Από το Blogger.

E-mail επικοινωνίας: kanapedatosblogspot@yahoo.gr

Τα νυχτερινά “βάσανα” ενός πατέρα. Χιουμοριστικό ΒΙΝΤΕΟ

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013


Ποιος είπε ότι μόνο οι μητέρες τραβάνε τα πάνδεινα στην ανατροφή των μικρών παιδιών τους; Στις σύγχρονες οικογένειες και οι πατέρες επωμίζονται όσο μπορούν τα βάρη του να μεγαλώσουν ένα παιδί. Για παράδειγμα στα σύγχρονα ζευγάρια όταν το μωρό κλάψει τη νύχτα, δεν σηκώνεται μόνο η μητέρα, αλλά και ο πατέρας για να πάει να το χαϊδέψει, να το ηρεμήσει και να το κοιμίσει. Είπαμε ισότητα σε όλα, ακόμη και εάν ο πατέρας έχει να σηκωθεί στις 6 το πρωί για να πάει δουλειά. Στο υπέροχα τρυφερό βίντεο που θα παρακολουθήσετε θα δείτε τι τραβάει ένας πατέρας η κόρη του οποίου ξυπνάει κάθε μια ώρα το βράδυ... 


Η Μικαέλα είναι 10 μηνών και τα βράδια ξυπνάει συνέχεια. Οι γονείς της δοκίμασαν τα πάντα. Η Μικαέλα ήθελε να κοιμάται μόνο με κάποιον δίπλα της. Μόνη της δεν κοιμόταν με τίποτε. Μια ξυπνούσε η μητέρα της και μια ο πατέρας της. Ο ύπνος τους ήταν σαν του φαντάρου. “Κάθε 2 ώρες σκοπιά”. Τελικά ο πατέρας αφού είδε και απόειδε, αποφάσισε να ξαπλώσει στην κούνια, δίπλα της. Η μικρή κοιμήθηκε στην αγκαλιά του, η κούνια δεν έσπασε (ευτυχώς), οι ώρες όμως περνούσαν και ο πατέρας που το πρωί έπρεπε να πάει στη δουλειά δεν μπορούσε να βολευτεί για να κοιμηθεί. Και όποτε επιχειρούσε να επιστρέψει στο κρεββάτι του σιγά σιγά, η μικρή ξυπνούσε. Απολαύστε τη συνέχεια

Δείτε το βίντεο:

http://iatropedia.com

ΤΖΟΥΛΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΤΟΥ Άλλαξε το επώνυμό της και συστήνεται με άλλο!


Η ξανθιά Τζούλια Αλεξανδράτου άλλαξε επώνυμο. Ήδη στη Βιέννη όπου ζει συστήνεται με το καινούργιο της.
Μέχρι και στο προσωπικό της προφίλ στο Facebook διέγραψε το πατρικό της και κράτησε μόνο το Τζούλια για να μας τη θυμίζει.
Από εδώ και στο εξής θα μας ζητά να την προσφωνούμε ως κυρία Ιουλία Καρποζήλου. Το επώνυμο ανήκει στον μέλλοντα σύζυγό της Κριστιάν Καρποζήλο με τον οποίο ετοιμάζονται να παντρευτούν μέσα στο 2013.


http://www.radar.gr

Δείτε την Άννα Βίσση χωρίς Ρετούς!!!!!!




Γυναίκα θαύμα. Έχει περάσει απο πάνω της ο μισός χρυσός αιώνα του Περικλή και εντούτοις διαθέτει κορμί αλφάδι. Χωρίς ραγάδες, χωρίς κυτταρίτιδα. Αν σε θέλει ο θεός. Η φωτογράφηση είναι στο πλαίσιο της αφίσας του νυχτερινού κέντρου όπου και θα εμφανιστεί και ο φωτογράφος τραβούσε πίσω απο τις κάμερες. Δείτε το. Θαυμάστε την…Είναι απλά υπέροχη. Την φωτογραφία ανέβασαν στο site τους οι φανατικοί φίλοι της Άννας και μπορείτε να δείτε κι εσείς για πόσο μεγάλο θαύμα μιλάμε!!!!!




Η γιορτή του πέους στην Ιαπωνία!


Οι Ιάπωνες είναι ένας λαός που είναι πολύ εξοικειωμένος με τα γεννητικά όργανα, όπως ας πούμε έτσι ήταν και οι Αρχαίοι Ελληνες. Ακόμα και σήμερα στην Ιαπωνία γίνονται γιορτές για το πέος και το αιδοίο οι οποίες έχουν μια δόση χιούμορ και συγκεντρώνουν εκατοντάδες τουρίστες. 
Στο Φεστιβάλ του Σιδερένιου Φαλλού, το Kanamara Matsuri, το οποίο διοργανώνεται κάθε Απρίλη στο Kawasaki, γίνεται μια μεγάλη παρέλαση με τρεις τεράστιους φαλλούς ενώ στους δρόμους πολλοί μικροπωλητές πουλάνε γλειφιτζούρια και άλλα μικροπράγματα σε σχήμα πέους.

Η γιορτή αυτή όπως διαβάσαμε στο 69magazine, πιθανότατα ξεκίνησε από τις πόρνες οι οποίες προσεύχονταν στο πέος για προστασία από τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες και λέγεται επίσης ότι η λατρεία του πέους προσέφερε θεϊκή προστασία στο να πάνε καλά οι δουλειές, στην εύκολη γέννα και στην αρμονική ζωή των ζευγαριών.
Μην νομίζεται όμως ότι αυτό το φεστιβάλ γίνεται για την πλάκα. Στην πόλη υπάρχει ναός αφιερωμένος στο πέος και η γιορτή έχει ολόκληρο τελετουργικό.

Ο μύθος του Σιδερένιου Φαλλού
Κάποτε ένα δαιμόνιο πήρε τη μορφή ενός αιδοίου με δόντια, κρύφτηκε μέσα σε νεαρές γυναίκες και την ημέρα του γάμου τους με το που έκαναν σεξ ο δαίμονας ευνούχιζε τους άντρες τους. Τότε οι γυναίκες σκέφτηκαν να ζητήσουν βοήθεια από έναν σιδερά ο οποίος τους κατασκεύασε ένα σιδερένιο φαλλό. Οταν εκείνες τον έβαλαν μέσα στον κόλπο τους ο δαίμονας ξεδοντιάστηκε και έτσι ησύχασαν μια για πάντα απο αυτόν. 





http://santosight.blogspot.gr


E. Παπαβασιλείου: Το φόρεμα που... "κόλασε" τους θαμώνες του Μαζωνάκη!

Η tv persona E. Παπαβασιλείου έκανε την εμφάνισή της στο Thalassa, όπου πήγε να απολαύσει τον Γιώργο Μαζωνάκη, αλλά οι θαμώνες του μαγαζιού άρχισαν να ασχολούνται με μια... παραμάνα, που τοποθέτησε στο άνοιγμα του ντεκολτέ της και έκανε τη φαντασία να "καλπάζει"...


ΠΗΓΗ: fthis.gr

Η κρυφή κόρη του Ανδρέα Παπανδρέου δίνει μάχη με τον καρκίνο


Είναι σίγουρα ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα μετά τη δημοσιοποίηση ότι είναι το πέμπτο παιδί του Ανδρέα Παπανδρέου. H 42χρονη σήμερα Αιμιλία Ανδρέα Νίμπλουμ δίνει την δική της μάχη για να κρατηθεί στη ζωή.

Σύμφωνα με το star.gr, πάσχει από καρκίνο του μαστού και προσπαθεί να το αντιμετωπίσει!
Ζει και εργάζεται στην πρωτεύουσα της Σουηδίας, την Στοκχόλμη, στην εταιρεία αρχιτεκτόνων AG Arkitekter.

