβερή τραγωδία.

Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει στην Αργεντινή τον Μάρτιο του 2014. Θα αποτελείται από εικοσιτέσσερα κεφάλαια (έχουν γραφτεί ήδη τα 20) και τις σημειώσεις του πρώτου κεφαλαίου, ακριβώς όπως τις κρατούσε για χρόνια τώρα η κυρία Δοδέρο, παρουσιάζει σήμερα στο "Έθνος της Κυριακής".

Ο τίτλος παραμένει ακόμη επτασφράγιστο μυστικό, καθώς το βιβλίο αποτελεί πόλο διεκδίκησης για τους διασημότερους εκδοτικούς οίκους της Γαλλίας όπου έζησαν οι Ωνάσηδες, αλλά και των χωρών της Λατινικής Αμερικής. Μάλιστα, προ ημερών τα δικαιώματα του ζητήθηκαν από το Χόλυγουντ για να γίνουν ταινία.

Η Μαρίνα Τσομλεκτσόγλου – Δοδέρο, γόνος Εμπειρίκου, είναι αυτή που είδε πρώτη τη νεκρή Χριστίνα στην μπανιέρα, που της έκλεισε τα παγωμένα μάτια, τη συνόδευσε στο νεκροτομείο συρόμενη από τον πόνο, και ξαγρύπνησε πλάι της στο παρεκκλήσι της ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής στο Μπουένος Άιρες, την τελευταία της νύχτα στην Αργεντινή.

Στα χρόνια που ακολούθησαν τον χαμό της κόρης του Αριστοτέλη Ωνάση, ο μύθος για τον θάνατο της θέριεψε και τα βιβλία που γράφτηκαν γι αυτό αμέτρητα. Ποτέ όμως δεν μίλησαν οι άνθρωποι που έζησαν όσο κανείς άλλος τις μέρες, τις ώρες και τα λεπτά της Χριστίνας πριν φύγει.

"Ήμασταν στα 17 όταν γνωριστήκαμε, το καλοκαίρι του '66, σε ένα πάρτι των Κονιαλίδων που ήταν φίλοι των γονιών μας. Η αδελφή του Ωνάση, η Μερόπη Κονιαλίδη, μας σύστησε.

Σκέφτηκε ότι η ανιψιά της, η Χριστίνα, θα μπορούσε να κάνει καλή παρέα με την εγγονή του εφοπλιστή Τζορτζ Εμπειρίκου και δεν έκανε λάθος. Αμέσως δεθήκαμε και αγαπηθήκαμε" λέει.

"Την πρώτη φορά που μου ζήτησαν να γράψω βιβλίο για τη Χριστίνα, ήταν μερικές μέρες από το θάνατό της. Φυσικά μου ήταν αδύνατο να το κάνω. Ήμουν απίστευτα λυπημένη και βαθιά σοκαρισμένη. Έδωσα κάποιες συνεντεύξεις, αλλά ως εκεί" λέει η κ. Δοδέρο.

"Τώρα που πέρασαν τα χρόνια και επειδή η μνήμη της καταρρακώθηκε πολλάκις, ήθελα να δείξω την πραγματική Χριστίνα, να γράψω την αληθινή ιστορία και να ρίξω φως σε μια υπόθεση που με κυνηγάει.

Θέλω τη μέρα που θα φύγω κανείς να μην μπορεί να αμφισβητήσει το όνομα της Χριστίνας και το δικό μου. Να βγει η αλήθεια για τις γενιές που έρχονται" προσθέτει.

"Η Χριστίνα σε ανύποπτο χρόνο μου είχε πει πώς αν πάθαινε κάτι ήθελε εγώ να μεγαλώσω το παιδί. Για ένα διάστημα χάρη σε μια φίλη που δούλευε για τον Ρουσέλ, μάθαινα νέα.

Μετά τίποτε. Ποτέ δεν μπόρεσα να δω την Αθηνά... Πάντως η συνείδησή μου είναι ήσυχη και αυτό το βιβλίο είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνω" επισημαίνει.

Για το τελευταίο βράδυ της Χριστίνας αναφέρει:

"Ήταν μια πολύ ζεστή ημέρα, όλοι φορούσαν καλοκαιρινά ρούχα αλλά η Χριστίνα μπήκε στο εξοχικό φορώντας πουλόβερ και διαμαρτυρόμενη ότι κρυώνει.

Καθίσαμε στο τραπέζι και μου έκανε εντύπωση ότι μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, η Χριστίνα άρχισε να μιλάει για τον πατέρα της και τον αδελφό της, καθώς και για πολλά ακόμα θέματα για τα οποία δεν μιλούσε ποτέ!

Ήταν σαν να έκανε κάθαρση….." και προσθέτει:

"Γελώντας μου είπε πως είναι πολύ κουρασμένη και το μόνο που ήθελε ήταν ύπνο. Μου έδωσε ένα φιλί στον αέρα και είπε καληνύχτα στα ελληνικά. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που την είδα ζωντανή".

Το επόμενο πρωί η Μαρίνα Τσομλεκτσόγλου-Δοδέρο αναζήτησε τη Χριστίνα και την βρήκε στη μπανιέρα.

"Δεν μπορούσα να πιστέψω τι συμβαίνει. Σε κατάσταση σοκ έτρεξα να βρω τον αδερφό μου. Μαζί με τον πρώην σύζυγό μου, Αλμπέρτο, ο Χόρχε μπήκε στο μπάνιο, σήκωσαν το σώμα και το ξάπλωσαν στο πάτωμα του δωματίου. Θυμάμαι τα μάτια της Χριστίνας ανοιχτά να κοιτάνε το άπειρο…".

ethnos