Eυτύχιος Βλαχάκης, ένας πανούργος Κρητικός που δημιούργησε τη μεγαλύτερη επιχείρηση απορρυπαντικών στην Αμερική και η ζωή του έγινε ταινία -Εξηγεί γιατί δεν μπορεί να επενδύσει στην Ελλάδα

Ο 78χρονος σήμερα Ευτύχιος Βλαχάκης έφυγε από την Κρήτη στα 18 του χρόνια, πριν από μισό αιώνα περίπου, και έφτασε στο Σικάγο με φοιτητική βίζα και 23 δολάρια στην τσέπη. Στην αρχή κοιμόταν σε άσυλα για άστεγους και δούλευε σε εστιατόρια και μπαρ, ενώ παράλληλα σπούδαζε Χημεία στο Roosevelt University τη δεκαετία του '50. Πολύ σύντομα άρχισε να εργάζεται σε εταιρείες που παρασκεύαζαν καθαριστικά και αντικατέστησε τοξικές ουσίες με πιο φιλικά στο περιβάλλον συστατικά.

Η ζωή του έγινε τανία, μια ελληνικού ενδιαφέροντος «Πράσινη Ιστορία». Το ελληνικό αμερικανικό όνειρο βρίσκει ιδανική ενσάρκωση στην ιστορία του Βαν (Ευτύχιου) Βλαχάκη. Το φιλμ, που υπογράφει ο Γεωργιανός σκηνοθέτης Νίκα Αγιασβίλι, γυρίστηκε στο Λος Αντζελες, το Σικάγο, το Ιλινόις και την Ελλάδα, με πρωταγωνιστή τον Εντ Ο'Ρος («Full Metal Jacket»). Στην ταινία εμφανίζονται επίσης ο Μπίλι Ζέιν («Τιτανικός») και ο, δικός μας, Αλέξης Γεωργούλης

Η ιστορία επικεντρώνεται στο σήμερα και παρακολουθεί τον γνωστό πια ως Βαν Βλαχάκη (Εντ Ο'Ρος), που έχει διαγνωστεί με καρκίνο, ενώ υποτίθεται πως του απομένουν μερικοί μήνες ζωής. Ο πρωταγωνιστής θυμάται τα πρώτα του βήματα, όταν ήταν ακόμη ένας φτωχός μετανάστης τη δεκαετία του '50, και αποφασίζει να κλείσει μια οικονομική συμφωνία που εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο.

Εχει εταιρεία-κολοσσό

Σήμερα, ο κ. Βλαχάκης είναι ιδιοκτήτης της Earth Friendly Products, μιας εταιρείας-κολοσσού που παράγει φιλικά στο περιβάλλον απορρυπαντικά, με πέντε εργοστάσια στις ΗΠΑ και εξαγωγές σε πολλές χώρες. Τα προϊόντα του κυκλοφορούν με την ονομασία Ecos και είναι τα πρώτα σε πωλήσεις οικολογικά καθαριστικά στην Αμερική.

Αυτή η εντυπωσιακή διαδρομή από τα Χανιά του 1950, οπότε και ξεκίνησε την περιπλάνησή του, μέχρι την κορυφή των μπίζνες ενέπνευσε το σενάριο της ταινίας «Μια πράσινη ιστορία» ή αλλιώς «A Green Story», η πρεμιέρα της οποίας πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 15 Ιουλίου στο Σινέ Φλοίσβος.

Πήγαν στην Αμερική με 23 δολάρια και έγιναν κροίσοι

Οι αναμνήσεις του από τα παιδικά του χρόνια στην Κρήτη του προκαλούν συγκίνηση. Γεννήθηκε στα Χανιά το 1935. Το 1950 μετακόμισε στην Αθήνα μαζί με τη μητέρα και τα τέσσερα αδέλφια του και φοίτησε στο 14ο Γυμνάσιο. «Ημασταν εύπορη οικογένεια, ο παππούς και η γιαγιά μου ήταν γιατροί και ο πατέρας μου αξιωματικός στον στρατό. Ομως με την Κατοχή χάσαμε τα πάντα», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο κ. Βλαχάκης. Τον Σεπτέμβριο του 1953, σε ηλικία 18 χρονών, έφτασε στο Σικάγο με φοιτητική βίζα και μόνο 23 δολάρια. Στην αρχή κοιμόταν σε άσυλα για άστεγους και δούλευε ως σερβιτόρος σε εστιατόρια, ενώ παράλληλα σπούδαζε Χημεία στο Roosevelt University.

Πήρε το πτυχίο του το 1957 και για 10 χρόνια εργάστηκε ως χημικός σε διάφορες εταιρείες που παρασκεύαζαν καθαριστικά προϊόντα.

