Ο πρώτος άντρας που επέλεξε την ηλεκτρική καρέκλα μετά το 2010

Ηλεκτρική καρέκλα ή ένεση; Αυτό ήταν το ερώτημα στο οποίο κλήθηκε να δώσει απάντηση ο Ρόμπερτ Γκλίσον, δολοφόνος δεκάδων ανθρώπων. Και ενώ οι περισσότεροι θα επέλεγαν τη δεύτερη μέθοδο, εκείνος διάλεξε τον πλέον οδυνηρό τρόπο. Είναι ο πρώτος άνθρωπος, μετά το 2010, που εκτελείται στην «καρέκλα του πόνου», αλλά και ο πρώτος που εκτίει τη θανατική του ποινή για το 2013. Ένας άνθρωπος, που όπως ο ίδιος δήλωσε, έχει σκοτώσει πάνω από δέκα ανθρώπους, χωρίς να υπάρχουν αποδείξεις για όλους.

Ο Ρόμπερτ Γκλίσον, μάλιστα, θα μείνει στην ιστορία για έναν ακόμη λόγο: Τα τελευταία του λόγια, πριν τον διαπεράσει υψηλότατης τάσης ρεύμα ήταν: «Kiss my ass! Στείλτε με στον δρόμο προς τα πάνω και φωνάξτε και τα φιλαράκια μου τους Ιρλανδούς! Ο Θεός να σας ευλογεί».

Όσο και αν ακούγετε περίεργο, υπάρχει ένα ολόκληρο τελετουργικό που πρέπει να τηρηθεί μέχρι την επώδυνη διαδικασία. Την Τετάρτη, ο 42χρονος, έκατσε στην καρέκλα και τον έδεσαν, αρχικά, με τα δερμάτινα λουριά στο στήθος, στα χέρια και στους αστραγάλους. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, γελούσε και έκλεινε το μάτι στον πνευματικό που βρισκόταν στον χώρο ως μάρτυρας.

Αφού αναφώνησε τις τελευταίες του λέξεις, ένα φαρδύ δερμάτινο λουρί ακινητοποίησε το κεφάλι του, κλείνοντας τα μάτια και τα χείλη του και αφήνοντας μόνο μια τρύπα για τη μύτη του.

Στη συνέχεια, σφουγγάρια εμποτισμένα με αλατόνερο (είναι καλύτερος αγωγός από το νερό και βοηθά στο να έρθει ο θάνατος πιο ανώδυνα) τοποθετήθηκαν στο κεφάλι του και στη δεξιά του γάμπα.

Αν δεν υπήρχε αυτό το σφουγγάρι, η χορηγούμενη ηλεκτρική ενέργεια θα διασκορπιζόταν σε ολόκληρο το κορμί πολύ πιο αργά, κάνοντας τον θάνατο άκρως βασανιστικό και αργό. Σαν την αγωνιώδη σκηνή που είδαμε στην τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου Πράσινο Μίλι, του Στίβεν Κινγκ.

Τα καλώδια συνδέθηκαν επάνω στο κεφάλι και το πόδι του εγκληματία και ένα κλειδί ενεργοποίησε το σύστημα. Με το τελευταίο πάτημα του κουμπιού, το πρώτο κύμα του ηλεκτρισμού ενεργοποιήθηκε και έστειλε περίπου 1.800 volts στα 7,5 αμπέρ για 30 δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια, η τάση μειώθηκε στα 250 volts και στο 1,5 αμπέρ για άλλα 60 δευτερόλεπτα. Αυτό ήταν. Το σώμα του συσπάστηκε έντονα αρκετές φορές. Και το τέλος είχε πια έρθει.

Όλο αυτό, επαναλήφθηκε για πέντε ολόκληρα λεπτά, αφήνοντας κάποια κενά ενδιάμεσα, ώσπου ένας γιατρός τοποθέτησε το στηθοσκόπιο του στην καρδιά του Γκλίσον, αλλά δεν ακουγόταν τίποτα.

Μπήκε στη φυλακή και εκεί αποφάσισε πως θα σκοτώσει και πάλι για να μην αφήσει κανένα περιθώριο στον δικηγόρο του να τον γλυτώσει από τη θανατική καταδίκη. Και το έκανε δύο φορές: το πρώτο θύμα του ήταν ένας 63χρονος κρατούμενος. Παραδέχθηκε πως χρησιμοποίησε λωρίδες από τα σεντόνια του κελιού του και τον στραγγάλισε, τον Μάιο του 2009. Μάλιστα, όπως παραδέχθηκε, δεν ήταν τυχαία η μέρα που διάλεξε για να διαπράξει το έγκλημά του. Ήταν η ίδια μέρα που έκανε και το πρώτο.

