Πως θα αποφύγουμε τις αλλεργίες των Σαρακοστιανών! Χρήσιμος οδηγός

Οι αποκριές φτάνουν στο τέλος τους και η Καθαρά Δευτέρα με τα εξαίσια εδέσματα πλησιάζει. Στο επιστημονικό άρθρο που θα διαβάσετε θα ενημερωθείτε για τις αλλεργίες των Σαρακοστιανών και τι πρέπει να κάνετε για να τις αντιμετωπίσετε. Φανταστείτε μια σκηνή: Καθαρά Δευτέρα. Το κρασί ρέει άφθονο και έχετε αρχίσει να τσιμπάτε τα ντολμαδάκια και την ταραμοσαλάτα, ενώ στη σειρά περιμένουν οι γαρίδες και τα καλαμαράκια. Η μέρα περνάει ευχάριστα μέχρι που μια κοπέλα αρχίζει να ξύνεται έντονα και οι υπόλοιποι βλέπουν τα χείλη της να γίνονται τριπλά από το πρήξιμο. Η ευχάριστη εκδρομή τελειώνει άδοξα και όλη η παρέα μεταφέρεται για τα περαιτέρω στα επείγοντα του πλησιέστερου νοσοκομείου. Πριν φτάσετε σε αυτό το σημείο, το iatropedia σας ενημερώνει τι πρέπει να κάνετε και τι να προσέχετε για τις αλλεργίες των Σαρακοστιανών.

 

Του Άγι Γραφάκου

Δερματολόγου

Η πιο συνηθισμένη ΄επιπλοκή΄ της μαζικής κατανάλωσης νηστίσιμων μαζί με τις τροφικές δηλητηριάσεις είναι η κνίδωση, μια ιδιαίτερη αντίδραση του οργανισμού που ευτυχώς τις περισσότερες φορές είναι ακίνδυνη. Η πάθηση εκδηλώνεται αιφνίδια με την εμφάνιση λευκορόδινων πλακών με οίδημα, τους πομφούς -πολλοί τους γνωρίζουν σαν πετάλες- που διαρκούν από λίγα λεπτά μέχρι μερικές ώρες και συνήθως συνοδεύονται από έντονο κνησμό. Οι βλάβες ξαναβγαίνουν κατά ομάδες για μέρες ή και εβδομάδες και ενώ τελικά υποχωρούν είναι πιθανό μελλοντικά να υποτροπιάσουν.

Η κνίδωση είναι πολύ γνωστή δερματοπάθεια και περίπου ένας στους τέσσερις ανθρώπους θα την εμφανίσει τουλάχιστον μια φορά στη διάρκεια της ζωής του. Ο βασικός μηχανισμός είναι η απελευθέρωση ισταμίνης από ειδικά κύτταρα του σώματος σαν αποτέλεσμα της δράσης μιας σειράς παραγόντων. Τα πιο  συνηθισμένα είναι φάρμακα όπως η ασπιρίνη και τα αντιβιοτικά, η γύρη από τα λουλούδια ή τα δέντρα, μια σειρά από λοιμώξεις κυρίως από μύκητες και παράσιτα και δυστυχώς πολλές τροφές.

 

Ποιές τροφές μπορεί να προκαλέσουν κνίδωση;

Οι τροφές που ενοχοποιούνται για αλλεργίες και κυρίως για την κνίδωση είναι τα μύδια, τα στρείδια και όλη η κατηγορία των οστρακοειδών, το χταπόδι, οι σουπιές, τα καλαμάρια, φρούτα όπως οι φράουλες, τα πορτοκάλια, οι μπανάνες και τα ακτινίδια, οι ντομάτες, τα αυγά και τα γαλακτοκομικά προιόντα. Επίσης το χοιρινό και όλα τα παράγωγά του (μπέικον, λουκάνικα), η σοκολάτα, τα όσπρια και οι ξηροί καρποί. Τα περισσότερα από τα παραπάνω προιόντα περιέχουν ποσότητες ισταμίνης που μαζί με όση παράγεται από το σώμα οδηγούν στην εμφάνιση των δερματικών βλαβών. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως προκαλείται από τα συντηρητικά που προστίθενται σε πολλά τρόφιμα και ιδιαίτερα τα σαρακοστιανά (πχ στις γαρίδες) και κρύβονται συχνά πίσω από τις αλλεργίες.

Υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή από την κνίδωση;

Τις περισσότερες φορές η κνίδωση είναι  μια ενοχλητική κατάσταση λόγω του κνησμού και της παραμόρφωσης, που όμως δεν θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενούς. Σε προχωρημένες περιπτώσεις οι πομφοί μπορεί να συνοδεύονται από οίδημα στα βλέφαρα, τα χείλη και τα γεννητικά όργανα, οπότε έχουμε να κάνουμε με αγγειοοίδημα. Αν υπάρχει οίδημα στο λάρυγγα (πολύ σπάνιο) η κατάσταση είναι επείγουσα καθώς μπορεί να αποκλείσει την αναπνευστική οδό ενώ αρκετά σπάνια είναι και η περίπτωση να πέσει πολύ η αρτηριακή πίεση και να λιποθυμήσει ο ασθενής.

 

Τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση δερματικής αλλεργίας/κνίδωσης;

Καθώς υπάρχει το μικρό ενδεχόμενο να εμφανιστεί σοβαρή επιπλοκή πέρα από τις δερματικές εκδηλώσεις, οι ασθενείς πρέπει να απευθυνθούν στα επείγοντα νοσοκομείου ή κέντρου υγείας, όπου θα τους χορηγηθούν ανάλογα με τη βαρύτητα της κατάστασης ενδοφλέβια αντιισταμινικά, κορτιζόνη και οροί, ενώ σε επείγουσες περιπτώσεις ίσως χρησιμοποιηθεί και αδρεναλίνη.

Αν υπάρχουν μόνο πομφοί ή ελαφρύ αγγειοοίδημα τότε δίνουμε για περίπου 20 ημέρες αντιισταμινικά από του στόματος, δισκία γαστροπροστασίας με ρανιτιδίνη που επίσης έχουν αντιισταμινική δράση και φυσικά την κατάλληλη δίαιτα. Η τελευταία ουσιαστικά αφαιρεί από το διαιτολόγιο όλες τις ύποπτες τροφές και πρέπει να τηρείται αυστηρά τουλάχιστον για 2-3 εβδομάδες.

 

http://iatropedia.com