η Νανά Καραγιάννη την γνώρισα το 2005 ως «κουτσομπόλα» του «Πρωινού Καφέ», μαζί με την Έλενα Πολυκάρπου. Δεν θα πω πολλά για τη Νανά, μόνο αυτό που είπαμε και στην κουβέντα μας, ότι ο Θεός είναι μεγάλος και μας βοηθά πάντα. Πιστεύει πολύ, άλλωστε, στο Θεό. Μου έδωσε να καταλάβω πολύ έντονα την πίστη της. Ας είναι λοιπόν αυτή της η πίστη, η αρχή για το τέλος του κακού που την βασανίζει. Η Νανά είναι αγωνίστρια και πλέον έχει πάρει την απόφαση να πολεμήσει την ασθένειά της.
Θέλω να μου πεις για όλο αυτό το θέμα που δημιουργήθηκε με το εξιτήριο σου…
Χάρηκα και ανακουφίστηκα πάρα πολύ, που ο γιατρός μου ο Σωτήρης Αδαμίδης, o διευθυντής της Α’ Παθολογικής Κλινικής του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, βγήκε και έκανε αυτές τις δηλώσεις. Είπε ακριβώς ποια είναι η αλήθεια και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Βέβαια, από την άλλη, μου δημιουργεί μια αμηχανία το γεγονός ότι ενοχλούν τον άνθρωπο και τον ρωτούν τι κάνει η Καραγιάννη, πως είναι η Καραγιάννη, λες και μιλάμε για την Μαντόνα! Δηλαδή, κάπου πρέπει να τον αφήσουν και αυτόν στην ησυχία του. Έβαλε τα πράγματα στην θέση τους. Από όλα αυτά που ακούστηκαν και γράφτηκαν τίποτα δεν παρεξηγώ και όλα τα καταλαβαίνω… Και την παραφιλολογία και τις υπερβολές, δεν πειράζει καθόλου. Καταλαβαίνω ότι αυτές τις μέρες, είναι το θέμα των ημερών. Θα ξεφουσκώσει και θα ξεχαστεί. Αυτό περιμένω κι εγώ, έξαλλου. Με ενόχλησε, όμως, πάρα πολύ το θέμα με το εξιτήριο. Το θεωρώ ανήθικο για τον οποιοδήποτε ασθενή να λένε ότι έφυγε από μόνος του από το νοσοκομείο.
Περίμενες όλο αυτό που θα συνέβαινε; Σε ενόχλησε που πήρε τέτοια διάσταση το θέμα;
Δεν περίμενα σε καμία περίπτωση ότι θα γίνει τόσο μεγάλο θέμα. Σε καμία περίπτωση! Όσο με συγκινεί το ενδιαφέρον του κόσμου, τα δωράκια τους, το γεγονός ότι με αγκαλιάζουν στο δρόμο και το ότι μου δίνουν αγάπη, την οποία είχα μεγάλη ανάγκη. Αυτό ας κράταγε για πάντα! Αλλά όλη αυτή η υπερβολική ενασχόληση ταράζει το περιβάλλον μου, τους οικείους μου, εν προκειμένω τον σύζυγό μου, την οικογένειά του και τους λίγους κολλητούς φίλους, που με έχουν στηρίξει αυτό το διάστημα.
Σκέφτηκες να κινηθείς νομικά;
Ομολογουμένως το σκέφτηκα, για το θέμα του εξιτηρίου. Εκεί σκέφτηκα και μηνύσεις να κάνω. Ναι, Στάθη μου! Κάτι που δεν έχω κάνει ποτέ, όπως ξέρεις. Και αν χρειαστεί θα το κάνω… Επιφυλάσσομαι, δηλαδή. Απλά βγήκε ο γιατρός μου την κατάλληλη στιγμή και έδωσε την απάντηση που άρμοζε. Για το θέμα του εξιτηρίου, της νοσηλείας μου, της θεραπείας μου, δεν θέλω να λέγονται τέτοια. Ας με κράζουν για το σολάριουμ, μέχρι εκεί όμως!
Σε αυτούς που λένε ότι η Νανά δεν έχει καταλάβει το πρόβλημά της, τι απαντάς;
Σε αυτούς θα απαντήσουν πια οι πράξεις μου και ο χρόνος. Δεν θέλω να πω λόγια. Το αν έχω καταλάβει το πρόβλημα, το αν θα υπάρξει περισσότερη πρόοδος από αυτή που ήδη έχουμε, αν θα υπάρξει θεραπεία, εύκολα διασταυρώνονται και είναι κάτι που φαίνεται. Θα αφήσω το χρόνο να μιλήσει.
