Sherlock Holmes: A Game Of Shadows

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Όταν ο πρίγκιπας της Αυστρίας θα βρεθεί νεκρός, ο επιθεωρητής Lestrade (Eddie Marsan) και ολόκληρη η κοινή γνώμη συμπεραίνει χωρίς πολλή σκέψη ότι πρόκειται για αυτοκτονία, χωρίς να λάβει υπόψη του την αυξανόμενη ένταση που ξεχειλίζει σε όλη την Ευρώπη. Αντίθετα, ο δαιμόνιος ντετέκτιβ Sherlock Holmes (Robert Downey Jr.), ξετρυπώνοντας και διασταυρώνοντας στοιχεία, συμπεραίνει ότι πρόκειται για φόνο -έναν φόνο που δεν αποτελεί παρά ένα μικρό κομμάτι ενός μεγαλύτερου και ιδιαίτερα δυσοίωνου παζλ, σχεδιασμένο από τον καθηγητή Moriarty (Jared Harris). Η ανορθόδοξη έρευνα και οι ασυνήθιστες μέθοδοι του Sherlock θα τον οδηγήσουν αρχικά στη Sim (Noomi Rapace), μία τσιγγάνα μάντισσα που βλέπει περισσότερα απ' όσα λέει. Η συνέχεια, καθώς γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη, θα οδηγήσει τον Holmes παρέα με τον πιστό του συνεργάτη Dr.Watson (Jude Law) και τη Sim σε ένα μακρύ ταξίδι από το Λονδίνο στο Παρίσι και από εκεί στην Ελβετία, τη στιγμή που ο πανούργος Moriarty βρίσκεται μονίμως ένα βήμα μπροστά στήνοντας έναν ιστό καταστροφής και θανάτου που δύναται να αλλάξει το ρου της Ιστορίας.

Για να απολαύσει κανείς τον Sherlock Holmes του Guy Ritchie υπάρχει μία και μοναδική προϋπόθεση: να μην σκέφτεται ότι παρακολουθεί έναν ήρωα που λέγεται Sherlock Holmes, και να αδιαφορεί για το γεγονός ότι όλοι οι χαρακτήρες της ταινίας έχουν δανειστεί ονόματα από τις διάσημες ιστορίες του Arthur Conan Doyle. Πράγματι, δεν χρειάζεται να είναι κάποιος σκληροπυρηνικός φαν του ντετέκτιβ για να διακρίνει ότι ο ήρωας του Ritchie δεν έχει καμία σχέση με τον χαρακτήρα του Doyle. Από την άλλη πλευρά, αυτό δεν εμποδίζει κανέναν από το να διασκεδάσει με το φιλμ γι' αυτό που είναι: ένας James Bond της βικτωριανής εποχής.

Αυτός ο Sherlock ποντάρει περισσότερο στη θεαματική βία απ' ό,τι στην εξωπραγματική παρατηρητικότητά του και χρησιμοποιεί την ευφυΐα του για να βρίσκει ευφάνταστες μεθόδους διαφυγής κι όχι για να κάνει απίθανους συλλογισμούς, αφήνοντας τον Watson (και εμάς) με το στόμα ανοιχτό. Το αποτέλεσμα είναι ένα διασκεδαστικό δίωρο, με εκρήξεις, καταδιώξεις και στυλιζαρισμένη, απροκάλυπτα GuyRitchie-κή βία, τοποθετημένο σε έναν όμορφο καμβά (ποιος δεν θέλει να βλέπει καλογυαλισμένο βικτωριανό Λονδίνο και Παρίσι;), υποστηριζόμενο από ένα απολαυστικό πρωταγωνιστικό δίδυμο, έναν δεύτερο ρόλο-έκπληξη (ο Stephen Fry είναι πλασμένος Mycroft Holmes) κι έναν κακό-αποκάλυψη (ο Jared Harris του "Mad Men" είναι ανέλπιστα ιδανικός Moriarty).