Η Αιμιλία Ανδρέα Νίμπλουμ είναι ο καρπός της σχέσης του Ανδρέα Παπανδρέου με την ηθοποιό και παρουσιάστρια της σουηδικής τηλεόρασης Ράνια Μπριγκίτε Νίμπλουμ.

Γεννήθηκε στις 21 Απριλίου του 1969 στο Λιντίγκοσταντ της Σουηδίας και η ύπαρξή της ήταν άγνωστη στα παιδιά του Ανδρέα που είχε αποκτήσει από τη Μαργαρίτα και πληροφορήθηκαν το γεγονός στο γνωστό δημοσίευμα της Απογευματινής το 1975!

Πληροφορίες, ωστόσο, θέλουν την Μαργαρίτα Παπανδρέου να το γνωρίζει και μάλιστα φέρεται να πρότεινε τότε στον Ανδρέα Παπανδρέου να μεγαλώσει μαζί τους με τα άλλα παιδιά στον Καναδά αλλά δεν το δέχτηκε ποτέ η μητέρα της η οποία την κράτησε μαζί της!

Όταν ενηλικιώθηκε η Αιμιλία ήρθε στην Ελλάδα για να γνωρίσει τα αδέλφια της και από τότε επισκέπτεται συχνά την πατρίδα του πατέρα της μαζί με τη μικρή κόρη της Ολίβια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι διατηρεί άριστες σχέσεις με τα αδέλφια της και τους επισκέπτεται συχνά στην Ελλάδα.

Πηγή: newsbomb.gr

Βρέθηκε η απάντηση στον γυναικείο oργασμo;



Το μυστήριο του γυναικείου oργασμoύ φαίνεται ότι απαντήθηκε ως ένα βαθμό. Για πρώτη φορά νευροεπιστήμονες μπόρεσαν...να απεικονίσουν τι ακριβώς συμβαίνει στον εγκέφαλο της γυναίκας, όταν τον βιώνει .Χάρη σε μια νέα τεχνική, τη Λειτουργική Μηχανική Απεικόνιση, που εντοπίζει πού ακριβώς συντελούνται οι διάφορες λειτουργίες του εγκεφάλου, οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Ράτζερς του Νιου Τζέρσεϊ κατέγραψαν τη δραστηριότητα του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια του oργασμoύ.

Βρήκαν λοιπόν ότι η σε$ουαλική διέγεpση, στην κορύφωσή της, συνοδεύεται από διαδοχικές αντιδράσεις που επιδρούν σε 30 διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου και στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Η επίδραση μάλιστα στο νευρικό σύστημα είναι τόσο ισχυρή, ώστε η γυναίκα που βιώνει τον oργασμo μπορεί προσωρινά να χάσει την αίσθηση του πόνου.

«Στις γυναίκες επιδρά και στο μυαλό και στο σώμα», επισημαίνει στους ο καθηγητής Ψυχολογίας και επικεφαλής της έρευνας Μπάρι Κοιμσαρούκ.
Στο πλαίσιο της μελέτης, ο Κοιμσαρούκ και οι συνεργάτες του τοποθέτησαν οκτώ γυναίκες σε μαγνητικούς τομογράφους, τους έδωσαν ένα σεντόνι να σκεπαστούν και τους ζήτησαν να  φθάσουν σε oργασμo.
Παρά το κλινικό περιβάλλον, όλες οι γυναίκες τα κατάφεραν σε λιγότερο από πέντε λεπτά. Όσο οι γυναίκες αυτoϊκανοποιούνταν, ο μαγνητικός τομογράφος τραβούσε φωτογραφίες του εγκεφάλου τους κάθε δύο δευτερόλεπτα, παρέχοντας στους επιστήμονες ένα πολύ κατατοπιστικό φιλμ σχετικά με τα μέρη του εγκεφάλου που ενεργοποιούνταν σε κάθε φάση.
Οι μελετητές διαπίστωσαν πως ο oργασμoς δεν συνδέεται μόνο με το λεγόμενο κύκλωμα επιβράβευσης του εγκεφάλου – όπως συμβαίνει π.χ. με τα γλυκά – αλλά και με την ορθολογική σκέψη.

Πηγή: The Insider

Δείτε πως γιορτάζουν οι Γιαπωνεζούλες την ενηλικίωσή τους! (εικόνες)


Κάθε χρόνο, χιλιάδες νέες γυναίκες ετοιμάζονται ώστε να γιορτάσουν, σύμφωνα με τις αρχαίες παραδόσεις της Ιαπωνίας, τον ερχομό της ενηλικίωσής τους. Η εξέλιξη της τεχνολογίας ωστόσο έχει επιφέρει, όπως φαίνεται στις παρακάτω φωτογραφίες, μερικές αλλαγές στις παραδόσεις των νεαρών Γιαπωνέζων.


Οι νεαρές κοπέλες, που φέτος γίνονται 20 χρονών και ενηλικιώνονται τυπικά στην Ιαπωνία, απεικονίζονται να φοράνε τα παραδοσιακά κιμονό, χρησιμοποιώντας ακατάπαυστα τα κινητά τους τηλέφωνα, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους στη Ντίσνεϊλαντ του Τόκιο, όπου πραγματοποιείται η ετήσια τελετή ενηλικίωσης των νέων ανθρώπων.














Δείτε πως έγινε το πρόσωπο της Lindsay Lohan από τις πολλές πλαστικές!





Στα 26 της, η Lindsay Lohan έχει το πρόσωπο γυναίκας με τη διπλάσια ηλικία!

Λίγο οι καταχρήσεις, λίγο οι αποτυχημένες πλαστικές και τα πολλά botox, ήρθε το πρόσωπο της και… φούσκωσε.
Όπως θα δείτε στις σοκαριστικές φωτογραφίες, η νεαρή κατά τ’ άλλα ηθοποιός, έχει αποκτήσειπρογούλι, ρυτίδες στο μέτωπο και πρησμένα μάγουλα, χώρια τα χείλη της που έχουν γίνει ωσάν του ροφού.


Φανταστείτε δηλαδή αν είναι έτσι στα 26 της, πως θα είναι σε δέκα χρόνια από σήμερα!

Οι παπαράτσι, την πέτυχαν στο gala amfAR και αν εξαιρέσουμε την κατά τ΄άλλα εντυπωσιακή της αμφίεση, το πρόσωπο της δεν απέσπασε τα καλύτερα σχόλια, με άπαντες να παρατηρούν την ευδιάκριτη παραμόρφωση των χαρακτηριστικών της.











































Η πιτσιρίκα που έκανε το λιοντάρι...έξαλλο! (βίντεο)



Η εικόνα του εντυπωσιακού λιονταριού που στην κυριολεξία θα έκανε την πιτσιρίκα μια χαψιά αν δεν μεσολαβούσε το τζάμι ασφαλείας, πραγματικά κόβει την ανάσα.



