Οι σαδομαζοχιστές βοηθούν την επιστήμη – Ψάχνουν το μαγικό παυσίπονο

Όταν κάτι προκαλεί λιγότερο πόνο σε έναν άνθρωπο, από ότι εκείνος περίμενε, είναι πιθανό για εκείνον να νιώσει ακόμα και ευχαρίστηση, σύμφωνα με τα ευρήματα μιας νέας έρευνας. Νορβηγοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως η έρευνά τους παρουσιάζει το πως ο ερεθισμός του πόνου μπορεί να ερμηνευθεί διαφορετικά από τον εγκέφαλο, ανάλογα με την προσμονή και το περιεχόμενο της πράξης του πόνου, από τον κάθε άνθρωπο.

Η έρευνά τους μπορεί να ερμηνεύσει τον λόγο για τον οποίο ορισμένοι άνθρωποι βρίσκουν σεξουαλική ευχαρίστηση σε πράξεις όπως η κατανάλωση καυτερών πιπεριών ή γιατί μερικά άτομα απολαμβάνουν το σαδομαζοχιστικό σεξ, κάτι που οι περισσότεροι θεωρούν αγωνιώδες και αποκρουστικό. Σε ιατροφαρμακευτικό επίπεδο, οι ερευνητές θεωρούν πως τα ευρήματά τους μπορούν να αποδειχθούν κομβικής σημασίας στην ανακάλυψη των μελλοντικών, πιο ισχυρών, παυσίπονων.

“Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί ο πόνος μπορεί να ερμηνευθεί ως λιγότερο έντονος, όταν ένας άνθρωπος γνωρίζει πως πρόκειται να πονέσει άμεσα και θεωρεί πως θα δεχθεί πολύ περισσότερο πόνο από ότι τελικά δέχεται” δηλώνει η Σίρι Λένκες, ψυχολόγος του Πανεπιστημίου του Όσλο. ¨Το εκπληκτικό που ανακαλύψαμε ωστόσο, έγκειται στο γεγονός πως ο πόνος μπορεί να ερμηνευθεί ως απόλαυση, αν κάτι χειρότερο έχει αποφευχθεί πιο πριν”.

Για να ερευνήσει τις επιπτώσεις του πόνου στον ανθρώπινο εγκέφαλο, η Λένκες μελέτησε 16 ανθρώπους, τους οποίους είχε ενημερώσει πως πρόκειται να υποβάλλει σε μια επίπονη εμπειρία. Οι συμμετέχοντες την έρευνα υποβλήθηκαν σε διάφορα επίπεδα καψίματος στα χέρια τους, τα οποία θερμαίνονταν για τέσσερα δευτερόλεπτα. Τα πειράματα δρομολογήθηκαν σε δύο στάδια.

Στο πρώτο, η θερμότητα στο χέρι τους καταλεγόταν σε κατηγορίες από σχεδόν καθόλου επίπονη, μέχρι μετρίως επίπονη, όπως για παράδειγμα το κράτημα μιας ζεστής κούπας καφέ που είναι λίγο καυτή. Στο δεύτερο, η θερμότητα ήταν από μετρίως επίπονη μέχρι έντονα επίπονη. Σε αυτό το στάδιο, η μέτρια θερμότητα ήταν το καλύτερο από τα δύο “βάσανα”. Οι συμμετέχοντες της έρευνας κλήθηκαν στη συνέχεια να απαντήσουν ως προς το πώς βίωσαν τις εμπειρίες τους.

“Όπως αναμενόταν, η έντονη θερμότητα προκάλεσε αρνητικά συναισθήματα σε όλους τους συμμετέχοντες, ενώ η άπονη θερμότητα παρήγαγε θετικές αντιδράσεις” είπε η δρ. Λένκες. Αυτό που εξίταρε τους ερευνητές, ωστόσο, ήταν η αντίδραση των συμμετεχόντων στη μέτρια θερμότητα.

Στα πειράματα στα οποία η μέτρια θερμότητα ήταν η χειρότερη εναλλακτική (πρώτο στάδιο), ο πόνος ερμηνεύτηκε ως ανεπιθύμητος, ενώ, από την άλλη, στα πειράματα που η μέτρια θερμότητα ήταν η καλύτερη εναλλακτική (δεύτερο στάδιο), οι συμμετέχοντες δήλωσαν πως ο πόνος που τους προκάλεσε ήταν θετικός, σε μερικές περιπτώσεις δη, ανακουφιστικός.

“Η πιο πιθανή εξήγηση για το γεγονός αυτό είναι ότι τα δείγματα περίμεναν μιας πολύ χειρότερης μορφής πόνο, ενώ αντιθέτως υποβλήθηκαν σε μέτρια θερμότητα, κάτι που τους ανακούφισε και, σε μερικούς, προκάλεσε ενός βαθμού σεξουαλική ανακούφιση” συμπληρώνει η Λένκες. Η Νορβηγίδα επιστήμονας πιστεύει πως η έρευνα αυτή απεικονίζει τη διαφορετικότητα στην αντίληψη του πόνου από τον ανθρώπινο εγκέφαλο, ανάλογα με την προσμονή και την επιβολή του πόνου, καθώς και ανάλογα με το πόσο προετοιμασμένος και για τί μορφής πόνο είναι προετοιμασμένος ο κάθε άνθρωπος.

Καταλήγοντας, η ερευνήτρια τονίζει πως ο πόνος είναι, σε γενική βάση, μια ανεπιθύμητη εμπειρία και πως τα σύγχρονα παυσίπονα δεν είναι επαρκή για έναν σημαντικό αριθμό ανθρώπων. “Αυτός είναι ο λόγος που είναι τόσο σημαντικό να ανακαλύψουμε σε ποιο βαθμό ανέχεται τον πόνο ο ανθρώπινο εγκέφαλος, έτσι ώστε να μπορέσουμε να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας στη δρομολόγηση νέων φαρμάκων, πιο αποτελεσματικών στην ανακούφισή του”.

http://www.koolnews.gr