«Δώστε σύνταξη στον Σαμψών!» Πάνω από 6.000 χρήστες στο Facebook διαδηλώνουν διαδικτυακά υπέρ του λαϊκού ήρωα! (PHOTOS)

Μια ανάρτηση στο Facebook για την τραγική αμέλεια που δείχνει το κράτος απέναντι σε έναν από τους σπουδαιότερους λαϊκούς ήρωες της Ελλάδας -τον τελευταίο λαϊκό ήρωα- τον περίφημο «Σαμψών» ήταν αρκετή για να συγκεντρώσει περισσότερες από 6.000 αιτήσεις χρηστών του διαδικτύου αλλά και εκατοντάδες αναρτήσεις και σχόλια προς το Kράτος προκειμένου το υπουργείο υγείας να δώσει τιμητική σύνταξη στον 85χρονο πλέον Σαμψών.

Του Νίκου Νικόλιζα

Η αμέλεια του κράτους απέναντι σε έναν υπερήλικα λαϊκό ήρωα, ο οποίος με τα κατορθώματά του μεγάλωσε γενιές και γενιές, αποδεικνύει ακόμα μια φορά πως «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της», αλλά παράλληλα και τα ξεχνάει ακόμα και στη δύση της ζωής τους!

Τα λευκά του μαλλιά και γένια, το μικροσκοπικό του και συρρικνωμένο από τα χρόνια σώμα του, αλλά και η σχεδόν βαριά περπατησιά του, δεν θυμίζoyn πλέον σε τίποτα τον άλλοτε παντοδύναμο ήρωα, τον περίφημο «Σαμψών» όπου περιόδευε για περισσότερες από 6 δεκαετίες σε όλη την Ελλάδα, δίνοντας μοναδικό θέαμα από γειτονιά σε γειτονιά.

Ο κατά κόσμον Γιάννης Κεσκελίδης, έχοντας ξεπεράσει τα 80 χρόνια του, δεν μπορεί προσφέρει θεάματα. Οι πέτρες στο ατσαλένιο του κεφάλι δεν μπορούν να θρυμματιστούν από τα τεράστια σφυριά τα οποία χτυπούσαν πάνω του μετά μανίας τις περασμένες δεκαετίες. Τα μεγαλύτερα καρφιά, τα οποία ο ίδιος λύγιζε σας απλές βελόνες, δεν μπορούν πια να τσαλακωθούν από τα υπερδύναμα χέρια του.  Τα λεωφορεία που κάποτε ο ίδιος έσερνε σαν απλά παιχνιδάκια με τους μυς του, δεν ανταποκρίνονται. Βλέπετε ο χρόνος δεν κοιτάζει ήρωες και υπερήρωες. Είναι αμείλικτος.

Καθισμένος άλλοτε σε κάθισμα του προαστιακού, άλλοτε του μετρό και άλλοτε του τρένου, ο ίδιος γυρίζει ξανά την Ελλάδα. Όχι για να προσφέρει θέαμα πια, αλλά για να δείξει τα κατορθώματά του μέσα από φωτογραφίες. «Είμαι εδώ ζωντανός. Αυτό θέλω να τους πω και να τους αποδείξω πως ο Σαμψών δεν πεθαίνει έτσι εύκολα», μας λέει όταν τον συναντάμε στη στάση Κάτω Πατήσια έξω από τον ηλεκτρικό σταθμό. Οι περαστικοί τον κοιτούν με θαυμασμό. Άλλωστε η εξωτερική του εμφάνιση μοιάζει βγαλμένη σαν από κινηματογραφική ταινία αμερικανικής παραγωγής με σενάριο από θρύλους.

Μας κοιτάζει περίεργα μέσα στα μάτια. Μας ψυχαναλύει. «Έχω γνωρίσει κόσμο και κόσμο. Έχω γυρίσει την Ελλάδα καμιά 10 φορές. Από χωριό σε χωριό και από πόλη σε πόλη. Δεν άφηνα τίποτα όρθιο» λέει χαμογελαστός, αλλά πάντα λιγομίλητος, κάτι που και ο ίδιος επισημαίνει: «εγώ έδειχνα τις δυνάμεις μου, δεν έλεγα πολλά».