Όχι όμως στην ίδια την πιτσιρίκα που αντιμετώπισε το περήφανο, πλην όμως ολοφάνερα εξοργισμένο λιοντάρι χωρίς καν να πεταρίσει τα βλέφαρά της. Η μικρούλα βρέθηκε σε ζωολογικό κήπο της Νέας Ζηλανδίας με την οικογένειά της και φυσικά σταμάτησαν όλοι μπροστά από τον χώρο του εντυπωσιακού αρσενικού λιονταριού για να το θαυμάσουν από κοντά αφού εκείνη την ώρα έτυχε να βρίσκεται ακριβώς μπροστά από το τζάμι ασφαλείας. Το ίδιο το λιοντάρι όμως δεν είδε με καθόλου καλό μάτι την πιτσιρίκα. Και φυσικά αντέδρασε ενστικτωδώς. Προσπάθησε να της επιτεθεί. Ακόμα δε και όταν στέκεται ακίνητο  και απλά την κοιτάει είναι ορατό ότι της γρυλίζει. Ένα πραγματικά εντυπωσιακό βίντεο! 
mothersblog.gr

Μέντιουμ που βοήθησαν στην εξιχνίαση φόνων



Σε τρεις περιπτώσεις, κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η ελληνική αστυνομία αξιοποίησε τις γνώσεις και τις ικανότητες ενός μέντιουμ ώστε να φτάσει στην εξιχνίαση εγκληματικών υποθέσεων.

του Γιάννη Ράγκου

Σε τρεις περιπτώσεις, κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η ελληνική αστυνομία αξιοποίησε τις γνώσεις και τις ικανότητες ενός μέντιουμ ώστε να φτάσει στην εξιχνίαση εγκληματικών υποθέσεων. Η πιο γνωστή, έως σήμερα, περίπτωση αφορά στην υπόθεση του «Δράκου της Βουλιαγμένης», που το καλοκαίρι του 1953 συγκλόνισε την κοινή γνώμη. Στον εντοπισμό του δράστη και την πλήρη διαλεύκανση της, βοήθησαν καθοριστικά οι ικανότητες της Ελένης Κικίδου, ενός από τα γνωστότερα μέντιουμ εκείνη την εποχή.


Επίθεση στο Μικρό Καβούρι
Τετάρτη 5 Αυγούστου 1953. Περιοχή Μικρού Καβουριού Βουλιαγμένης. Ώρα 9 το βράδυ. Αυτή τη ζεστή καλοκαιρινή νύχτα, δεκάδες διασκορπισμένα ζευγάρια απολαμβάνουν τη θάλασσα και το ειδυλλιακό τοπίο. Μικρές βάρκες πηγαινοέρχονται στην απέναντι πλευρά του Λαιμού Βουλιαγμένης, ενώ τα κοντινά παραθαλάσσια κέντρα σφύζουν από κόσμο.

Ξαφνικά, τέσσερις πυροβολισμοί διασπούν την ησυχία και τους … χαμηλότονους ερωτικούς ψιθύρους. Η μία σφαίρα προκαλεί διαμπερές τραύμα στον κρόταφο του 35χρονου ιδιωτικού υπαλλήλου Θόδωρου Δέγλερη και τον σκοτώνει ακαριαία. Άλλες δύο τραυματίζουν στην κοιλιακή χώρα και ελαφρά στο κεφάλι την 24ρονη φίλη του Σοφία Μαναβάκη και μία αστοχεί. Η Σ. Μαναβάκη αιμορραγεί δίπλα στο νεκρό φίλο της και καλεί σε βοήθεια. Από παντού ακούγονται φωνές αγωνίας και τα άλλα ζευγάρια απομακρύνονται από την περιοχή. Λίγα λεπτά αργότερα, ένα νέος άντρας εμφανίζεται από το σκοτάδι και πλησιάζει την Σ. Μαναβάκη.
«Θέλετε να σας βοηθήσω;» ρωτάει.
«Δείτε αν ζει ο αγαπημένος μου» απαντά εκείνη, γεμάτη αγωνία.
Ο νεαρός άντρας σκύβει πάνω από τον Θ. Δέγλερη και ακουμπά το αυτί στο στήθος του. Αμέσως μετά, με γρήγορες κινήσεις αφαιρεί το ρολόι του θύματος και ύστερα στρέφεται προς την Σ. Μαναβάκη, η οποία, καθώς είναι τραυματισμένη, δεν μπορεί να μετακινηθεί.
«Ζει» της λέει καθησυχαστικά. «Η καρδιά του κτυπάει».
Γύρω, ακούγονται φωνές. Πολίτες και αστυνομικοί, που έχουν ειδοποιηθεί, πλησιάζουν στο σημείο. Ο άγνωστος κοιτάζει γύρω ανήσυχα, ύστερα αρπάζει την τσάντα της γυναίκας και εξαφανίζεται. Χωρίς να το γνωρίζει, η Σ. Μαναβάκη έχει δει και συνομιλήσει με το δολοφόνο!
Αριστερά, ο Θ. Δέγλερης και δεξιά, η Σ. Μαναβάκη


Η Σ. Μαναβάκη μεταφέρεται στο νοσοκομείο, όπου διαφεύγει τον κίνδυνο, αλλά δεν μπορεί να δώσει ακριβή περιγραφή του δράστη, επικαλούμενη το σκοτάδι που επικρατούσε στην περιοχή την ώρα της δολοφονίας, αλλά και την κατάστασή της εξαιτίας του δικού της τραυματισμού. Οι αστυνομικοί ερευνούν την ευρύτερη περιοχή για πειστήρια και εξετάζουν όλες τις πιθανές εκδοχές. Οι εικασίες καλύπτουν κάθε ενδεχόμενο:

-το κίνητρο της δολοφονίας και του τραυματισμού να ήταν η ληστεία.

-ο δράστης να πρόκειται περί «διεστραμμένου παθολογικώς τύπου», δηλαδή να προέρχεται από «τους μπανιστάς, όπως λέγονται ούτοι» (εφημερίδα «Η Απογευματινή» - 10/8/1953)

-το κίνητρο να αφορούσε σε λόγους αντιζηλίας, από την πλευρά είτε κάποιου παλιού εραστή της Σ. Μαναβάκη είτε κάποιας πρώην ερωμένης του Θ. Δέγλερη. 

Το «σενάριο» αυτό τροφοδοτεί και η αρχική σιωπή της Σ. Μαναβάκη, καθώς και η δήλωσή της πως δεν είναι σε θέση να δώσει τα χαρακτηριστικά του δράστη, γεγονός που βάζει σε ποικίλες σκέψεις τους αστυνομικούς και δίνει χαρακτηριστικούς τίτλους στις εφημερίδες εκείνων των ημερών: «Έχει μυστικόν η Μαναβάκη;» («εφημερίδα «Η Απογευματινή» - 7/8/1953), «Η Μαναβάκη γνωρίζει αλλά δεν θέλει να αποκαλύψη τον δράστη του διπλού εγκλήματος εν Βουλιαγμένη;» (εφημερίδα «Η Καθημερινή» - 8/8/1953)
Σκίτσο της εφημερίδας «Η Απογευματινή» (7/8/1953), με την
(φανταστική) αναπαράσταση της σκηνής του εγκλήματος


Μετά τις πρώτες ημέρες και ενώ το μυστήριο γύρω από τη δολοφονία μεγαλώνει, οι εφημερίδες, που αφιερώνουν στην υπόθεση πολλές σελίδες, «βαφτίζουν» τον δράστη ως «Δράκο της Βουλιαγμένης». Την ίδια στιγμή, γίνονται προσαγωγές υπόπτων και σεσημασμένων κακοποιών, η Σ. Μαναβάκη δίνει διαδοχικές καταθέσεις και οι εισαγγελικές και αστυνομικές αρχές προχωρούν σε αναπαράσταση του εγκλήματος ώστε να διαφωτιστούν ορισμένα σκοτεινά σημεία. Τίποτα, ωστόσο, δεν φέρνει κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Επιπλέον, από το αρχείο ανασύρονται φάκελοι παλιότερων επιθέσεων στην περιοχή. Γίνεται γνωστό ότι, λίγες ημέρες νωρίτερα (στις 30 Ιουλίου), στην ίδια περιοχή ο Μιχάλης Καλλίτσης και η Ελισάβετ Καπρή είχαν δεχθεί, από άγνωστο, επίθεση με χειροβομβίδα με αποτέλεσμα να τραυματισθούν ελαφρά. Επιπλέον, επανεξετάζεται σοβαρά η παλιότερη υπόθεση του θανάτου του 23χρονου φοιτητή Φώτη Προβελέγγιου, ο οποίος το απόγευμα της 11ης Φεβρουαρίου του 1952 κι ενώ βρισκόταν με μία φίλη του σε ερημικό σημείο στο Μικρό Καβούρι, τραυματίστηκε θανάσιμα όταν δέχτηκε στον κρόταφο μια μεγάλη πέτρα. Τότε, είχε επικρατήσει η εκδοχή πως η πέτρα είχε αποσπαστεί από ένα βράχο της περιοχής, αλλά κάποιες μαρτυρίες έκαναν λόγο για έναν στρατιώτη, που παραφυλούσε και έσπευσε να εξαφανιστεί αμέσως μετά.