«Η εταιρεία που εργαζόμουν δεν πήγαινε καλά και τα Χριστούγεννα του 1966 έχασα τη δουλειά μου. Εναν μήνα μετά, αρχές του 1967, δημιούργησα το δικό μου εργαστήριο-εταιρεία με την ονομασία Venus Labοratories. Στην αρχή παράγαμε σαμπουάν και κοντίσιονερ, μετά από λίγο καιρό όμως στράφηκα στην παραγωγή καθαριστικών προϊόντων, τα οποία διοχετεύαμε κυρίως σε βιομηχανίες, νοσοκομεία και μεγάλα ιδρύματα. Φτάσαμε να παράγουμε γύρω στα 100 προϊόντα.

«Η ταινία προέκυψε όταν η κόρη μου γνωρίστηκε με τον σκηνοθέτη Νίκα Αγιασβίλι -επίσης μετανάστη στις ΗΠΑ από τη Γεωργία- και του διηγήθηκε τη ζωή μου. Εκείνος τότε της είπε ότι η ιστορία μου θυμίζει αρκετά σενάριο ταινίας... έτσι γεννήθηκε η ιδέα του ''A Green Story''».

Πρόκειται για μια ταινία πάνω στο περίφημο αμερικανικό όνειρο και το ελληνικό δαιμόνιο και γυρίστηκε στο Λος Αντζελες, το Σικάγο, το Ιλινόις και στην Αθήνα. Ο Νίκα Αγιασβίλι έγραψε το σενάριο, έκανε την παραγωγή και τη σκηνοθεσία. Πρωταγωνιστής είναι ο Αμερικανός ηθοποιός Εντ Ο'Ρος, ενώ εμφανίζονται ακόμα οι Μπίλι Ζέιν, Τζόρτζ Φιν, Μάλκομ ΜακΝτάουελ, Σάνον Ελίζαμπεθ, Αναμπέλα Σιόρα και ο «δικός μας» Αλέξης Γεωργούλης.

«Δεν περίμενα η ζωή μου να γίνει ταινία. Γνώρισα και μίλησα με τους ηθοποιούς και συγκινήθηκα με κάποια σημεία όταν είδα το αποτέλεσμα...

Ξέρετε, είμαι και νιώθω Ελληνας, ζω όμως στην Αμερική 60 χρόνια, και πρέπει να παραδεχτώ ότι αυτή η χώρα δίνει μεγάλες ευκαιρίες. Μακάρι και η Ελλάδα να γίνει έτσι... Μακάρι σε κάτι να μπορέσω να επηρεάσω τους Ελληνες...

Στην Αμερική ο άξιος προκόβει και μεγαλουργεί και όχι αυτός που έχει ''μέσο'' ή κατάγεται από τζάκι. Υπάρχει αξιοκρατία. Εδώ δίνονται πραγματικές ευκαιρίες, περίτρανη απόδειξη είναι η ιστορία μου.

Οι Ελληνες προοδεύουμε γιατί πέρα από καλό και καθαρό μυαλό έχουμε βάσεις και μόρφωση. Τουλάχιστον στην εποχή μου έχοντας τελειώσει το ελληνικό γυμνάσιο, το πανεπιστήμιο στο εξωτερικό ήταν για μένα εύκολη υπόθεση».

«Η γραφειοκρατία με εμποδίζει να επενδύσω στην Ελλάδα»

Ο Ευτύχιος Βλαχάκης ως χημικός έχει εργαστεί αμέτρητες ώρες για την παραγωγή των πατεντών ή αλλιώς των «μυστικών συνταγών», όπως λέει ο ίδιος, των προϊόντων της εταιρείας του, σε συνεργασία πάντα με μια επίλεκτη ομάδα χημικών: «Τα προϊόντα μας δεν είναι μόνο οικολογικά αλλά και πιο οικονομικά. Για παράδειγμα στα απορρυπαντικά των ρούχων όταν τα άλλα brands με 15 ευρώ βγάζουν 60 δόσεις, τα δικά μας προϊόντα με 9 ευρώ αποδίδουν 100 δόσεις... Και σαφώς είναι καλύτερα για την υγεία μας και το περιβάλλον».

Μίλησε και στην εφημερίδα Πατρις

Ερ.: Ποιος ήταν ο λόγος της επίσκεψής σας φέτος στην Κρήτη;

Απ.: Στην Κρήτη έρχομαι κάθε χρόνο κι έρχομαι για διακοπές. Φέτος ήταν περισσότερο διαφορετικά διότι είχαμε την ταινία μου, κατά πρώτον, που παίζεται σε δύο κινηματογράφους στο Ηράκλειο. Επίσης ανοίξαμε τα νέα μας γραφεία στην Αθήνα στην οδό Σόλωνος 69, οπότε ήρθαμε για διακοπές, αλλά περισσότερο ασχολούμαστε με τις επιχειρήσεις. Όμως είναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα επίσκεψη γιατί παρ' όλο που είμαι σε προχωρημένη ηλικία αισθάνομαι νέος.

