Ο ινδικός Τύπος κοιτάει τον καθρέφτη του

Η οργή που προκλήθηκε από τον ομαδικό βιασμό και τον άγριο ξυλοδαρμό της 23χρονης Ινδής που τελικά υπέκυψε στα τραύματά της φέρνει τον ινδικό Τύπο αντιμέτωπο με τον εαυτό του. Οι σεξουαλικές επιθέσεις εναντίον γυναικών είναι ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο στην Ινδία και σπανίως απασχολούν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων ή τις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες.

Ομως αυτή τη φορά, με τη βιαιότητα του εγκλήματος και τις διαστάσεις που πήρε, πολλά μέσα μαζικής ενημέρωσης έσπευσαν να τονίσουν ότι η αντίληψη πως φταίει το θύμα κυριαρχεί μεταξύ των περισσότερων αστυνομικών και πολιτικών αυτής της ασιατικής χώρας. Πολλές εφημερίδες έστειλαν ανταποκριτές στο βόρειο κρατίδιο Χαριγιάνα, όπου σημειώνονται οι περισσότεροι βιασμοί, και έγραψαν κύρια άρθρα στηλιτεύοντας τις λίγες καταδικαστικές αποφάσεις για βιασμούς που εκδίδονται από τα δικαστήρια της Ινδίας, οι οποίες μάλιστα φαίνεται να λιγοστεύουν ακόμα περισσότερο την ώρα που οι καταγγελίες για βιασμούς αυξάνονται, όπως έγραψε σε ρεπορτάζ της η εφημερίδα «Χίντου».

Ομως δεν έλειψαν και τα έντυπα που επικεντρώθηκαν στην ντροπή της γυναίκας μετά τον βιασμό και λιγότερο στη βιαιότητα των επιθέσεων - και σε πολλά άρθρα η έμφαση φαίνεται ακόμα να δίνεται στο ντροπιασμένο θύμα. Αυτή η προσέγγιση αναδεικνύεται από την εικονογράφηση και τις λεγόμενες ρουμπρίκες, που χρησιμοποιούνται ευρέως. Οι ρουμπρίκες, μικρά σκίτσα ή φωτογραφίες που επαναλαμβάνονται σε κάθε ανάλογο έγκλημα χρησιμοποιούνται για να δείξουν αμέσως στον αναγνώστη το θέμα.

Οι σεξουαλικές επιθέσεις είναι τόσο συχνές στην Ινδία ώστε πολλοί δημοσιογραφικοί οργανισμοί συχνά χρησιμοποιούν ρουμπρίκες για τους βιασμούς. Και τι δείχνουν; Οχι μεθυσμένους, βίαιους άνδρες που επιτίθενται σε γυναίκες, αλλά γυναίκες που κρύβονται, γυναίκες που υποδηλώνουν ότι ντρέπονται και μάλιστα κάποιες από αυτές είναι ντυμένες... προκλητικά!

Οι «Τάιμς της Ινδίας», για παράδειγμα, έχουν το σκίτσο μιας γυναίκας που φορά μόνο ένα κοντό φανελάκι και κοιτά χαμηλά. Το ένα μάτι της φαίνεται να είναι μαυρισμένο (προφανώς από το ξύλο) και το πάτωμα δίπλα της γεμάτο σκουπίδια. Το σκίτσο θυμίζει υπερβολικά την πρόσφατη δήλωση ιταλού ιερέα ότι ο άνδρας δικαιούται να δέρνει τη σύζυγό του εάν εκείνη δεν κρατά το σπίτι καθαρό...

Ομως ενώ μέχρι σήμερα αρκετές εφημερίδες απέφευγαν να φιλοξενούν ρεπορτάζ για βιασμούς - λες και δεν ήταν αρκετά σοβαρές ειδήσεις -, λόγω της  μεγάλης δημοσιότητας που έλαβε ο πρόσφατος ομαδικός βιασμός της 23χρονης η οποία τελικά πέθανε στο νοσοκομείο της Σιγκαπούρης όπου είχε μεταφερθεί, πολλά έντυπα ανταγωνίστηκαν τις τελευταίες ημέρες για το ποιο θα έχει αποκλειστικές πληροφορίες. Το νοσοκομείο του Σαφνταρζούνγκ όπου νοσηλευόταν η κοπέλα είχε περικυκλωθεί από εκατοντάδες δημοσιογράφους και μάλιστα κάποιοι εξ αυτών - όπως καταγγέλθηκε - προσπάθησαν να μπουν στο δωμάτιό της ντυμένοι γιατροί.

«Τέτοιου είδους δημοσιογραφικό καρναβάλι βλέπαμε μέχρι σήμερα μόνο σε αγώνες κρίκετ», έγραψε έγκυρος σχολιαστής, ενώ ο διάσημος ηθοποιός Αμιτάμπ Μπαχτσάν έγραψε στη σελίδα του στο facebook: «Επιτέλους, δείξτε λίγη ηθική, διάολε!» Η εφημερίδα «Ιντιαν Εξπρές» έγραψε ότι το ανούσιο δημοσιογραφικό κυνηγητό γι' αυτή την ιστορία δημιούργησε «δίψα για αίμα» στο Δελχί, ενώ η δημοσιογράφος Νουπούρ Τιβάρι έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ότι η εμμονική ενασχόληση με τον βιασμό της 23χρονης μπορεί να κάνει άλλες συχνές μορφές βιασμού - όπως ο βιασμός μέσα στον γάμο ή ο βιασμός από γνωστό - να φαίνονται λιγότερο σημαντικοί και να μην γίνεται μνεία σε αυτούς.

Οι υστερικές κραυγές κυρίως ιστοσελίδων που θέλουν να προσελκύσουν αναγνώστες κρύβουν και άλλους κινδύνους. Οπως προειδοποιούν γυναικείες οργανώσεις, είναι σημαντικό το θέμα να αντιμετωπιστεί σοβαρά και ο βιασμός να μην περιγράφεται μόνο ως η καταστροφή της ζωής του θύματος, αλλά και ως μια τρομερή, καταδικαστέα πράξη από την οποία κάποια γυναίκα μπορεί να επιβιώσει και να συνεχίσει τη ζωή της. «Υπάρχει η τάση να εξισώνεται ο βιασμός με το τέλος της ζωής ενός κοριτσιού, λόγω του στίγματος και της ντροπής που επιφέρει, όμως αυτό είναι εντελώς λανθασμένο», παρατηρεί η Τζαγιάτι Γκος, καθηγήτρια Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Τζαβαχαρλάλ. «Και επιτέλους, η ντροπή θα πρέπει κάποια στιγμή να μετατεθεί στους ώμους των βιαστών» λέει.

tanea.gr