Ο άντρας σου τι σου λέει;
Ο άντρας μου είναι πάρα πολύ χαρούμενος, γιατί για πάρα πολύ καιρό δεν ήταν έτσι. Αυτή η ανακούφιση που έχει… Έχει ηρεμήσει ο άνθρωπος. Γελάει πλέον, γιατί ήταν σε μια φοβερή ανησυχία και ένταση τους τελευταίους μήνες. Τώρα είναι ήρεμος, ανακουφισμένος και είναι σε διαρκή επαφή με τους γιατρούς. Μιλάει μαζί τους, ενημερώνεται για την πορεία μου, για τις εξετάσεις μου. Η ζωή είναι πιο ωραία, πλέον!
Έχει αυξηθεί και το βάρος σου μαθαίνω;
Βέβαια έχει αυξηθεί το βάρος μου! Έχω πάρει πέντε κιλά.
Το γεγονός ότι ασχοληθήκαν με τους γονείς σου, με τα παιδικά σου χρόνια και με την επικοινωνία σας, που δεν είναι καλή, σε ενόχλησε;
Πραγματικά δεν είναι καλή η επικοινωνία με τους δικούς μου, ωστόσο και εκεί υπήρξαν ανακρίβειες. Κάποια στιγμή θα μιλήσω ανοιχτά γι’ αυτά τα πράγματα, γιατί είναι και προσωπική μου ανάγκη. Θα προτιμούσα πρώτα, όμως, να τελειώσει η θεραπεία και μετά να μιλήσω. Πιστεύω ότι πάρα πολλοί ταλαιπωρούνται από οικογενειακά προβλήματα, δεν είμαι η μόνη. Οπότε πιστεύω ότι με το να τα επικοινωνήσω, ίσως ανακουφίσω και άλλους ανθρώπους. Το ίδιο είχα σκεφτεί και για την ανορεξία και γι’ αυτό τότε είχα μιλήσει, για να πάρουν κουράγιο και άλλοι άνθρωποι. Αυτό σκοπεύω να κάνω και με τα οικογενειακά μου.
Δεν έχεις επικοινωνήσει με τους γονείς σου δηλαδή;
Ας μην πούμε περισσότερα τώρα… είναι ένα κομμάτι που με στεναχωρεί και προσπαθώ να το βάλω στην άκρη, προκειμένου να είμαι ήρεμη και προσηλωμένη στην θεραπεία. Είναι όμως κάτι που με πονά. Είναι πληγή ανοιχτή και δεν ξέρω τι θα έκανα αν δεν είχα τους γονείς του συζύγου μου. Όλοι χρειαζόμαστε μια φροντίδα μητρική, μία φροντίδα πατρική… Και αυτό, Στάθη, δεν έχει ηλικία. Το έχεις ανάγκη στις ευαίσθητες στιγμές σου… Εγώ, τουλάχιστον, το έχω ανάγκη.
Η Τατιάνα Στεφανίδου είναι αυτή που ξαναέβγαλε το θέμα στην επιφάνεια. Σε αγαπάει πολύ;
Με αγαπάει πάρα πολύ και είναι, βέβαια, τρομερά πιεστική. Κάθε μέρα έχουμε επικοινωνία και στο νοσοκομείο είχε έρθει να με δει.
Τι σου λέει η Τατιάνα; Είναι πιο χαλαρή πλέον;
Η Τατιάνα, μέχρι να με δει όπως με γνώρισε, δεν υπάρχει περίπτωση να χαλαρώσει, ούτε για μια ώρα. Αυτό το ξέρω! Συνέχεια με προειδοποιεί. Δεν θα πω με απειλεί, θα πω με προειδοποιεί…
Φοβήθηκες για τη ζωή σου; Ότι φτάνει το τέλος;
Εγώ για τη ζωή μου, ειλικρινά, φοβήθηκα όταν, πλέον, είχα μπει στο Ιατρικό και μου έκαναν τις εξετάσεις. Τότε κατάλαβα πόσο άσχημη εξέλιξη θα μπορούσαμε να είχαμε! Έξω δεν το είχα καταλάβει… Μέσα στο Ιατρικό μου έδωσαν να το καταλάβω. Τρόμαξα, ταρακουνήθηκα, συνήλθα… Να είμαστε ειλικρινείς. Ποτέ δεν κρύφτηκα και ας μου στοίχιζε…
Τι να σου ευχηθώ;
Να μου ευχηθείς να ολοκληρωθεί η θεραπεία με επιτυχία! Αρκετά χρόνια υπήρξα αυτοκαταστροφική, νομίζω ότι είναι καιρός να τελειώνουμε…
Από τον Στάθη Πουρουτίδη
.jpg)
0 σχόλια:
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !