Γιατί οι γυναίκες αφήνουν τους άντρες τους;

Ο ψυχολόγος Willard Harley και συγγραφέας του best seller His Needs, Her Needs: Building An Affair-proof Marriage, μας δίνει τους 9 βασικούς λόγους που οι γυναίκες εγκαταλείπουν τους γάμους τους.

Το παράδοξο είναι πως ενώ οι γυναίκες συνήθως νοιάζονται πιο πολύ για την πορεία του γάμου τους, διαβάζουν σχετικά εγχειρίδια και επισκέπτονται πολύ πιο εύκολα οικογενειακούς συμβούλους, σύμφωνα με τις έρευνες είναι οι πρώτες που βλέπουν το διαζύγιο ως λύση. Τι ζητούν τελικά από τους άνδρες τους; Τι είναι αυτό που τους ενοχλεί τόσο πολύ ώστε προτιμούν να ρισκάρουν το μέλλον της οικογένειας τους φεύγοντας από αυτή; Σύμφωνα πάντως με τον δόκτορα Χάρλει όταν οι γυναίκες καταφθάνουν στο ιατρείο του για βοήθεια και εκείνος τις ρωτάει για ποιο λόγο θέλουν να εγκαταλείψουν την οικογένεια τους εκείνες απαντούν τα εξής.    

1. «Νιώθω μόνη και παραμελημένη»

2. «Ο άντρας μου δεν είναι πλέον φίλος μου»

3. «Η μόνη στιγμή που με προσέχει, είναι όταν θέλει σεξ»

4. «Ποτέ δεν είναι δίπλα μου και κυρίως όταν τον χρειάζομαι»

5. «Όταν με πληγώνει δεν ζητάει ποτέ συγγνώμη»

6. «Ζει την ζωή του σαν να μην είναι παντρεμένος, σπάνια με προσέχει»

7. «Ζούμε στο ίδιο σπίτι αλλά στην ουσία ο καθένας ζει τη ζωή του»

8. «Δεν τον αναγνωρίζω πια, νομίζω ότι παντρεύτηκα ένα ξένο»

9.  «Δεν ενδιαφέρεται για ό,τι κι αν κάνω». Αντίστοιχα και πάντα σύμφωνα με τον δόκτορα Χάρλει οι άντρες παραπονιούνται κάπως έτσι: « ο τρόπος που βλέπει η γυναίκα μου τα πράγματα και τα εξηγεί δεν έχει καμία σχέση με το πώς νιώθω πραγματικά εγώ. Νιώθω ότι έχει τόσες απαιτήσεις που δεν μπορώ να ανταποκριθώ σε αυτές. Δίνω όλο μου τον εαυτό να υποστηρίξω οικονομικά το σπίτι μας, νοιάζομαι για τα παιδιά μας αλλά αυτό δεν αρκεί, άρα γιατί να προσπαθώ; Θέλω πολύ να βελτιώσω τη συμπεριφορά μου απέναντί της αλλά δε φαίνεται να το καταλαβαίνει, συνεχώς με κατακρίνει και όταν γκρινιάζει προσπαθώ απλά να την αγνοώ».

Η βασική αιτία διαζυγίου 

Ο πιο συνηθισμένος λόγος που προβάλλει μία γυναίκα σαν αιτία διαζυγίου είναι η «συναισθηματική κακοποίηση». Αλλά ο πρώτος και πραγματικός λόγος, σύμφωνα με τον δόκτορα Χάρλει είναι ότι ενώ ο άνδρας είναι τόσο διαφορετικός από τη φύση του από τη γυναίκα αυτό δεν έχει γίνει αντιληπτό από το ζευγάρι. Και ο δεύτερος ότι το ζευγάρι αδυνατεί να «επικοινωνήσει» τις αληθινές του σκέψεις και τα πραγματικά του συναισθήματα.  

Τελικά οι γυναίκες περιμένουν πολλά ή οι άνδρες προσφέρουν λίγα; 

Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Δεν είναι ότι οι γυναίκες περιμένουν πολλά. Όταν ένας άνδρας δείχνει ενδιαφέρον για την απογοήτευση που νιώθει η γυναίκα του και ανταποκρίνεται θετικά προς αυτή τότε τα παράπονα σταματούν κι ένας υπέροχος γάμος αρχίζει και πάλι. Οι γυναίκες αναζητούν ένα  σύντροφο στην ψυχή τους, κάποιον που να μην αγγίζει μόνο το σώμα τους αλλά και την καρδιά τους. Κάποιον που να μπορούν να εμπιστευτούν και που είναι εκεί όταν υπάρχει πρόβλημα. Κάποιον που υπολογίζει τα συναισθήματά τους όταν παίρνει αποφάσεις. Ένα άνδρα που να είναι συναισθηματικά δεμένες μαζί του.

