Μαθημα Εκθεση...

Θέμα: "Τι ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά". 

Εγώ όταν μεγαλώσω ονειρεύομαι να γίνω γιατρός. Θα γίνω γιατρός 

γυναικολόγος. Για να γίνει γυναικολόγος πρέπει να είσαι ψύχραιμος και να μην σου έρχονται ιδέες στο μυαλό. Για να γίνεις αυτό το επάγγελμα πρέπει να 

ξέρει πολύ καλά τι κάνεις και, προπαντός, να μην κοιτάς αυτό που έχεις 

μπροστά σου, αλλά να κοιτάς τη δουλειά σου και την οικογένεια σου. 

Η γυναίκα, όπως και όλα τα θηλαστικά της φύσης που θηλάζουμε είναι και αυτή ζώον με τη μόνη διαφορά ότι είναι πολύ στενά συνδεδεμένη με τον άνθρωπο.(Από διαγώνισμα για τα θηλαστικά, γυμνάσιο Λάρισας, 1964) 

Οι τρεις μεγάλες ηρωίδες της Γαλλικής Επαναστάσεως ήτανε η Καρ Μανιώλ, η Γκυ Λωτίν και η Λε Μητώμ. (Από διαγωνισμό στην ιστορία, Βαρβάκειο, 1981) 

Η μητέρα μου είπε πως το πιο πολυέξοδο όχημα είναι το καροτσάκι του σούπερ Μάρκετ. Καίει 10.000 δρχ κάθε 5 μέτρα. (Από έκθεση μαθητή δημοτικού, Αθήνα, 1995) 

- Πού βρίσκεται η Λάρισα; 

- Πέμπτη μετά τον Ολυμπιακό (Μάθημα Γεωγραφίας, Γυμνάσιο Φαρσάλων, 1985) 

Τώρα δε μας χρειάζονται οι φάροι που καίνε τόσο δυνατά όσο πριν από τώρα, γιατί τώρα έχουμε τα ραντά. Μόλις ένα πλοίο τρακάρει σε τίποτα βράχους, τρακαίρνει πρώτα με το ραντά που προεξέχει και έτσι προφυλάζεται. Το στραβωμένο το ραντά το αντικαθιστούν για το επόμενο ταξείδι και το πλοίο ξέγνοιαστον συνεχίζει να ταξιδεύει το αμέριμνο ταξείδι του στους ωκεανούς. (Από έκθεση μαθητή γυμνασίου, Καβάλα, 1981) 

Ο κόκορας λαλεί γιατί έχει λειρί, η κότα δεν λαλεί γιατί στερείται το 

λειρί, δηλ έχει λειρί αλλά είναι εσωτερικόν και πολύ μικρό και λέγεται 

"λειτορίδα" και γι' αυτό κάθεται σα ζώον και δέχεται τα πάντα και φωνάζει 

κο, κο, κο, κο, κοκό, κοκό, κοκό, κι' αυτό για πολύ λίγο. Το δε μάτι της 

βλέπει λοξά αλλά αυτό δε τη σώζει. (Από διαγώνισμα στη Φυσική Ιστορία, 

Δράμα, 1982) 

Τα σκουπιδιάρικα μας απαλλάσσουν από τα επιρρήματα καθημερινώς. (Γραπτό σε διαγώνισμα υγιεινής, γυμνάσιο Καρπενησίου, 1988 ) 

Για να αποφύγουμε τις παρεξηγήσεις, άλλο το μήλο του Αδάμ και άλλο του 

Νέφτονα. (Από εξετάσεις στα θρησκευτικά, γυμνάσιο Κοζάνης, 1989) 

Το αρνάκι το σφάζουμε το Πάσχα. Τον υπόλοιπο χρόνο δεν το ενοχλούμε. Μετά έρχεται πάλι το Πάσχα οπότε το ξανασφάζουμε. (Από ημερολόγιο μαθήτριας, Καλαμάτα, 1982)