Μερικές ημέρες αργότερα, οι αστυνομικοί εντοπίζουν στην ευρύτερη περιοχή την τσάντα της Σ. Μαναβάκη, το πορτοφόλι της άδειο από χρήματα (σ.σ.: ο δράστης είχε αφαιρέσει από το εσωτερικό, περίπου 30.000 δρχ.) και τα πέδιλα του δράστη, που εγκατέλειψε διαφεύγοντας. Το σημαντικότερο, όμως, εύρημα είναι το όπλο του εγκλήματος, ένα πιστόλι «Σμιθ & Γουένσον», που βρίσκεται κρυμμένο σε απόσταση 200 μέτρων από το σημείο της δολοφονίας. Στα ευρήματα υπάρχουν δακτυλικά αποτυπώματα, όμως ο δράστης δεν είναι σεσημασμένος!
Η σφαίρα που αστόχησε, σφηνώθηκε στον κορμό ενός δένδρου
(φωτογραφία από τα αρχεία της Σήμανσης, δημοσιεύτηκε
στο περιοδικό «Επιθεώρησις Χωροφυλακής», Απρίλιος 1970)


Η περιοχή ερημώνει από επισκέπτες και οι αστυνομικοί οργανώνουν αποσπάσματα για τη σύλληψη του δράστη. Συγκεχυμένες πληροφορίες φθάνουν από πολίτες που υποστηρίζουν πως είδαν το δράστη σε διάφορες περιοχές της Αττικής. Ένας βοσκός, μάλιστα, θα καταγγείλει πως ο «Δράκος της Βουλιαγμένης» τον κράτησε όμηρο από το βράδυ της 14ης ως το πρωί της 15ης Αυγούστου σε ερημικό σημείο της περιοχής του Σουνίου. Επικρατεί πλήρες σκοτάδι και έντονη σύγχυση, τη στιγμή που η ανησυχία του κόσμου διαρκώς διογκώνεται.



Σαν ταινία
Σε αυτό το κλίμα, το μεσημέρι της 18ης Αυγούστου, ο αστυνομικός συντάκτης της εφημερίδας «Ακρόπολις» Θόδωρος Δράκος αναλαμβάνει μια ιδιόμορφη πρωτοβουλία, επιχειρώντας να βοηθήσει στην αποκάλυψη του δολοφόνου και παραλλήλως να επιτύχει ένα εντυπωσιακό ρεπορτάζ.

«Στις 2.30 μ.μ. (…) μετέβην εντελώς απρόοπτα στον αριθμόν 19 της οδού Μετσόβου και εζήτησα να ιδώ την κυρία Ελένην Κικίδου, αναγνωρισμένο μέντιουμ της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών» θα γράψει ο ίδιος την επόμενη ημέρα στην «Ακρόπολη». «Εγνώριζα καλώς από σχετικές επιστημονικές μελέτες ότι υπάρχουν άτομα τα οποία έχουν το χάρισμα να ‘’βλέπουν’’ μέσα στο μυαλό ενός ανθρώπου και να διαβάζουν τη σκέψη του, όπως σε ένα βιβλίο. Επίσης, μπορούν να ζήσουν έντονα κάτι που έγινε και να το παραστήσουν με κάθε λεπτομέρεια. Κι εγώ ήθελα να μάθω πώς ακριβώς διεπράχθη το έγκλημα, ποιος ήταν ο δράστης του, γιατί εγκλημάτισε, πώς ακολούθως διέφυγε και πού σήμερα βρίσκεται κρυμμένος και αγωνιά».

Η Ελ. Κικίδου είχε μαθητεύσει κοντά στον ψυχίατρο Άγγελο Τανάγρα, ιδρυτή της «Ελληνικής Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών» και ήταν διάσημη για τη διαισθητική της ικανότητα. Ήταν μέλος της «Ελληνικής Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών» και άλλων ομοειδών οργανώσεων του εξωτερικού.
Η Ελένη Κικίδου, σε φωτογραφία εκείνης της εποχής

Δέχεται τον Θ. Δράκο και ακούει το αίτημά του. Όμως αρχικώς αρνείται, λέγοντας ότι η αποκάλυψη του δράστη «είναι έργον των ανακριτικών αρχών. Εμάς δεν μας επιτρέπουν να μπερδευόμαστε στα πόδια τους». Αλλά ο Θ. Δράκος επιμένει, επικαλούμενος την κοινή γνώμη «που αγωνιά να μάθη και να ησυχάση. Η ελάχιστη πληροφορία θα ήταν σημαντική στο έργον της ανακρίσεως». Οι αντιρρήσεις του μέντιουμ κάμπτονται και τελικώς πείθεται να πραγματοποιήσει ένα «πείραμα διοράσεως».

Το ίδιο βράδυ κατεβαίνουν, συνοδευόμενοι από τη βοηθό της Ελ. Κικίδου, στην Βουλιαγμένη και με βάρκα περνούν, απέναντι, στο Καβούρι. Με τη βοήθεια ενός μικρού φακού, ανηφορίζουν και οι τρεις ως το σημείο της δολοφονίας. Η ώρα είναι 10 το βράδυ.

«(…) Η κυρία Κικίδου οδηγούμενη από τη διορατικότητά της, απ’ την εκπληκτική διαίσθησή της πατάει ακριβώς στα βήματα του δολοφόνου. Νοιώθει έναν απερίγραπτον κλονισμόν, γέρνει πάνω στον ώμο της φίλης της. Και ξαφνικά αρχίζει να περιγράφει με εκπληκτικές λεπτομέρειες την σκηνήν της δολοφονίας.