Ερ.: Αληθεύουν οι φήμες για το ότι θα προχωρήσετε στην επέκταση ελληνικής εταιρείας και εργοστασίου;

Απ.: Έχουμε ήδη ελληνική εταιρεία, που λέγεται Earth Friendly Greece Hellas. Θα ανοίξουμε νέο εργοστάσιο στην Ελλάδα μόλις οι δουλειές φθάσουν σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο που πιστεύουμε πως θα είναι σε ένα χρόνο.

Ερ.: Υπάρχει η δυνατότητα το εργοστάσιο να είναι στην Κρήτη;

Απ.: Δυστυχώς η Κρήτη δεν έχει τα μέσα για να μεταφέρει τα προϊόντα μας. Χρειαζόμαστε φορτηγά και χρειαζόμαστε και κοντέινερς. Οι μετακινήσεις στην Κρήτη αποτελούν ένα σημαντικό ζήτημα επιχειρηματικότητας και δεν μπορούμε να κάνουμε επενδύσεις αν δεν σκεφτούμε αναγκαστικά το κόστος. Από την άλλη πλευρά ο Πειραιάς είναι ένα εξαιρετικό λιμάνι για να κάνεις κοντέινερς κι εμάς η δουλειά μας είναι κατά κύριο λόγο κοντέινερς. Το Ηράκλειο έχει κοντέινερς μόνο μία φορά την εβδομάδα.

Ερ.: Ποιο είναι το όραμά σας για την επιχείρησή σας στην Ελλάδα;

Απ.: Στόχος είναι η Ελλάδα να γίνει το ορμητήριό μας για να τροφοδοτήσουμε όλη την Ευρώπη, την Τουρκία και τη Μέση Ανατολή.

Ερ.: Όταν κάποιος βλέπει την Πράσινη Ιστορία μένει έκπληκτος από την πορεία σας. Πόσο εύκολη ήταν η επιτυχία;

Απ.: Όταν είσαι 18 χρονών δεν έχεις και πολύ μυαλό. Κι εγώ έζησα στον πόλεμο και φυσικά μέσα από τον πόλεμο νόμισα πως είμαι θηρίο και δεν μπορούσε να με πειράξει τίποτα.

Ερ.: Πώς πήρατε την απόφαση για να ιδρύσετε την εταιρεία σας;

Απ.: Η απόφαση ήρθε στα 32 μου όταν είχα τελειώσει το Πανεπιστήμιο κι είχα μαζέψει ορισμένα χρήματα. Το 1967 ήρθε η ευκαιρία κι άνοιξα την επιχείρηση που σήμερα έχει 5 εργοστάσια και περίπου 600 υπαλλήλους, με τον χαμηλότερο μισθό να είναι διπλάσιος από αυτόν που προβλέπεται από την κυβέρνηση. Αυτό θα κάνουμε και στην Ελλάδα. Δίνουμε στους εργαζόμενους όσα χρειάζονται για να ζήσουν.

Ερ.: Πώς καταφέρατε να επιβιώσετε απέναντι σε τεράστιους κολοσσούς της βιομηχανίας και στα καρτέλς;

Απ.: Πολύ εύκολα. Η Αμερική είναι ένας εύκολος τόπος που μπορείς να πετύχεις. Τα προϊόντα μας είναι πολύ καλά και βιολογικά και γι' αυτό ο κόσμος τα αγάπησε. Οι μεγάλοι κολοσσοί ασχολούνται με γιγαντιαία κεφάλαια. Εμάς δεν μας ενδιαφέρει αυτή η προσέγγιση. Απλά αξιοποιήσαμε την αγάπη του κόσμου με σωστή δουλειά, σεβασμό στο προϊόν μας και μεθοδικότητα, και για να σας το πω με μια ιστορία. Κάποτε κάναμε μια δειγματοδιανομή στο Μαϊάμι. Πήγε λοιπόν ένας κύριος από την Procter & Gamble και ρώτησε την κοπέλα της δειγματοδιανομής πώς πηγαίνουμε τόσο καλά. Εκείνη άρχισε να μιλάει και δίπλα μία γριούλα 70 ετών του λέει ότι 50 χρόνια αγόραζε το Tide, ώσπου αγόρασε σε καλύτερη τιμή και ποιότητα μία φορά το προϊόν της εταιρείας μας κι έκτοτε δεν αγόρασε κάτι άλλο. Ο πωλητής της Procter & Gamble πείστηκε τόσο πολύ από την αγάπη της γριούλας για τα προϊόντα μας, που αγόρασε και ο ίδιος ένα από τα δικά μας.

http://www.iefimerida.gr/