Brave

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Στα κλασικά εικονογραφημένα παραμύθια που διαβάζαμε καθώς μεγαλώναμε, οι πριγκίπισσες ήταν συνήθως εύθραυστα, απροστάτευτα κοριτσόπουλα που ζούσαν μέσα στα λούσα και την πολυτέλεια, υποτάσσονταν στη θέληση των γονιών τους και παντρεύονταν το ιδανικό πριγκιπόπουλο που ερχόταν στο άσπρο άλογό του να τις σώσει, για να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Η Merida, ωστόσο, δεν είναι μια συνηθισμένη πριγκίπισσα. Και το «Brave» δεν είναι ένα συνηθισμένο εικονογραφημένο παραμύθι.

Η Merida είναι η πριγκίπισσα της Σκωτίας και είναι αναγκασμένη να ακολουθήσει τα πατροπαράδοτα έθιμα των Highlands: να παντρευτεί το πιο άξιο πριγκιπόπουλο από τις μεγάλες φατρίες της περιοχής, ώστε να διατηρήσει με τον τρόπο αυτό μονιασμένους τους υπηκόους της και να γίνει μια καθωσπρέπει σύζυγος και χαμηλών τόνων βασίλισσα δίπλα στον βασιλιά της. Μα η κοκκινομαλλούσα πριγκίπισσα ούτε θέλει να ακούει για γάμους και δεσμεύσεις. Το μόνο που θέλει είναι ένα τόξο, το πιστό της άλογο και την ελευθερία που της δίνει η άγρια φύση του τόπου της. Στην προσπάθειά της να ξεφύγει από τη δεσποτική μητέρα της και από το βάρος της κληρονομιάς που της δόθηκε, θα προσπαθήσει να το σκάσει αλλά και να δώσει ένα μάθημα σε όλους όσοι δεν την καταλαβαίνουν -και ιδίως στη μητέρα της- για να βρεθεί τελικά μπλεγμένη σ' ένα ξόρκι, τρομακτικό αλλά κι αποκαλυπτικό μαζί.

Αγριες κι εξημερωμένες αρκούδες, μαγεμένα δάση και πολλοί πολλοί ξεκαρδιστικοί Σκωτσέζοι συνθέτουν ένα πολύχρωμο και φωνακλάδικο μωσαϊκό, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται μια πολύ δυνατή και πολυεπίπεδη σχέση μητέρας και κόρης αλλά και η δύναμη των παραδόσεων και της κληρονομιάς ενός ολόκληρου λαού.

Το «Brave» είναι μια ταινία κινουμένων σχεδίων που θα απολαύσουν περισσότερο τα παιδιά απ' ότι οι γονείς που τα συνοδεύουν. Αυτό, φυσικά, δεν είναι απαραιτήτως αρνητικό, αφού επιβεβαιώνει τον άγραφο κανόνα ότι οι ταινίες κινουμένων σχεδίων απευθύνονται σε μικρότερης ηλικίας θεατές. Για την Pixar όμως, αυτό το "μαγικό" κινηματογραφικό στούντιο που μας χαρίζει διαμάντια κατ' εξακολούθηση («Finding Nemo», «Ratatouille», «Wall-E», «Up»), ο συγκεκριμένος -αυθαίρετος - άγραφος κανόνας δεν είχε εφαρμοστεί ποτέ ως τώρα: οι ταινίες της έμοιαζαν να απευθύνονται κυρίως σε νοήμονες ενήλικες και παρεμπιπτόντως σε παιδιά.

Και μπορεί για το λόγο αυτό ένα πολύ καλό φιλμ, όπως το «Brave», να μοιάζει ελαφρώς απογοητευτικό σε σχέση με προηγούμενα φιλμ του συγκεκριμένου στούντιο, ωστόσο η επιστροφή στις ρίζες και στην παιδικότητα της Disney -θυγατρική της οποίας, εξάλλου, είναι και η Pixar- μας υπενθυμίζει ότι μερικές φορές η μαγεία των κινουμένων σχεδίων κρύβεται στα πιο βασικά υλικά: μια αρκούδα, μια πριγκιποπούλα κι ένα ξόρκι αρκούν για να ταξιδέψουν μικρούς και μεγάλους στα μαγεμένα δάση της Σκωτίας και να μας "φυλακίσουν" για δύο ώρες στο μαγικό κόσμο της φαντασίας μας.