‘’Ο δολοφόνος τους επλησίασε πολύ κοντά, πίσω από την πλάτη τους, στο πεύκο. Κάθησε εκεί τρία τέταρτα της ώρας και παρακολούθησε όλην την συνομιλίαν τους και τις τρυφερότητές τους. Έπειτα έφυγε από κει και ήρθε σ’ αυτό εδώ το πεύκο πλαγίως σε απόσταση δύο μέτρων. Τη στιγμή αυτήν η νέα ήτο ξαπλωμένη κατά γης. Επάνω της ο Δέγλερης εις τρυφεράν περίπτυξιν. Τότε ο δολοφόνος εκάθησε οκλαδόν και τους σημάδεψε και πυροβόλησε Είναι ψύχραιμος και έχει μια φοβερή κακία μέσα του. Δεν είναι τόσο κουτός, όσο τον φαντάζονται. Είναι ψηλός, μελαχρινός, έχει αφήσει τα πέδιλά του μακριά. Πυροβολεί επανειλημμένως και φεύγει (…) προς την αντίθετον κατεύθυνσιν και κρύβεται. Έπειτα κρύβει το πιστόλι κάτω από το μέρος των βράχων και επανέρχεται προς το θύμα του. Ο Δέγλερης δεν έχει ακόμα ξεψυχήσει. Του πιάνει το σφυγμό δήθεν και του κλέβει το ρολόι. Κλέβει ακόμα την τσάντα. Την ανοίγει, παίρνει το πορτοφόλι (…). Έπειτα εξαφανίζεται προς τον Λαιμόν. (…) Παίρνει μεταφορικόν μέσον, πιθανώς βάρκα και περνά απέναντι. Ξέρει από θάλασσα κι έχει ξαναμπή σε θάλασσα. Το ένα πόδι του είναι πληγωμένο από τις πέτρες, όπως έτρεχε ξυπόλητος. Έχει επίσης χαλασμένα δόντια … Του λείπουν πολλά δόντια (…)’’» (από το ρεπορτάζ εφημερίδας της «Ακρόπολις» στις 19/8/1953).
Η Ελ. Κικίδου, τη στιγμή του «πειράματος διοράσεως» στον τόπο
του εγκλήματος, στο Μικρό Καβούρι. Δίπλα της, ο δημοσιογράφος
Θ. Δράκος (φωτοτυπία φωτογραφίας, που δημοσιεύτηκε στην
εφημερίδα «Ακρόπολις» στις 19/8/1953)


Σύμφωνα με την ενόραση της Ελ. Κικίδου, ο δράστης «δεν ήτο αλήτης. Επρόκειτο περί ανθρώπου ικανού να αλλάζει κοστούμια (…). Το πιστόλι είναι τυλιγμένο με σπάγκους και είναι κάτω από μια πέτρα. (…) Δεν είναι μεγάλο πιστόλι (…) και δεν είναι δικό του. Ο δολοφόνος το έχει κλέψει από καιρό. Είναι υψηλός, αδύνατος, με εξαϋλωμένη φυσιογνωμία (…). Φορεί σκούρο παντελόνι και κοντό υποκάμισο. Φορεί τώρα λινά παπούτσια. Πρώτα φορούσε πέδιλα. Καφέ πέδιλα, μεγάλα, νούμερο 42. Όχι πολύ εφθαρμένα. (…) Κανείς δεν τον υποπτεύεται. Εργάζεται σ’ ένα εστιατόριο μέσα στην κουζίνα. Δεν βγαίνει έξω. Την νύκτα μόνο πηγαίνει και κοιμάται στο ύπαιθρο. Το μέρος που μένει δεν έχει δέντρα. Το όνομά του αρχίζει από Σ. Κάτι έχει πάθει αυτός ο άνθρωπος μικρός. Κάτι σοβαρό που του έχει από τότε αναστατώσει τη ζωή. Κάνει τον κουτό, αλλά δεν είναι κουτός. (…) Βλέπω στρατιώτες, αξιωματικούς, μα εκείνος δεν είναι στρατιώτης ούτε και μένει μαζί τους. (…)» (από το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ακρόπολις» στις 19/8/1953).
Το «περίφημο» πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της «Ακρόπολης» στις 19 Αυγούστου 1953

Πολλά χρόνια αργότερα, η Ελ. Κικίδου θα πει, περιγράφοντας εκείνη την εμπειρία της: «Πριν αναμειχθώ στην υπόθεση (…) δεν είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα, ούτε παρακολουθούσα ιδιαίτερα τα δημοσιεύματα στις εφημερίδες. (…) Το πείραμα διήρκεσε περίπου 1-2 ώρες. (…) Όταν φτάσαμε στον τόπο του εγκλήματος, περπάτησα στα βήματα του δολοφόνου. Διότι έχει αποδειχθεί επιστημονικώς -αυτό λέγεται πείραμα ψυχομετρίας- ότι οι άνθρωποι αφήνουν την αύρα τους, μια ενέργεια, από κει που πέρασαν. Έρχεται σαν μια φωτογραφία στον εγκέφαλο. Είναι κάτι φοβερό. (…) Όλα τα έπιανα εν εγρηγόρσει, σαν ταινία. Δηλαδή, ‘‘είδα’’ όλο το έγκλημα, όπως έγινε. (…) Το καταπληκτικό ήταν ότι έκανα ακριβώς την κίνηση δείχνοντας την ουλή (…).Δηλαδή, φωτογραφία. Πόντο δεν έπεσα έξω. Είπα (σ.σ.: στον Θ. Δράκο) ‘’Έλα εδώ’’ για να μη μου φύγει η εικόνα. Λέω: ‘’Έχει μια ουλή από χαλασμένα δόντια’’. (…) Ήταν πολύ άγριο πράγμα, για μένα ήταν μια τραγωδία. Αρρώστησα ψυχικά για τρεις μήνες, επειδή είχα καταβάλει μεγάλη προσπάθεια, αλλά και συναισθηματικά (…)»

Την επόμενη ημέρα, η εφημερίδα «Ακρόπολις» δημοσιεύει το σχετικό ρεπορτάζ υπό τον εντυπωσιακό πρωτοσέλιδο τίτλο: «Το μέντιουμ Ελένη Κικίδου, χθες την 10ην νυκτερινήν εις το Μικρό Καβούρι όπου εδολοφονήθη ο Δέγλερης, απεκάλυψε τον ‘’Δράκο της Βουλιαγμένης’’» και τον επεξηγηματικό υπέρτιτλο: «Με την βοήθειαν της ‘’διοράσεως’’ προς ανακάλυψιν του δολοφόνου». Το θέμα γίνεται το βασικό θέμα συζήτησης και η κυκλοφορία της εφημερίδας εκτινάσσεται στα ύψη. Η ίδια η Ελ. Κικίδου, πέντε δεκαετίες αργότερα θα πει πως «ο Θ. Δράκος με πλησίασε ανθρώπινα και όχι για να με χρησιμοποιήσει ώστε να κάνει μια δημοσιογραφική επιτυχία, αν και οι εφημερίδες του έγιναν ανάρπαστες. Ξέρετε τι λεφτά έβγαλαν από μένα;»


Ο δολοφόνος συλλαμβάνεται
Τα στοιχεία που δημοσιεύονται στην εφημερίδα, κινητοποιούν τους αστυνομικούς, που δεν αργούν να φτάσουν στο δολοφόνο. Εξακριβώνεται πως το υπ’ αριθμόν V 421496 πιστόλι του φόνου προερχόταν από στρατόπεδο του 25ου Συντάγματος Πεζικού, το οποίο έδρευε στην Αγ. Παρασκευή Αττικής. Αστυνομικοί ερευνούν τα μητρώα του στρατοπέδου και παίρνουν καταθέσεις από αξιωματικούς και στρατιώτες. Όμως, σύμφωνα με το αρχείο του διαχειριστή του στρατοπέδου, το επίμαχο όπλο βρίσκεται στην θέση του! Επικρατεί σύγχυση. Η Σήμανση εξετάζει όλα τα πιστόλια «Σμιθ & Γουένσον» που είναι «χρεωμένα» στο οπλοστάσιο του Συντάγματος. Από την αναλυτική εξέταση προκύπτει ότι στο οπλοστάσιο υπάρχει πράγματι ένα πιστόλι με τον αριθμό 421496, στο οποίο ωστόσο είναι χαραγμένο το ελληνικό γράμμα «Λ», αντί του λατινικού «V». Μετά από αυτή την εξέλιξη, ο έφεδρος διαχειριστής ομολογεί πως πράγματι το όπλο είχε κλαπεί πριν από μερικούς μήνες και προκειμένου να αποφύγει τις συνέπειες είχε αγοράσει ο ίδιος ένα ίδιου τύπου όπλο και είχε χαράξει πάνω τον σειριακό αριθμό. Μόνο, που ο οπλουργός είχε κάνει ένα μικρό λάθος, το οποίο, εντούτοις, αποτελεί την πρώτη χειροπιαστή απόδειξη της αστυνομίας, που προσανατολίζεται πλέον προς την κατεύθυνση ο δράστης να είναι στρατιώτης ή να έχει απολυθεί πρόσφατα.