Μια σχέση με πολλά «δωμάτια»

Αν παρομοιάζαμε τη ζωή μας λέει ο δόκτωρ Χάρλει μ’ ένα σπίτι όπου υπάρχουν πολλά δωμάτια: μια κουζίνα, το σαλόνι, ένα γραφείο για να δουλεύουμε, μια κρεβατοκάμαρα, και δύο δωμάτια των παιδιών, σε ποιο από όλα θα συναντούσαμε  πραγματικά τον σύντροφό μας; Καθώς καθημερινά ζούμε λίγο από το χρόνο μας σε καθένα από αυτά τα δωμάτια (προσπαθώντας να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό), έχουμε σκεφτεί πως εμείς αποφασίζουμε σε ποιο δωμάτιο θα συναντήσουμε το αγαπημένο μας πρόσωπο; Τον (ή την) επισκεπτόμαστε  σ’ ένα συγκεκριμένο δωμάτιο για να καλύψουμε τις ανάγκες του ή τις δικές μας; Είναι πολύ σκληρό για μία γυναίκα όταν είναι απών απ’ όλη τη ζωή ενός άντρα να την συναντά μόνο στην κρεβατοκάμαρα. Όπως εξίσου σκληρό είναι για έναν άντρα να βρίσκεται σε όλα τα δωμάτια εκτός της κρεβατοκάμαρας.

Η ζωή μας δεν είναι ανεξάρτητη από εκείνη του συντρόφου μας. Είμαστε δεμένοι σαν ένας άνθρωπος και ό,τι κάνουμε ή δεν κάνουμε τον επηρεάζει βαθιά. Έτσι δε μπορούμε να αποκλείουμε ο ένας τον άλλο σε συγκεκριμένα δωμάτια αλλά να είμαστε ενωμένοι και να συμμεριζόμαστε ό,τι μας συμβαίνει ή σκεφτόμαστε.

Ποια είναι η λύση;

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι δυνατό να είμαστε όλη την ημέρα μαζί με τον σύντροφό μας. Το να είμαστε δεμένοι δε σημαίνει ότι χάνεται η προσωπικότητα του καθενός από εμάς, ούτε ότι μηδενίζονται οι επιθυμίες μας ή τα γούστα μας. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να συζητάμε την κάθε μας απόφαση. Όπως επίσης σημαντικό είναι να αποφεύγουμε κακές συνήθειες που προκαλούν αναστάτωση στη σχέση μας και προγραμματίζουμε το χρόνο μας έτσι που να βρισκόμαστε ποιοτικά καθημερινά.

Ας δείξουμε λίγο ενθουσιασμό!

Η προτροπή του δόκτορα Χάρλει είναι δύσκολη, αλλά αποτελεί την συνταγή της επιτυχίας. Είναι πολύ σημαντικό το ζευγάρι να μη κάνει καμία κίνηση (εννοείται για θέματα που απαιτείται η συμφωνία) χωρίς να συμφωνούν και τα δύο μέρη με ενθουσιασμό γι αυτό. Με αυτό τον τρόπο δείχνουμε στον /στην σύντροφό μας ότι υπολογίζουμε τα συναισθήματά του όταν έχουμε να αποφασίσουμε για τη ζωή και των δύο μας. Αποφεύγουμε λοιπόν την κακή συνήθεια να τα κάνουμε όλα μόνοι μας με τη δικαιολογία ότι ο άλλος δε βοηθάει. Πριν ενεργήσουμε αυτόνομα και χωρίς να το συζητήσουμε, καλύτερα να σκεφτούμε την αντίδραση του, παρά να πάμε να τον συναντήσουμε στην κρεβατοκάμαρα σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Τι χρειάζεται ο ενθουσιασμός; Eίναι καλό το ζευγάρι να αποφεύγει συμφωνίες που για τον ένα από τους δύο θα είναι καταναγκαστικό έργο. Χρειάζεται να μάθουμε να υπολογίζουμε τα ενδιαφέροντα του συντρόφου μας. Ας συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε μέχρι να φτάσουμε σε ενθουσιώδη συμφωνία. Οι περισσότεροι άνδρες διαμαρτύρονται ότι αν επιτρέψουν στις γυναίκες τους να επισκέπτονται όλα τα δωμάτια της ζωής τους ότι θα χάσουν την ελευθερία τους, ότι θα τους χειραγωγούν όπου εκείνες θέλουν. Φοβούνται ότι θα γίνουν η σκιά τους. Αλλά η τακτική της ενθουσιώδους συμφωνίας το εμποδίζει αυτό. Απόλυτη και καλοπροαίρετη συμφωνία σημαίνει ότι δε ρισκάρουμε να γίνουμε δούλος ο ένας του άλλου γιατί αποφασίζουμε από κοινού με χαρά. Έτσι επιτυγχάνεται η ομοψυχία μέσα στο γάμο.