Η τρομακτική δράση του πιο «βρόμικου» συνταγματάρχη των ΗΠΑ [βίντεο]

To 2004, με τον πόλεμο στο Ιράκ να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, οι ΗΠΑ αποφάσισαν να επανενεργοποιήσουν έναν βετεράνο από την εποχή των βρόμικων πολέμων της Κεντρικής Αμερικής, στον οποίο ανέθεσαν τη συγκρότηση ενός νέου στρατιωτικού σώματος με στόχο την καταστολή των εξεγέρσεων. Το αποτέλεσμα της δράσης του ήταν η δημιουργία σειράς από μυστικά κέντρα κράτησης και βασανισμού, καθώς και η βύθιση της χώρας στη δίνη της σεκταριστικής βίας.

Η εν λόγω έρευνα πραγματοποιήθηκε από ομάδα ερευνητών δημοσιογράφων για λογαριασμό της βρετανικής εφημερίδας Guardian με θέμα τη σκοτεινή δράση του εν αποστρατεία συνταγματάρχη Τζιμ Στιλ:

Το σκηνικό που συνθέτει τον τόπο κατοικίας του συνταγματάρχη σε φυλασσόμενη κοινότητα στο Μπράιαν του Τέξας για υψηλού εισοδήματος κατοίκους είναι λες και έχει βγει από κινηματογραφικό πολιτικό θρίλερ: μία πολυτελής διώροφη κατοικία με κλειστά τα παραθυρόφυλλα, περιτριγυρισμένη από ένα γήπεδο γκολφ. Τίποτα δεν κινείται και τίποτα δεν ακούγεται: ο συνταγματάρχης Στιλ, ο οποίος έχει παρασημοφορηθεί και τιμηθεί με το Ασημένιο Αστέρι, το Μετάλλιο για Διακεκριμένη Υπηρεσία Άμυνας, τέσσερις Λεγεώνες Εξαιρέτων, τρία Χάλκινα Αστέρια και την Πορφυρή Καρδιά, δεν είναι μέσα.

Δεν είναι όμως ούτε στο γραφείο του στα κεντρικά της εταιρείας ενέργειας Buchanan Renewables στη Γενεύη, όπου κατέχει θέση διευθύνοντος, ούτε στα γραφεία της εταιρείας στη Μονρόβια της Λιβερίας. Στα μηνύματα που του άφησε η δημοσιογραφική ομάδα δεν απαντάει.

Επί ένα χρόνο τώρα προσπαθεί o Guardian να έρθει σε επαφή με τον 68χρονο Στιλ, προκειμένου να του θέσει μερικές ερωτήσεις σχετικά με το ρόλο του στον πόλεμο του Ιράκ ως προσωπικός απεσταλμένος του υπουργού Αμυνας των ΗΠΑ Ντόναλντ Ράμσφελντ στα Ειδικά Σώματα αστυνομικών κομάντο, μία διαβόητη παραστρατιωτική δύναμη κρούσης, η οποία είχε υπό τον έλεγχό της ένα μυστικό δίκτυο κέντρων κράτησης σε όλη την επικράτεια του Ιράκ, όπου οι ύποπτοι για αντίσταση στην εισβολή των ΗΠΑ υποβάλλονταν σε βασανισμούς προκειμένου να παράσχουν πολύτιμες πληροφορίες.

Κατά τη 10η επέτειο της εισβολής στο Ιράκ, οι καταγγελίες για τους αμερικανικούς συνδέσμους με τις μονάδες που επιτάχυναν τη βύθιση του Ιράκ στην εμφύλια σύρραξη έχουν πληθύνει, αποκαλύπτοντας μία πολυσχιδή παράνομη δράση.

Συγκεκριμένα, η έρευνα πυροδοτήθηκε πριν από ένα χρόνο με αφορμή τα εκατομμύρια των απορρήτων εγγράφων που δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο και τις μυστηριώδεις αναφορές τους σε Αμερικανούς στρατιώτες οι οποίοι είχαν λάβει διαταγές να αγνοήσουν τα βασανιστήρια. Στην τροπή που πήρε η κατάσταση, η συμβολή του Στιλ υπήρξε καταλυτική: ήταν η αφανής φιγούρα πίσω από την οργάνωση των αρμόδιων σωμάτων και των επιχειρήσεων με σκοπό την κατάπνιξη του νεότευκτου τότε κινήματος Σουνιτών μέσω απόσπασης πληροφοριών από κρατούμενους.

Όπως αναφέρει το εκτενές δημοσίευμα, επρόκειτο για ένα ρόλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Στιλ, ο οποίος είχε ήδη χτίσει μία «λαμπρή» σταδιοδρομία 20 χρόνια πριν, στον πόλεμο του Ελ Σαλβαδόρ, ως επικεφαλής μίας ομάδας συμβούλων ειδικών επιχειρήσεων, η οποία χρηματοδοτούσε το στρατό το Ελ Σαλβαδόρ ενάντια στους αντάρτες του FNLM.

Οι εν λόγω κυβερνητικές μονάδες καταστολής φημίζονταν για τις επιχειρήσεις θανάτου τις οποίες πραγματοποιούσαν, προσθέτοντας στο βιογραφικό του συνταγματάρχη Στιλ το εύσημο ενός από τους «καλύτερους εκπαιδευτές αντεπαναστατικών κινημάτων» στον κόσμο.

Όσον αφορά τη δράση του στο Ιράκ, μόνο στη Βαγδάτη υπήρχαν περί τις 13-14 ειδικές φυλακές, στις οποίες είχε ελεύθερη πρόσβαση. Αυτές οι φυλακές παρέμεναν κρυφές, παρ' όλο που τόσο η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ όσο κι εκείνη του Ιράκ γνώριζαν τα πάντα για το τι συνέβαινε εκεί μέσα: φρικτοί βασανισμοί, ακρωτηριασμοί, ακόμη και φόνοι.

Σύμφωνα με τη μαρτυρία ενός στρατιώτη που υπηρέτησε στο 69ο Σύνταγμα Στρατού, το οποίο ανέπτυσσε δράση στην περιοχή της Σαμάρα το 2005, οι χρησιμοποιούμενες πρακτικές θύμιζαν εκείνες των Ναζί: «ήταν έτοιμοι να βασανίσουν τον οποιονδήποτε που θα μπορούσε να κινήσει έστω και την ελάχιστη υποψία».

Ο συνταγματάρχης Στιλ εξακολουθεί να παραμένει ένα αίνιγμα: εγκατέλειψε το Ιράκ το 2005 και έκτοτε προσφέρει τις υπηρεσίες του στο χώρο της ενέργειας και πιο συκγκεκριμένα στο γκρουπ πετρελαϊκών εταιρειών του Τεξανού Ρόμπερτ Μόσμπαχερ.

Μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και εάν δεν είχε προηγηθεί η περίφημη διαρροή εγγράφων από τον Μπράντλεϊ Μάνινγκ και η δημοσίευσή τους από το Wikileaks, δεν θα γνωρίζαμε καν ότι υπάρχει.

Οι φωτογραφίες όπου εμφανίζεται το πρόσωπό του είναι σπάνιες, ενώ το μόνο οπτικοακουστικό ντοκουμέντο που έχουμε για εκείνον είναι ένα κλιπάκι μόλις 12 δευτερολέπτων που τον δείχνει πριν χρόνια στο Ιράκ.

Διστακτικός, κοιτάζει για λίγο με βλέμμα γεμάτο καχυποψία για να εξαφανιστεί αμέσως από το πλάνο.

http://www.iefimerida.gr