Αμέσως μετά, άνδρες της αστυνομίας και της χωροφυλακής παίρνουν καταθέσεις από ανθρώπους, που συχνάζουν στο Μικρό Καβούρι ως ηδονοβλεψίες. Αυτοί αναφέρονται σ’ έναν άγνωστο άντρα, που το τελευταίο διάστημα περιφερόταν στο Μικρό Καβούρι, είχε πρόσφατα απολυθεί από το 25ο Σύνταγμα Πεζικού και είχε τα χαρακτηριστικά τα οποία είχε περιγράψει η Ελ. Κικίδου, με πιο σημαντικό την ουλή στο λαιμό. Από τη διασταύρωση των στοιχείων, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο πιθανότερος ύποπτος είναι ο 25χρονος Μιχάλης Στεφανόπουλος, ο οποίος είχε απολυθεί προ διμήνου από το εν λόγω στρατόπεδο και έχει μια έντονη ουλή στο δεξιό μέρος του λαιμού, από παλιότερη οδοντιατρική εγχείριση.

Τα ξημερώματα της 2ας Σεπτεμβρίου, τον συλλαμβάνουν στο σπίτι του επί της οδού Νικηφόρου Oυρανού 17, στην περιοχή του λόφου Λυκαβηττού. Τον μεταφέρουν στα γραφεία της Ανώτερης Διοίκησης Χωροφυλακής και τον ανακρίνουν. Αυτός αρχικά αρνείται κάθε σχέση με το έγκλημα, αλλά τα στοιχεία σε βάρος του είναι συντριπτικά, με κυριότερο πως στο όπλο του εγκλήματος βρέθηκαν τα αποτυπώματά του.
Ο Μιχάλης Στεφανόπουλος

Μετά από αυτή την εξέλιξη, ο Μιχ. Στεφανόπουλος «σπάει» και ομολογεί πως είναι ο δράστης της δολοφονικής επίθεσης εναντίον του Θ. Δέγλερη και της Σ. Μαναβάκη. Καθώς η ανάκριση και οι έρευνες για το παρελθόν του προχωρούν, γίνεται γνωστό πως ήταν ηδονοβλεψίας και, από την εποχή της εφηβείας του, συνήθιζε να παρακολουθεί τις ερωτικές διαχύσεις ζευγαριών σε άλση και πάρκα της Αθήνας, αλλά και σε παραθαλάσσιες τοποθεσίες. Υποστηρίζει πως πυροβόλησε το θύμα, επειδή προηγουμένως είχε διαπληκτιστεί μαζί του, αλλά η Σ. Μαναβάκη τον διαψεύδει. Αργότερα, θα πει: «Δεν είμαι εγώ ο δολοφόνος. Δεν σκότωσα εγώ. Δεν θυμούμαι να σκότωσα. Το πάθος μου με τύφλωσε! Τους έβλεπα εκεί μπροστά μου να αγκαλιάζονται, να φιλιούνται. Να την έχει κοντά του, πολύ κοντά του, κι εγώ έβλεπα, μόνο έβλεπα μέσα στο σκοτάδι κι άκουγα τους ψιθύρους και τους στεναγμούς τους. Εγώ ήμουν καταδικασμένος μόνο να βλέπω… Δεν θυμάμαι πως μου ήρθε να τραβήξω το πιστόλι και να ρίξω μια, δυο, τρεις, τέσσερις φορές… Κι έπειτα ήρθε η χαρά. Η κοπέλα ήταν πια ανυπεράσπιστη. Έτρεξα να την βοηθήσω. Ήταν δικιά μου πια η κοπέλα. Ο φίλος της ξεψυχούσε. Ήταν δικιά μου, με καταλαβαίνεις; Και την αγκάλιασα και την έσυρα κοντά μου κι εκείνη νόμισε ότι ήθελα να την βοηθήσω κι εγώ την έπιανα… Έπειτα, όλα τελείωσαν. Είχα συνέλθει… Με κυρίευσε ο φόβος της τιμωρίας κι έφυγα…» (δηλώσεις του Μιχ. Στεφανόπουλου προς τους δημοσιογράφους στις 2/9/1953).

Η είδηση της σύλληψης του Μιχ. Στεφανόπουλου, στα πρωτοσέλιδα ρεπορτάζ
των εφημερίδων «Ελευθερία» και «Εμπρός», στις 3 Σεπτεμβρίου 1953

Ο συνήγορος υπεράσπισης του Μιχ. Στεφανόπουλου, Δημήτρης Πουλέας θα πει σχεδόν μισό αιώνα αργότερα πως «το έγκλημά του είχε παρορμητικό χαρακτήρα, χωρίς κίνητρο και σκοπό, ενώ ο δράστης είχε και μειωμένο καταλογισμό» και θα συμπληρώσει ότι ο Μιχ. Στεφανόπουλος «δεν μπόρεσε να εξηγήσει γιατί έκανε το έγκλημά του και πιστεύω πως ήταν ειλικρινής». Επιχειρώντας να σκιαγραφήσει την προσωπικότητά του θα τονίσει πως «ήταν ένα ήσυχο παιδί, από μια λαϊκή οικογένεια. Μάλιστα, στη γειτονιά του προεβάλετο ως υπόδειγμα προς μίμηση. (…) Είχε μια πάθηση που ονομάζεται υποσπονδείαση, δηλαδή είχε την ουρήθρα στην ρίζα του πέους, που τον ανάγκαζε να ουρεί καθιστός. Αυτό του είχε δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα, κυρίως σεξουαλικού χαρακτήρα. Πιστεύω ότι δεν είχε σεξουαλική ζωή κι αυτό του είχε προκαλέσει αρνητική προδιάθεση. Από καιρού, είχε αναπτύξει έντονη τη ροπή του ηδονοβλεψία, αλλά ταυτόχρονα είχε και μια δειλία, κάτι που δικαιολογούσε και την οπλοφορία: είχε το όπλο μαζί του για να αισθάνεται πιο δυνατός, σε περίπτωση που κάποιος του επιτίθετο. (…) Κατά την κρίση μου ήταν ένα ψυχοπαθητικό άτομο, αλλά όχι ψυχασθενής. (…) Οι γονείς του και τα αδέλφια του αισθάνθηκαν μεγάλη έκπληξη και οδύνη από το γεγονός, όπως είναι φυσικό. Μέχρι τη στιγμή της σύλληψης, δεν είχαν ιδέα για το τι συνέβαινε».