«Η κληρονομιά του παππού μου»

Καθισμένος στο παγκάκι, ξετυλίγει το κουβάρι της μοναδικής ζωής του, η οποία έμελλε παλιότερα να αποτελέσει και σπουδαίο ντοκιμαντέρ για την Κρατική Τηλεόραση. «Το χάρισμα της δύναμης το κληρονόμησα από τον παππού μου, τον Παύλο. Ήταν παλαιστής στη Μικρά Ασία και ο πατέρας μου είχε ασχοληθεί ερασιτεχνικά με την πάλη. Όταν ήμουν μικρό παιδί, κατάλαβα ότι είχα μια απίστευτη δύναμη, που δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω. Όταν ήμουν επτά ετών, έπιασα δουλειά στα κάρβουνα για να ζήσω. Εκεί σήκωνα τα τσουβάλια σαν να ήταν άδεια. Όλοι με θαύμαζαν και έλεγαν πως είμαι ο ήρωας της σύγχρονης Ελλάδας», αναφέρει με σκυμμένο το κεφάλι.

Ο Σαμψών έζησε πολύ σκληρά παιδικά χρόνια. Μέσα στη φτώχεια. Δούλεψε παντού: σε ανθρακωρυχεία, σε γαλακτοπωλεία, σε σιδεράδικα για να επιβιώσει. Στα 13 του χρόνια άρχισε την πάλη. Ήταν στον Πειραϊκό Σύλλογο και είχε δάσκαλο τον Χαρίλαο Μοσχίδη. Από τα κιλά που σήκωνε και τις υπερφυσικές του δυνάμεις, πήρε και το παρατσούκλι του. Έκτοτε ελάχιστοι τον φώναζαν με το πραγματικό του όνομα. Όμως, η πάλη δεν είχε χρήματα και γι’ αυτό ο Παναγής Κουταλιανός βρήκε τη λύση και άνοιξε το δρόμο σε όλους. «Ο Κουταλιανός ήταν μύθος. Όλοι μιλούσαμε για εκείνον. Εκείνος έγινε θρύλος και τραγούδι και εμείς συνεχίσαμε», λέει.

Όταν τον ρωτάμε το μυστικό της δύναμής του, απαντάει: «αυτοσυγκέντρωση, καλή διατροφή, καθόλου ξενύχτι και υγιεινή ζωή. Τσιγάρο καθόλου στο στόμα», μας λέει ορθά κοφτά.

Πριν από 8 χρόνια ο ίδιος αποφάσισε να αποσυρθεί. Έκανε μόνο πολύ επιλεκτικά τη δουλειά, απλώς για να τον θυμάται ο κόσμος. «Ο κόσμος με λατρεύει. Ξέρεις πόσο ωραίο είναι να ακούς να σε φωνάζει ο παππούς στο δρόμο, αλλά και ο εγγονός;»

«Με έχουν ξεχάσει όλοι» 

Οικογενειάρχης και με παιδιά επιστήμονες, ο θρυλικός Σαμψών δεν παραπονιέται. Απλώς πικραίνεται. «Ξέρεις τι είναι να έχουν τιμητικές συντάξεις οι πάντες και εγώ που έχω προσφέρει τόσα να μην έχω μια σύνταξη;»

Πριν από λίγα χρόνια, ο μόνος που είχε ενδιαφερθεί γιατί τον γνώριζε από παλιά, ήταν ο βουλευτής και δημοσιογράφος Γιώργος Λιάνης. «Ο μόνος που μίλησε για να μου δώσουν σύνταξη. Αλλά και από εκεί, τίποτα» μας λέει με παράπονο.

Ο Γιάννης Κεσκιλίδης ζει με τη σύζυγό του στη Νέα Ιωνία παρέα με χιλιάδες αναμνήσεις του από την πορεία του και από τους φίλους του, τον Κουταλιανό, τον Τίγρη, τον Τζίμη, τον Αρμάο. «Το σπίτι μου είναι το κρησφύγετό μου. Δεν βάζω κανέναν. Εδώ οι πλατείες είναι για μένα το σαλόνι μου, γιατί εδώ με αγάπησε ο κόσμος».

http://www.athensmagazine.gr/