Το δικαστήριο απέδειξε πως πριν προχωρήσει στον στραγγαλισμό, είχε χλευάσει τον 63χρονο,αφού έστυψε στο πρόσωπό του ένα σφουγγάρι γεμάτο με ούρα, ενώ του είχε τοποθετήσει μια κάλτσα στο στόμα του.

Τον Ιούλιο του 2010, ήρθε η στιγμή για το επόμενό του χτύπημα. Αυτή τη φορά το θύμα του ήταν ένας 26χρονος κρατούμενος τον οποίο και έπνιξε ανελέητα με τα χέρια του περασμένα μέσα από έναν φράκτη που τους χώριζε. «Τον κράτησα τόσο σφιχτά, μέχρι να τον δω να γίνει μωβ» δήλωσε στεγνά στο δικαστήριο για την υπόθεσή του.

Οι πράξεις του ήταν όλες μελετημένες. Ήθελε να πεθάνει για να μην σκοτώσει ποτέ ξανά, όπως ο ίδιος είχε υποσχεθεί σε αγαπημένο του πρόσωπο. Και το έκανε, με τον πιο οδυνηρό τρόπο που μπορούσε. Ουσιαστικά, τιμώρησε τον εαυτό του για τον πόνο που πρόσφερε στους γύρω του.

Τα πιο διάσημα «τελευταία λόγια» που έμειναν στην ιστορία:

 Ρόμπερτ Τσαρλς Τάουερι (2012): «Αγαπώ την οικογένεια μου. Πατάτα, πατάτα, πατάτα»

-Καταδικάστηκε αφού λήστεψε και σκότωσε άνδρα μέσα στο ίδιο του το σπίτι το 1991.

Μαρκ Στρόμαν (2011): «Ας τελειώνουμε με αυτό το αναθεματισμένο πράμα»

-Εκτελέστηκε στο Τέξας γιατί δολοφόνησε τρεις ανθρώπους πιστεύοντας πως είναι Μουσουλμάνοι.

Τόμας Γκράσο (1995): «Δεν πήρα τα μακαρόνια μου. Μου πήρα μακαρόνια! Θα ήθελα ο Τύπος να το μάθει αυτό».

-Εκτελέστηκε στην Οκλαχόμα για διπλή ανθρωποκτονία. Το τελευταίο του γεύμα ήταν ένα πιάτο μακαρόνια.

 Τζον Γουέιν Γκέισι (1994): «Κiss my ass γιατί δεν θα βρείτε και τίποτα άλλο σε λίγο!»

-Καταδικάστηκε για βιασμούς και δολοφονίες 33 ανδρών που διέπραξε το διάστημα μεταξύ 1972 και 1978.

 Τζορτζ Άπελ (1928): «Λοιπόν, κύριοι… σε λίγο θα δείτε έναν ψητό Άπελ!» και «Γαμώτο, δεν έκανε διακοπή ρεύματος!»

-Εκτελέστηκε για ληστεία μετά φόνου ενός αστυνομικού στη Νέα Υόρκη.

 Έντουαρντ Ρούλοφ (1870): «Θα ήθελα να έχω φτάσει στην κόλαση πριν την ώρα του δείπνου!»

-Ήταν γνωστός ως «ο Άνθρωπος με τις δυο ζωές» για τις παράδοξες αλλαγές στη ζωή του. Από εκπαιδευτικός, κατέλειξε στις φυλακές αφού σκότωσε με τα ίδια του τα χέρια τη γυναίκα και την κόρη του.

Γιατί η ηλεκτρική καρέκλα είναι χειρότερη από την κρεμάλα:

 Η ηλεκτρική καρέκλα είναι το πνευματικό παιδί της πολιτείας της Αμερικής. Επιτροπή που συστάθηκε στη Νέα Υόρκη, το 1881, ήταν επιφορτησμένη με το να βρει ένα νέο μέσο εκτέλεσης για την αντικατάσταση της κρεμάλας.

Ο πρώτος άνδρας που κάθησε στην καρέκλα του τρόμου, ήταν ο κρατούμενος Γουίλιαμ Κέμλερ, το 1890, ο οποίος προερχόταν από τις φυλακές της Νέας Υόρκης.

 Το δραματικό της ιστορίας είναι το εξής: Χρειάστηκαν δύο απόπειρες παροχής ηλεκτρικού ρεύματος στο σώμα του ώστε να τον σκοτώσει τελικά. Οι μάρτυρες χαρακτήρισαν το θέαμα ως τρομακτικό και πολύ χειρότερο από να δεις κάποιον να κρεμιέται.

Έπειτα από κάποιες εργασίες «βελτίωσης» της διαδικασίας, η μέθοδος αυτή έγινε η πλέον διαδεδομένη, από το 1900 και για 80 ολόκληρα χρόνια, όταν πια ξεπεράστηκε από τηθανατηφόρο ένεση.

http://www.koolnews.gr