Ο Μιχ. Στεφανόπουλος οδηγείται στο σημείο της δολοφονίας
του Θ. Δέγλερη, στο Μικρό Καβούρι, για την αναπαράσταση

Λίγες μέρες μετά, θα εξακριβωθεί πως ο Μιχ. Στεφανόπουλος ήταν ο δράστης και της επίθεσης εναντίον του ζεύγους Μιχ. Καλλίτση και Ελ. Καπρή. Σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας «Η Βραδυνή» (5/9/1953) «ο Στεφανόπουλος υποβληθείς εις εξονυχιστικήν ανάκρισιν ηναγκάσθη να ομολογήση χθες την πρωίαν την δολοφονικήν απόπειραν κατά του ζεύγους Καλλίτση – Καπρή, αφηγήθη (…) ότι όταν αντελήφθη στην Βουλιαγμένη ξαπλωμένους τον Καλίτση και την φίλην του, έρριψε την χειροβομβίδα του. Τα θύματά του ετρομοκρατήθησαν τότε και το έβαλαν στα πόδια. Τότε αυτός ήρπασε τα παπούτσια του Καλίτση και έφυγε. (…) Απεκαλύφθη ότι η χειροβομβίς, την οποία εχρησιμοποίησεν ο κακούργος (…) πρόκειται περί ενός αυτοσχεδίου εκρηκτικού μηχανισμού, τον οποίον επενόησε ο ίδιος. Εννοείται ότι αυτή η ψευτοχειροβομβίς ήτο αρκετά επικίνδυνος (…). Αυτό άλλως τε απεδείχθη από την απόπειραν (…) κατά την οποία ετραυματίσθη σοβαρώτατα η Ελισάβετ Καπρή, που εδέχθη τρία θραύσματα εις τον λαιμόν και επάλαισεν ένα μήνα με τον θάνατον. (…)»

Αντιθέτως, δεν προκύπτει κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο σχετικά με το θάνατο του Φ. Προβελέγγιου.

Η δίκη και η εκτέλεση
Η δίκη για την υπόθεση πραγματοποιήθηκε στο Κακουργιοδικείο Αθηνών από τις 2-10 Μαρτίου 1954. Το κατηγορητήριο περιλάμβανε τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας από πρόθεση του Θ. Δέγλερη, της απόπειρας ανθρωποκτονίας εναντίον της Σ. Μαναβάκη, του Μιχ. Καλλίτση και της Ελ. Καπρή, όπως επίσης την παράνομη οπλοφορία, οπλοχρησία και κατοχή όπλου και κλοπές.

Ανάμεσα στους μάρτυρες κατηγορίας ήταν τα τρία θύματα του Μιχ. Στεφανόπουλου, τα οποία εξιστόρησαν τις συνθήκες υπό τις οποίες δέχτηκαν την επίθεση του δράστη. Ακόμα, κατέθεσαν μάρτυρες, που βρίσκονταν το βράδυ της 5ης Αυγούστου στο Μικρό Καβούρι και αντιλήφθηκαν το περιστατικό, καταστηματάρχες της περιοχής, οι οποίοι μάλιστα διαμαρτυρήθηκαν διότι μετά τα γεγονότα και τη δημοσιότητα που πήραν, είχαν χάσει όλη την πελατεία τους, καθώς και οι αξιωματικοί που είχαν αναλάβει τις έρευνες και την προανάκριση. Σύμφωνα με τους τελευταίους, ο δράστης ήταν «κοινός εγκληματίας» και η πράξη του «ιδιαζόντως ειδεχθής», ενώ «αντικειμενικός του σκοπός ήτο η διάπραξις ληστειών δια φόνων» (εφημερίδα «Η Καθημερινή» - 5/3/1954).

Δύο χαρακτηριστικά στιγμιότυπα του Μιχ. Στεφανόπουλου, κατά τη διάρκεια
της ακροαματικής διαδικασίας ενώπιον του Κακουργιοδικείου Αθήνας

Ο ψυχίατρος Κων. Μιταυτσής, που είχε εξετάσει τον Μιχ. Στεφανόπουλο επί ένα 20ήμερο κατέθεσε ότι ο κατηγορούμενος «1) δεν κατείχετο κατά την διάπραξιν των αδικημάτων υπό νοσηράς διαταράξεως των πνευματικών λειτουργιών (…), 2) δεν κατείχετο υπό διαταράξεως της συνειδήσεως ώστε να στερήται της ικανότητος όπως αντιληφθή το άδικον των πράξεών του και να ενεργήση συμφώνως περί την αντίληψίν του (…), 3) αποδεικνύεται (…) άτομον ψυχασθενικόν με σεξουαλικήν μειονεξίαν» αλλά «είναι πλήρως καταλογιστός και έχει ακεραίαν ποινικήν ευθύνην».

Ο ίδιος ο Μιχ. Στεφανόπουλος, απολογούμενος, μίλησε για τα παιδικά του χρόνια και «τους άθλιους όρους υπό τους οποίους έζη η οικογένειά του», ενώ τόνισε πως «οι γονείς του δεν του έδωσαν την κατάλληλον αγωγήν, διότι διαρκώς διεπληκτίζοντο και κατόπιν εχώρισαν». Κατόπιν, περιέγραψε τις επιθέσεις του, ενώ για τη δολοφονία του Θ. Δέγλερη δήλωσε πως, εκείνη τη στιγμή, αγνοούσε ότι ήταν νεκρός. Ο εισαγγελέας, στην αγόρευσή του, ζήτησε την επιβολή της θανατικής ποινής για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, χωρίς κανέναν ελαφρυντικό, ενώ οι συνήγοροι υπεράσπισης υποστήριξαν πως ο πελάτης τους «είναι ψυχασθενικόν άτομον» και επομένως «δεν έχει συναίσθησιν του μεγέθους της πράξεώς του», ενώ παράλληλα ότι η στάση των θυμάτων «ήτο τοιαύτη, ώστε να διεγείρη τον κατηγορούμενον».

Οι ένορκοι δεν πείσθηκαν από τα επιχειρήματα της υπεράσπισης και λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 10ης Μαρτίου ανακοίνωσαν την απόφασή τους, σύμφωνα με την οποία ο Μιχ. Στεφανόπουλος ήταν ένοχος, άνευ οποιουδήποτε ελαφρυντικού. Λίγα λεπτά αργότερα, το δικαστήριο ανακοίνωσε την απόφασή του, με την οποία καταδίκαζε τον κατηγορούμενο στην ποινή του θανάτου για τη δολοφονία του Θ. Δέγλερη και επέβαλε κάθειρξη 24 ετών για την απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά των Σ. Μαναβάκη, Μιχ. Καλλίτση και Ελ. Καπρή, τις κλοπές και την οπλοκατοχή και οπλοχρησία.

Αστυφύλακες περνούν τις χειροπέδες στον
Μιχ. Στεφανόπουλο, μετά την ανακοίνωση της ποινής

«Κατά τη διάρκεια της δίκης υπήρχε παροξυσμός ενδιαφέροντος από την κοινή γνώμη» αφηγείται ο ένας εκ των συνηγόρων Δ. Πουλέας «κάτι που είχε προκαλέσει ο Τύπος, όσο και το γεγονός πως ο δράστης είχε αργήσει να συλληφθεί κι αυτό είχε δημιουργήσει ένα τεράστιο ενδιαφέρον στον κόσμο. Πιστεύω πως, σε μεγάλο βαθμό, η απόφαση των ενόρκων και του δικαστηρίου επηρεάστηκε από αυτό το κλίμα. Ο Στεφανόπουλος αντιμετώπισε ψύχραιμα την απόφαση, ενώ ήταν ψύχραιμος και εν όψει της εκτέλεσής του. Θυμάμαι πως μου είχε στείλει κάποια στιγμή και μία χειροτεχνία που είχε φτιάξει στη φυλακή».

Ακριβώς πέντε μήνες αργότερα, στις 10 Αυγούστου «εις την θέσιν ‘’Τούρλος’’ της Αιγίνης εξετελέσθησαν ο Μιχαήλ Στεφανόπουλος, γνωστός ως ‘’Δράκος της Βουλιαγμένης’’ και δύο έτεροι θανατοποινίται, οι οποίοι είχον καταδικασθή δι εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου. (…) Κατά την ώραν της εκτελέσεως ο Στεφανόπουλος εζήτησε να του δέσουν τους οφθαλμούς και να του λύσουν τα χείρας (…)» (εφημερίδα «Η Απογευματινή» - 10/8/1954).

Eφημερίδα «Ακρόπολις» - 10 Αυγούστου 1954

Σαράντα έξι χρόνια αργότερα, η Ελ. Κικίδου, η οποία συνέβαλε αποφασιστικά στη διαλεύκανση της υπόθεσης, θα σχολιάσει σχετικά: «Η εκτέλεση του Στεφανόπουλου με στεναχώρησε, με πείραξε ψυχολογικά. (…) Δεν θέλω να γίνομαι πρόξενος κακού σε κανένα. Ας το βρει από κάπου αλλού, όχι από μένα». Πράγματι, από το 1960 έπαψε να ασχολείται με υποθέσεις εγκλημάτων, γιατί όπως έχει πει η ίδια «αυτή είναι δουλειά της αστυνομίας και μόνο, άλλωστε πολλές φορές απειλήθηκε και η ίδια μου η ζωή».


eglima.blogspot.com

Η ημίγuμνη φωτογραφία του Δημήτρη Μητρόπουλου που σόκαρε την Αμερική [εικόνα]


Ο παγκοσμίου φήμης αρχιμουσικός Δημήτρης Μητρόπουλος φωτογραφήθηκε με μαγιό για το περιοδικό Life το 1946, προκαλώντας κύματα αντιδράσεων στην Αμερική και χάνονας τη διευθυντική θέση στην Ορχήστρα της Βοστώνης. Στις 18 Φεβρουαρίου του 1946 το παγκόσμιας κυκλοφορίας αμερικανικό περιοδικό Life κυκλοφόρησε με τη φωτογραφία του ημίγuμνου Δημήτρη Μητρόπουλου την ώρα που μελετούσε. Η δημοσιεύση προκάλεσε την οργή του διευθυντή της ορχήστρας της Βοστώνης Σεργκέι Κουσεβίτσκι.

Περισσότερο ίσως τον εξόργισε η δήλωση του Έλληνα αρχιμουσικού: «η δουλειά του καλλιτέχνη είναι σαν αυτή της πoρνης· συνίσταται στο να κάνει άλλους ανθρώπους ευτυχισμένους αδιαφορώντας για το πώς αισθάνεται ο ίδιος». Φαίνεται πως η φωτογραφία και η δήλωση οδήγησαν τον υπερσυντηρητικό Κουσεβίτσκι στην απόφαση να μην ορίσει διάδοχό του τον Δημήτρη Μητρόπουλο.


Πηγή:  iefimerida.gr

Ντόπαραν τους αθλητές της Αυστραλίας με μυαλά γουρουνιού!



Το σκάνδαλο που ξέσπασε στην Αυστραλία, με τις αναφορές για το πρωτοφανές δίκτυο διακίνησης και χρήσης απαγορευμένων ουσιών, φαίνεται πως ξεπερνάει κάθε προηγούμενη περίπτωση. H Επιτροπή Καταπολέμησης του Εγκλήματος που ανέλαβε την έρευνα εξέδωσε αναφορά η οποία σοκάρει, καθώς παρουσιάζει ουσίες όπως εγκεφαλικό υγρό χοίρου και αίμα μοσχαριού ανάμεσα στις ουσίες τις οποίες χορηγούνταν στους αθλητές.
Σημειώνεται πως οι ουσίες αυτές δεν είναι απαγορευμένες από τη WADA, ωστόσο δεν έχουν δοκιμαστεί ποτέ σε ανθρώπους, κάτι που σημαίνει πως οι παρενέργειες που μπορεί να παρουσιάσουν στον ανθρώπινο οργανισμό είναι άγνωστες. Μερικές από τις ουσίες που περιλαμβάνονται στην αναφορά της Επιτροπής είναι:
Cerebrolysin: Ένα εκχύλισμα από χοιρινό μυαλό που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του Αλτσχάιμερ και των θυμάτων εγκεφαλικού. Θεωρείται πως βελτιώνει την αντίληψη του εγκεφάλου και την αποδοτικότητά του, ενισχύοντας τη λειτουργία των νευρώνων του.
Actovegin: Ένα φιλτραρισμένο εκχύλισμα από αίμα μοσχαριού που οδηγεί στην καλύτερη απορρόφηση της γλυκόζης και του οξυγόνου από τους μυϊκούς ιστούς. Ενδεχομένως να ενισχύει την αντοχή και την αποδοτικότητα.
AOD-9604: Ένα φάρμακο κατά της παχυσαρκίας που μιμείται τις επιδράσεις της γυμναστικής και προς το παρών υποβάλλεται σε κλινικές μελέτες για τις παρενέργειες στον ανθρώπινο οργανισμό. Το φάρμακο είναι σχεδιασμένο να αναπαράγει την αναπτυξιακή ορμόνη του ανθρώπινου οργανισμού, η οποία είναι υπεύθυνη για το ρυθμό μεταβολισμού του οργανισμού.
TA-65: Φάρμακο που επιδρά επάνω σε ένα συγκεκριμένο τομέα του DNA και αναστέλλει τη γήρανση των κυτταρικών επιπέδων. Φημολογείται πως δουλεύει στοχεύοντας στα τελομερή, τα οποία είναι ακολουθίες που προστατεύουν τα χρωμοσώματα κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής του DNA. Τα τελομερή γίνονται ολοένα και πιο μικρά κάθε φορά που ένα κύτταρο διασπάται, και το TA-65 εικάζεται πως τα βοηθάει να επιμηκύνονται, αποτρέποντας με τον τρόπο αυτό τη γήρανση.

http://www.koolnews.gr

Περικύκλωσαν ένα μικρό χωριό με ουρανοξύστες! [εικόνες]


Πόλεμο νεύρων έχουν εξαπολύσει οι Κινεζικές αρχές σε κατοίκους ενός μικρού χωριού. Η αιτία; Η δημιουργία ενός συγκροτήματος πολυκατοικιών που θα καταστεί φορέας ανάπτυξης για την Κίνα.
Το χωριό ηλικίας 900 ετών αποτελεί εμπόδιο για τις βλέψεις των επιχειρηματιών, καθώς βρίσκεται σε κομβικό σημείο του Γιάνκι, όπως ονομάζεται η περιοχή. Η μικρή συνοικία είναι περικυκλωμένη από ουρανοξύστες, θηριώδεις μπουλντόζες και εκσκαφτικά μηχανήματα που καθιστούν την ζωή των κατοίκων ολοένα και πιο δύσκολη. Δημιούργησαν μάλιστα και ένα τεχνητό ποτάμι που ρέει γύρω από τα σπίτια, δυσκολεύοντας ακόμη και την πρόσβαση σε αυτά.Το αποκορύφωμα αυτού του πρωτοφανούς πολέμου που έχει εξαπολυθεί στους κατοίκους είναι η διακοπή ρεύματος και νερού!

«Δεν φεύγουμε! Εάν αυτοί κάνουν ποτάμια, εμείς μπορούμε να κάνουμε γέφυρες!» Δηλώνουν σύσσωμοι οι 4.000 κάτοικοι του υπεραιωνόβιου χωριού. Η ιστορία έχει ξεκινήσει από το 2010 και αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η αντίσταση των σύγχρονων «γαλατών».

http://www.koolnews.gr

Φιλικες σελιδες

 
Support : Creating Website | Johny Template | Mas Template
Copyright © 2011. Καναπεδάτος - All Rights Reserved
Template Created by Creating Website Inspired by Sportapolis Shape5.com
Proudly powered by Blogger